Ο Κέβιν Λόουντερ, από τους πιο ενδιαφέροντες παραγωγούς του σύγχρονου βρετανικού σινεμά, βρέθηκε το Σεπτέμβριο στην Αθήνα ως καλεσμένος του Φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας. Ο "Πόλεμος Εκτός Προγράμματος" (χωρίς διανομή, τότε ακόμη) προβλήθηκε στο πλαίσιο του Διεθνούς Διαγωνιστικού, και τελικά κέρδισε το Βραβείο Σεναρίου. Ήταν η πρώτη σε μια σειρά βραβεύσεων της ταινίας, η οποία έχει πρόσφατα γνωρίσει αντίστοιχες διακρίσεις από ενώσεις κριτικών των ΗΠΑ, με ισχυρές πιθανότητες να βρεθεί υποψήφια ακόμα και για Όσκαρ Σεναρίου.
Ο Κέβιν Λόουντερ μας μίλησε για την πρόκληση του να μεταφέρεις στον κινηματογράφο μια τηλεοπτική σειρά (η ταινία βασίζεται στο "The Thick of It" του BBC), για την υποδοχή του φιλμ εκτός Αγγλίας, και για τις επιρροές που σχημάτισαν το μοναδικό του ύφος.
Ποιο στοιχείο της σειράς "The Thick of It" τράβηξε αρχικά την προσοχή σου; Πώς και αποφάσισες να κάνεις την παραγωγή στην κινηματογραφική διασκευή μιας τηλεοπτικής σειράς και τι δυσκολίες συνάντησες;
Ο Αρμάντο (Ιανούτσι, δημιουργός της σειράς και σκηνοθέτης της ταινίας) με προσέγγισε, καθότι ήθελε να δουλέψει με έναν πεπειραμένο παραγωγό μαζί με τον τηλεοπτικό του συνεργάτη, τον Άνταμ Τάντι. Φυσικά δέχτηκε αμέσως - όχι μόνο λατρεύω τη σειρά, αλλά ο Αρμάντο είναι από τις πλέον επιδραστικές μορφές της βρετανικής κωμωδίας, και η ευκαιρία να γίνω μέρος της πρώτης του ταινίας παραήταν καλή για να την αφήσω να φύγει. Οπότε έπεσε στις πλάτες μου η ευθύνη του να φέρω κοντά τη μέθοδο Ιανούτσι με τις αρκετά πιο συντηρητικές δομές της χρηματοδότησης για το σινεμά. Δεν είναι σύνηθες να πηγαίνω ένα σενάριο 240 σελίδων στους χρηματοδότες και να τους εγγυώμαι οτι θα γυριστεί στο χρόνο που απαιτεί κάτι με το μισό μέγεθος. Επιπλέον είχαμε την πρόκληση του να ολοκληρώσουμε μια ταινία χαμηλού μπάτζετ γυρισμένη σε δύο πόλεις με ένα συνδυασμένο καστ από Αγγλία και ΗΠΑ, και μια pre-production περίοδο όπου το σενάριο ακόμα σχηματιζόταν.
Το Χόλιγουντ έχει αποτύχει οικτρά όποτε προσέγγισε ταινίες για το Ιράκ. Είναι αυτό μέρος του λόγου για τον οποίον ο "Πόλεμος Εκτός Προγράμματος" ποτέ δεν αναφέρει ευθέως αυτό τον πόλεμο;
Η ιδέα δεν ήταν ποτέ να κάνουμε συγκεκριμένα μια ταινία για τον πόλεμο στο Ιράκ. Πάντα θέλαμε να υπονοούνται καταστάσεις που οδήγησαν ίσως σε αυτό τον πόλεμο, αλλά ταυτόχρονα επιθυμούσαμε να δραματοποιήσουμε το πώς οι σοβαρότερες πολιτικές συνέπειες προκύπτουν από τη ματαιοδοξία και τις ατέλειες των ανθρώπινων συμπεριφορών. Γι'αυτό λοιπόν δεν αναφέρουμε ποτέ το Ιράκ - όπως ακριβώς δε λέμε ποτέ ποιος είναι ο Πρωθυπουργός ή έστω ποιο κόμμα είναι στην εξουσία. Ελπίζουμε πως έτσι το φιλμ μπορεί να ιδωθεί ως κάτι πιο παγκόσμιο, και σίγουρα το οτι έχει παίξει τόσο αποτελεσματικά σε άλλες χώρες αποδεικνύει πως ήταν μια καλή τακτική.
Ο πόλεμος στην ταινία γίνεται με τις λέξεις που δεν κουβαλούν καν μια ιδεολογία. Το μήνυμα είναι συναρπαστικό, αλλά ανησυχήσατε ποτέ για το αν θα ήταν εξίσου συναρπαστικό το αποτέλεσμα;
Όχι, ήμασταν υπεβολικά απασχολημένοι με το να γελάμε!
Ποια είναι η άποψή σου για τη "Δυτική Πτέρυγα" και το "SOS Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα;" Συμφωνείς με την άποψη πολλών πως η ταινία σας αποτελεί ένα ιδιόμορφο μίγμα των δύο;
To "SOS Πεντάγωνο Καλεί Μόσχα" είναι μια από τις αγαπημένες μου (και του Αρμάντο επίσης) ταινίες, και αποτέλεσε σαφέστατα πολύ μεγάλη επιρροή. Από την άλλη, η "Δυτική Πτέρυγα" είναι κάτι που συζητήσαμε πάρα πολύ, κυρίως επειδή θέλαμε να δείξουμε στον κόσμο τι ΔΕΝ θα κάναμε. Είναι μια φανταστική σειρά, αλλά στην ουσία της δείχνει τεράστιο σεβασμό στην προεδρεία, και φιλμάρει την Ουάσινγκτον και τον Λευκό Οίκο με ένα δέος για την εικονογραφία της αμερικάνικης πολιτικής ζωής - ενώ εμείς σου δείχνουμε το Καπιτώλιο μέσα από κλεφτές ματιές από το πίσω παράθυρο ενός ταξί ή χρησιμοποιούμε τον Λευκό Οίκο ως αντικείμενο προσβλητικών αστείων.
Η ταινία έτυχε εξαιρετικής υποδοχής από το ελληνικό κοινό όταν παίχτηκε στις Νύχτες Πρεμιέρας, κερδίζοντας το Βραβείο Σεναρίου και επιτυγχάνοντας ποσοστό άνω του 93% στην ψήφο του κοινού. Περίμενες τέτοια αντίδραση;
Ήταν πάρα πολύ ικανοποιητικό το πόσο καλά έπαιξε η ταινία στην Αθήνα, και φυσικά χαρήκαμε πάρα πολύ για το βραβείο. Δεδομένου ειδικά οτι η επιτροπή αποτελείτο από μια ντουζίνα ανθρώπους οι περισσότεροι εκ των οποίων δε μπορούσαν να διαβάσουν τους ελληνικούς υπότιτλους και παρακολουθούσαν μια ταινία ξενόγλωσση γι'αυτούς, ήταν υπέροχο που κερδίσαμε.
Τι αντιδράσεις έχετε συναντήσει σε άλλες χώρες; Και στις ΗΠΑ, συγκεκριμένα;
Πήραμε εξαιρετικές κριτικές στις ΗΠΑ, η ταινία έχει παίξει εκεί σε περιορισμένη διανομή. Πάντα αναρωτιόμαστε τι θα είχε συμβεί αν μας είχε διανείμει κάποιο μεγάλο στούντιο και είχαμε παίξει σε 2000 οθόνες αντί για τις 60 ή 70 όπου βγήκαμε τελικά. Η ταινία άνοιξε πρόσφατα και στη Γαλλία με όμοια καλές κριτικές και εξαιρετικό ποσοστό εισιτηρίων ανά αίθουσα!
Θα μου επιτρέψεις και δυο ερωτησούλες για το "Nowhere Boy"! Βρίσκω τη Σαμ Τέιλορ Γουντ μια συναρπαστική περσόνα και καλλιτέχνιδα και το μικρού μήκους φιλμάκι της, "Love You More" (που είχε επίσης προβληθεί στις Νύχτες Πρεμιέρας), είναι από τις αγαπημένες μου ταινίες τα τελευταία χρόνια.
Κάποιοι φίλοι μου παραγωγοί με τους οποίους είχα συνεργαστεί στο "Brideshead Revisited" μου ζήτησαν να δουλέψω μαζί τους στο "Nowhere Boy", το οποίο αναφέρεται στα νεανικά χρόνια του Τζον Λένον. Μιας και έχω λατρέψει τους Beatles σε όλη μου τη ζωή, συμφώνησα άμεσα.
Η ταινία έκλεισε το φετινό Φεστιβάλ του Λονδίνου και είναι για μένα μια από τις πιο πολυαναμενόμενες της χρονιάς. Θα ήθελες να μας πεις δυο λόγια για το φιλμ και τι υποδοχής έτυχε ως τώρα;
Μόλις επιστρέψαμε από μια φιλανθρωπική προβολή στο Λίβερπουλ και ήταν εκεί πολλοί άνθρωποι που ήξεραν τον Τζον Λένον ως έφηβο. Και όπως ακριβώς συνέβη και με τη Γιόκο Όνο, οι αντιδράσεις τους υπήρξαν απόλυτα θετικές και γενναιόδωρες. Είναι ένα πολύ συναισθηματικό φιλμ, εξαιρετικά συγκινητικό, γεμάτο με όμορφες ερμηνείες από ηθοποιούς σαν την Κριστίν Σκοτ Τόμας και τον νεαρό πρωταγωνιστή μας, Άαρον Τζόνσον. Θα γίνει ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ σταρ.
Τέλος, τι άλλα πρότζεκτ ετοιμάζεις αυτή τη στιγμή;
Ο Αρμάντο κι εγώ αναπτύσσουμε μια αστυνομική ταινία για την BBC Films, ένα είδος "What's Up Doc" με φόντο το Λονδίνο. Και δουλεύω με τον Ρότζερ Μσέλ σε μια ταινία για τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο που περιστρέφεται γύρω από μια μακρινή ξαδέρφη του (!).
Info
-Εδώ η κριτική της ταινίας.
-Διαβάστε περισσότερα για την Σαμ Τέιλορ Γουντ στο Περιοδικό ΣΙΝΕΜΑ που κυκλοφορεί.
Θοδωρής Δημητρόπουλος
