Cloverfield

22.01.2008
Εχοντας αποκρύψει απόλυτα επιτυχημένα επί τέσσερις συναπτές σεζόν την ταυτότητα του έτερου πλάσματος που λιμαίνεται τη μυστηριώδη νήσο των «Αγνοούμενων», ο δημιουργός του τηλεοπτικού αυτού φαινομένου Τζ. Τζ. Αμπραμς και ο προστατευόμενός του Ματ Ριβς έμοιαζαν οι πλέον κατάλληλοι για να αναβιώσουν την πολύπαθη ταινία καταστροφής και τα κολοσσιαία κινηματογραφικά τέρατα του παρελθόντος. Και ως ένα βαθμό είναι.

Εχοντας αποκρύψει απόλυτα επιτυχημένα επί τέσσερις συναπτές σεζόν την ταυτότητα του έτερου πλάσματος που λιμαίνεται τη μυστηριώδη νήσο των «Αγνοούμενων», ο δημιουργός του τηλεοπτικού αυτού φαινομένου Τζ. Τζ. Αμπραμς και ο προστατευόμενός του Ματ Ριβς έμοιαζαν οι πλέον κατάλληλοι για να αναβιώσουν την πολύπαθη ταινία καταστροφής και τα κολοσσιαία κινηματογραφικά τέρατα του παρελθόντος. Και ως ένα βαθμό είναι.

Η απόφασή τους να επιλέξουν μια α λα «Blair Witch Project» μέθοδο κινηματογράφησης με την ψηφιακή κάμερα, που στην αρχή της ταινίας οι ίδιοι οι ήρωες χρησιμοποιούν για να βιντεοσκοπήσουν το πάρτι, προσδίδει στο τερατολάγνο δημιούργημά τους έναν ρεαλισμό και μια αμεσότητα που δύσκολα συναντάς στις ταινίες του είδους, χαρίζοντάς τους ταυτόχρονα ένα δυνατό χαρτί για μια αντίστοιχα επιθετική και αινιγματική προωθητική καμπάνια. Ξεπερνώντας ωστόσο το πρώτο σοκ (και τα έντονα συμπτώματα ναυτίας) που η χρήση της κάμερας στο χέρι προκαλεί, το φιλόδοξο εύρημά τους μεταλάσσεται σε μια σύμβαση διόλου πειστική ακόμη και για την μετά-you tube εποχή: ότι θα μπορούσε δηλαδή κάποιος να συνεχίζει να βιντεοσκοπεί τα τεκταινόμενα ακόμη κι όταν απειλείται από ιπτάμενα αντικείμενα ή νιώθει την καυτή ανάσα του κτήνους στα νώτα του.

Παρά τους όποιους κενούς και σίγουρα αμφιλεγόμενους παραλληλισμούς με την τρομοκρατική επίθεση της 11ης Σεπτεμβρίου, το «Cloverfield» παρακολουθεί τις αγωνιώδεις προσπάθειες των τέως party animals του Σόχο να εγκαταλείψουν σώοι το φλεγόμενο Μανχάταν, το ίδιο όμως δε μπορεί εν τέλει να δραπετεύσει από τα γνώριμα χωράφια των προκατόχων του ? ειδικά μετά την ολοκληρωτική αποκάλυψη του τέρατος. Το σασπένς πάντως καλά κρατεί και σίγουρα η ψυχαγωγική αξία του συγκριτικά low budget και απαισιόδοξου για τα δεδομένα των blockbuster «Cloverfield» υπερβαίνει εκείνη πολλών πανάκριβων συναδέλφων του (βλέπε Godzilla). Αυτό δε σημαίνει βέβαια ότι το τέρας του, παρά την αδιευκρίνιστα ερπετοειδή όψη και τον όγκο του, έχει επί της ουσίας το εκτόπισμα για πιο ουσιώδεις καινοτομίες, όπως ο περσινός «Επισκέπτης» από την Κορέα.

Θανάσης Πατσαβός

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ