Δεν έχει σημασία πως, ανάμεσα σε όλες τις ταινίες που γυρίστηκαν φέτος για το Ιράκ, το δράμα του Πολ Χάγκις ξεχωρίζει σαν τη μύγα μες το γάλα. Σημασία έχει πως και χωρίς τη σύγκριση παραμένει μια στερεή, βαθιά ειλικρινής ιστορία ενός πατέρα που αναζητά τις αιτίες που οδήγησαν στη δολοφονία του στρατιώτη γιου του, για να βρεθεί αντιμέτωπος με έναν κυκεώνα αποκαλύψεων. Καλύτερο -με διαφορά από το αδίκως οσκαρούχο «Crash»- άξιζε σίγουρα περισσότερης προσοχής, αν μη τι άλλο τουλάχιστον για την εκπληκτική ερμηνεία του Τόμι Λι Τζόουνς.