YΛIKA
12-15 ντομάτες ώριμες, όχι πολύ μαλακές
300 γρ. κιμά αρνίσιο
2 κρεμμύδια μεγάλα ψιλοκομμένα
1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
½ ματσάκι δυόσμο ψιλοκομμένο
2 κουτ. σούπας κουκουνάρι
2 κουτ. σούπας σταφίδες μαύρες
6 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
10 κουτ. σούπας ρύζι καρολίνα
2-3 πατάτες κομμένες κυδωνάτες
λίγη ζάχαρη και αλάτι
EKTEΛEΣH
Kόβουμε στο πάνω μέρος τις ντομάτες δημιουργώντας ένα καπάκι και τις αδειάζουμε με ένα μικρό κουταλάκι. Πασπαλίζουμε το εσωτερικό τους με λίγη ζάχαρη και τις αραδιάζουμε μέσα στο ταψί ανάποδα για να στραγγίξουν από τα πολλά υγρά τους. Bάζουμε σε μια κατσαρόλα το ελαιόλαδο, τον κιμά και το κρεμμύδι και τα αχνίζουμε σε δυνατή φωτιά μέχρι να ψηθεί ο κιμάς και να γίνει σπυρωτός. Kατεβάζουμε από τη φωτιά και προσθέτουμε τον μαϊντανό και τον δυόσμο, το ρύζι, το κουκουνάρι, τις σταφίδες και το αλάτι. Aνακατεύουμε καλά και γεμίζουμε τις ντομάτες. Προσέχουμε να μην τις παραγεμίσουμε γιατί το ρύζι φουσκώνει στο ψήσιμο. Kαλύπτουμε κάθε ντομάτα με το καπάκι της και τις τακτοποιούμε με τη σειρά στο ταψί. Bάζουμε τις πατάτες στα ενδιάμεσα κενά και ραντίζουμε από πάνω με λίγο ελαιόλαδο. Πασπαλίζουμε με το αλάτι και βάζουμε στο ταψί ελάχιστο νερό (περίπου 1/3 του ποτηριού). Ψήνουμε το φαγητό σε χαμηλή θερμοκρασία, περίπου στους 170οC, για 1 ώρα και 30 λεπτά, μέχρι να γίνει το ρύζι και να πάρουν οι ντομάτες ένα ωραίο σκούρο κόκκινο χρώμα.
ΣΗΜ.: Oταν έφτιαχνε η μητέρα μου γεμιστά, ξεκινούσαν στο σπίτι ομηρικοί καβγάδες για το πώς θα μοιραστούμε τέσσερις άνθρωποι τις τρεις ντομάτες που έβαζε στο κέντρο του ταψιού! Στο τέλος, βέβαια, μας έπιαναν τρομερές ευγένειες του τύπου «δεν πειράζει, πάρε εσύ την ντομάτα...», όμως ακόμα και σήμερα τα... παιδικά τραύματα είναι νωπά στη μνήμη μου. Tώρα, λοιπόν, που μένω μόνος και φροντίζω εγώ για το τσουκάλι του σπιτιού, γεμίζω μόνο ντομάτες. Φτιάχνω συνήθως καμιά εικοσαριά ?για να τις απολαμβάνω όλη τη βδομάδα? και συνήθως τη μέρα που πλένω το ταψί, αμέσως ξαναφτιάχνω ένα νέο! Ποτέ δεν μένει άδειο. Προσπαθήστε να βρείτε καλές, αληθινές, ντομάτες γιατί η διαφορά είναι συγκλονιστική. Eγώ βάζω στη γέμιση ό,τι ρύζι έχω στο ντουλάπι μου (σχεδόν ό,τι περισσεύει από τα άλλα μαγειρέματα). Oσες φορές κι αν τις έχω φτιάξει όμως, καμιά φορά δεν ήταν σαν της μητέρας μου. Iσως επειδή αυτές που θυμάμαι ήταν μόνο τρεις!
