Του Βασίλη Μπουζιώτη
Tηλεόραση θέλω να κάνω, αλλά δεν με παίζουν, με θεωρούν παρωχημένο και ας κάνω τόσες επιτυχίες στον χώρο, το πιστεύεις; Προτιμούν ριάλιτι του ποδαριού, big σκουπίδια και εκπομπές μαγειρικής! Δεν έχει να φάει ο κόσμος, παιδιά, και του προτείνετε γκουρμέ πιάτα; Δεν με παίζουν, λοιπόν, αυτή είναι η αλήθεια. Τι να κάνω; Να πάω να τους μαγειρέψω κι εγώ και να κάνω ένα χάπενινγκ; Την ώρα που θα φτιάχνω μακαρόνια να πασαλείβομαι»; Μπορεί να κάνει χιούμορ αλλά φέρει μια πικρία έντονη. «Δεν μπορείς να με βγάζεις στην απόσυρση για να προωθήσεις τα σκουπίδια»!
Είναι εξαιρετικά ενεργός τόσο στη σκηνή, όπου πετυχαίνει μια αξιοζήλευτη δουλειά στο έργο «Νταντάδες» πλάι στους Θύμιο Καρακατσάνη και Τάκη Χρυσικάκου, όσο και στη ζωή. Ενας ηθοποιός μεγάλων αξιώσεων και επιδόσεων, που έχει υπηρετήσει όλα τα είδη του θεάτρου και μετρά 55 χρόνια στο σανίδι: «Πέρασαν 55 χρόνια, απίστευτο δεν είναι; Από τα χρόνια που ήμουν στο Θέατρο Τέχνης, τους ιστορικούς πλέον «Ορνιθες» του Κουν, όπου έπαιζα τον Εποπα και που τους έκραξαν άσχημα στο Ηρώδειο, στα πρώτα μου βήματα μακριά από αυτό και στη συνεργασία μου με την Αλίκη Βουγιουκλάκη στην «Κλεοπάτρα», που κατέβηκε άρον άρον προκειμένου να ανέβουν τα «Χτυποκάρδια στο θρανίο». Και έπειτα επιθεωρήσεις και πρόζες, κωμωδίες, αρχαία κωμωδία. «Ποτέ δεν ξεχώρισα τα είδη, ποτέ δεν σνόμπαρα την επιθεώρηση, που θεωρώ το πιο δύσκολο είδος». «Πλούτισε» στα χρόνια που υπηρετεί την Τέχνη. «Με εισαγωγικά ναι, γιατί υπήρξαν κακοτοπιές και δυσκολίες. Εβγαζα λεφτά που τα έχανα σε παραγωγές, σε όχι που είπα! Μεταφορικά πλούτισα, ναι! Από τους συγγραφείς που έμαθα στο Τέχνης, από τα έργα που διάβασα αργότερα»!
Πενήντα πέντε χρόνια θέατρο. Αισθάνεται χορτασμένος; «Πέρυσι, που έκανα τον ?Αμπιγιέρ?, έπαιζα ένα απόσπασμα από τον Βασιλιά Λιρ. Θα ήθελα να παίξω τον Λιρ, τον Ριχάρδο. Ναι, έχω χορτάσει ρόλους, αλλά είναι κάποιοι όπως αυτοί που θα ήθελα να προλάβω να τους παίξω». Αυτόν τον καιρό συμμετέχει στην παράσταση «Νταντάδες». «Σπουδαίο έργο, σπουδαίοι συνάδελφοι... Μου αρέσει να κάνω θέατρο, να υπάρχω στη σκηνή, να έρχομαι σε επαφή με τον κόσμο και να είμαι ο «Φαντασίας» τους, όπως ήμουν τέτοιος μικρό παιδί ?πρέπει να σου πω ότι έτσι με φώναζαν».
Στο θέατρο Κάππα πέρσι έπαιζε τον Σερ στον «Αμπιγιέρ» και η γνώμη μου είναι ότι είναι ένας αληθινός Σερ του θεάτρου. «Σ’ ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό, αλλά δεν μου άρεσαν ποτέ οι ταμπέλες και οι ετικέτες. Εμένα με ενδιαφέρει να με εκτιμά ο κόσμος. Ερχόμενος να σε βρω μου έσφιγγαν το χέρι και με ρωτούσαν πού παίζω. Επειτα από 55 χρόνια, είναι χαρά μεγάλη να ξέρω ότι περιμένουν με ενδιαφέρον το όποιο θεατρικό μου βήμα»! Ο Κωνσταντίνου πέρασε δυσκολίες, ανέβασε τον πήχη και πέτυχε δυνατές υποκριτικές νίκες για τις οποίες καμαρώνει.
Για τι καμαρώνει στην προσωπική του ζωή; «Για τα δύο μου παιδιά, τον Γιώργο, που πέρασε πια τα 30 κι είναι πιανίστας σημαντικός, και την Αννα-Μαρία, που είναι στα 14 κι είναι ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου. Είναι δύο υπέροχα παιδιά, είναι η περιουσία μου!» Ωραίος άντρας, ευθυτενής, με ευφράδεια και γοητεία. Λέγεται ότι είχε κάψει πολλές καρδιές, ότι έζησε παράφορους έρωτες. Του το λέω και χαμογελά. «Γιατί χρησιμοποιείς αόριστο;»μου λέει και με αποστομώνει. Σκάει στα γέλια. «Η τέχνη μου και ο έρωτας είναι που μου με αναζωογονούν και με κρατούν τόσο ακμαίο! Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς θέατρο και αγάπη».
Τον προσγειώνω ανώμαλα ρωτώντας τον για την κρίση και για τους πολιτικούς. Το γλυκό βλέμμα του δίνει τη θέση του σε σκληρό βλέμμα, κοφτό. «Κυνηγούν φτωχούς ανθρώπους για αποδείξεις, για ελάχιστα ευρώ που χρωστούν κι αφήνουν τα μεγάλα, βρόμικα ψάρια ανενόχλητα. Αυτούς που μας οδήγησαν στον γκρεμό δεν τους ενοχλούν ούτε τους φοβούνται δεν είναι τρομερό; Πικραίνομαι, στεναχωριέμαι και οργίζομαι. Γι’ αυτό και κλείνω την τηλεόραση, γυρίζω την πλάτη μου στα διαπλεκόμενα πολιτικά ανθρωπάρια και αφήνομαι στη φαντασία μου, όπου είναι όλα πιο όμορφα και ιδανικά»! Σ’ αυτή γυρίζει πάντα ο... Φαντασίας που κι ας πέρασε τα 70 του χρόνια κρατάει το χάρισμα που είχε τότε παιδί στην πλατεία Βάθης.
Θα έγραφε ένα βιβλίο για όσα τον σφράγισαν όλα αυτά τα χρόνια; «Εχω ξεκινήσει να γράφω. Θέλω να αποφύγω τις αυτοβιογραφίες κλισέ που έχουν κάνει πολλοί συνάδελφοί μου. Απεχθάνομαι τις... αγιογραφίες. Απεχθάνομαι και τις φλυαρίες του τύπου: Πήγα, μου είπε ο Φίνος, γελάσαμε, φάγαμε κ.λπ. Ποιον ενδιαφέρουν αυτά; Θα περιέχει κριτικές, αποσπάσματα από συνεντεύξεις, φωτογραφίες. Κρατούσα αρχείο από το ξεκίνημά μου. Οπως θα περιέχει και ακριβές μνήμες από τα πρόσωπα που συνάντησα και συνεργάστηκα. Και εμπειρίες που αποκόμισα από το μακρύ ταξίδι μου στον θεατρικό χώρο».
- Εμένα στην τηλεόραση δεν με παίζουν, λοιπόν, αυτή είναι η αλήθεια. Τι να κάνω; Να πάω να τους μαγειρέψω κι εγώ και να κάνω ένα χάπενινγκ; Την ώρα π.χ. που θα φτιάχνω μακαρόνια να πασαλείβομαι;
Προσεχώς
Τι... μαγειρεύει για το καλοκαίρι; Εχει δεχτεί πρόταση από τον Θύμιο Καρακατσάνη για τους «Ιππής» του Αριστοφάνη, ενώ μελετά κι άλλες προτάσεις. Σκεφτόταν να ανεβάσει μια παλιά αγαπημένη κωμωδία, αλλά πλέον οι παραγωγοί δεν βάζουν το χέρι στην τσέπη.
