Πιο συγκεκριμένα, η δικιά μας Λαίδη είπε στο «Secret» : «Έχω περάσει πάρα πολλά, αλλά στο τέλος ευτυχώς τα ξεπερνούσα. Όταν μάλιστα είμαι στην πίστα και τραγουδάω, είναι πολύ δύσκολο, αλλά οφείλω να διασκεδάζω τον κόσμο και τα όποια προβλήματα έχω πρέπει να τα αντιμετωπίζω όταν θα είμαι μόνη στο καμαρίνι. Βέβαια έχω περάσει και κατάθλιψη, όπως τώρα τελευταία μια πολύ δυνατή, λόγω των προσωπικών μου. Τον χειμώνα μου μας πέρασε κλείστηκα σπίτι, έπαιρνα χάπια και για περίπου ενάμιση μήνα ήμουν κλεισμένη στο δωμάτιο μου. Σηκωνόμουν, έτρωγα ελάχιστα, κάπνιζα πέντε πακέτα τσιγάρα την ημέρα και κοιμόμουν. Στο μυαλό μου εκείνη την περίοδο έμπαιναν διάφορα, όπως αυτοκτονίες, και γενικά τριγύριζε το κακό. Ευτυχώς που με βοήθησε ο πνευματικός μου και η Παναγία, γιατί είμαι παιδί της Παναγίας, μιας και γεννήθηκα παραμονή της γιορτής της, και συνήλθα».
Με ειλικρίνεια, η διάσημη λαϊκή τραγουδίστρια μίλησε και για τους εθισμούς της ζωής της: «Γενικά είχα πολλούς εθισμούς και αυτό συνέβαλε πολύ στο να σκέφτομαι αρνητικά. Εκτός από τον βασικό, που ήταν ο τζόγος στο καζίνο, τζόγαρα πολύ και στη ζωή. Μου έλεγαν ‘εκεί που πας είναι γκρεμός και θα πέσεις’ και εγώ πήγαινα. Το μεγαλύτερο ρίσκο λοιπόν που έχω πάρει ήταν όταν ήμουν στην κρεβατοκάμαρα, που είναι στον δεύτερο όροφο του σπιτιού μου. Κάποια στιγμή, κατά τις 6 η ώρα το πρωί βγήκα στο μπαλκόνι και είπα στον εαυτό μου ‘θα πέσεις, αλλά όταν θα πέσεις δεν θέλω να ζήσεις. Αποφάσισε, γιατί αν ζήσεις θα σε λυπούνται. Θέλω να φύγεις. Μπορείς;’. Εκείνη την ώρα λοιπόν ήταν σαν να με έπιασε κάποιος από πίσω και με τράβηξε να μην πέσω. Ο λόγος που πήγα να το κάνω είναι ότι κάποια στιγμή λες ‘φτάνει, δεν πάει άλλο, κουράστηκα’. Αλλά αν δεν το αποφασίσουν οι ‘από πάνω’, δεν μπορείς να το σβήσεις εσύ το καντήλι σου. Συνειδητοποιώ λοιπόν πως εκεί που είμαι δυνατή, εκεί μπορεί και να με χτυπήσεις στο ευαίσθητο σημείο μου και να με βάλεις κάτω».
