Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ

Εχει σταματήσει να δίνει συνεντεύξεις, να κάνει κοσμικές εμφανίσεις και δεν ακολουθεί lifestyle καριέρα. Ώριμος, συνειδητοποιημένος και απόλυτα ισορροπημένος, έχει μπει για τα καλά στο ρόλο του πατέρα. Αν θέλετε να τον ακούσετε, συντονιστείτε στο ραδιόφωνο του ΑΝΤ1 καθημερινά 10 με 12 το βράδυ, ενώ αν θέλετε να τον δείτε, θα πρέπει να παρακολουθήσετε στο Φεστιβάλ Αθηνών το έργο «Άγγελοι στην Αμερική» σε σκηνοθεσία Νίκου Μαστοράκη στο οποίο πρωταγωνιστεί. Ένα έργο που ασχολείται με την πολιτική, την κοινωνική και τη θρησκευτική «σαπίλα», το AIDS, τους ομοφυλόφιλους, καταστάσεις που απασχολούν αρκετά το γνωστό ηθοποιό, ο οποίος λέει «ωμά» τη γνώμη του.

Ραδιόφωνο και θέατρο αυτόν τον καιρό;

«Όχι τηλεόραση φέτος, γιατί υποσχέθηκα στη γυναίκα μου από την αρχή της σεζόν, αφού το Νοέμβριο γεννούσαμε, να μην κάνω τίποτα για τους πρώτους μήνες μετά τη γέννα. Μέχρι το Φεβρουάριο δεν έκανα τίποτα. Μετά ξεκίνησα το ραδιόφωνο».

Ξεκίνησαν οι θυσίες για την οικογένεια;

«Αν δεν κάνεις υποχωρήσεις, δεν θα κερδίσεις τίποτα. Στη ζωή τίποτα δεν γίνεται από μόνο του. Αυτά που διαβάζουμε από μερικούς καλλιτέχνες, αθλητές... για ευλογημένο άστρο και τύχη, είναι παραμύθια. Αν δεν θυσιάσεις κάποια πράγματα, δεν απολαμβάνεις κάποια άλλα».

Γενικότερα, πώς βλέπεις τα πράγματα στη ζωή;

«Τόσα χρόνια ήταν πρότυπο η Αμερική. Καταναλωτισμός, όλοι πλούσιοι, χωρίς να δουλεύουμε πολύ, να βγάζουμε πολλά λεφτά. Δεν παραδειγματιστήκαμε από τους γονείς και τους παππούδες μας που δούλευαν, αλλά πήραμε κάποιους να κάνουν τις δουλειές για μας και να πού οδηγηθήκαμε».

Υπάρχει ελπίδα;

«Να ακούσουμε τους παλαιότερους. Αυτή είναι η λύση. Τα lifestyle περιοδικά έχασαν το μέτρο. Με αυτά μεγάλωσε και η δική μου γενιά, δυστυχώς. Εγώ τα φώναζα από τότε. Για να είσαι "in", θα πρέπει να αγοράζεις την τάδε μάρκα, να πηγαίνεις στα συγκεκριμένα clubs με τις ωραίες γκόμενες, να σε ξέρει ο πορτιέρης».

Δεν ακολούθησες ποτέ αυτή τη lifestyle ζωή; Πολλοί καλλιτέχνες συμβάδιζαν με αυτό για να κάνουν καριέρα.

«Προσπάθησα να κρατηθώ. Δεν ήμουν παιδί των clubs, αλλά του ζεϊμπέκικου. Αναπόφευκτα κάποιες στιγμές, όταν το πλήθος πάει κάπου, παρασύρεσαι. Κρατώντας όμως την επαφή με την οικογένεια και τους φίλους μου στην Καβάλα, που πήγαινα συχνά, μιλώντας με τη γιαγιά μου που θαύμαζα, ερχόμουν σε μια ισορροπία».

Το μέλλον σε ανησυχεί;

«Δεν βγαίνει κανείς να αναλάβει τις ευθύνες του. Είμαι αισιόδοξος. Τι; Να φοβηθώ; Η γιαγιά μου ήρθε από τον Πόντο. Μου έλεγε τις ιστορίες που πέρασαν διά πυρός και σιδήρου. Θα φοβηθώ εγώ γιατί θα κοπεί η τηλεόραση ή το θέατρο; Δεν δικαιούμαι. Πέθανε 101 χρόνων με το κεφάλι ψηλά και με αξιοπρέπεια».

Με αυτές τις αρχές μεγαλώνεις τα παιδιά σου;

«Θα προσπαθήσω. Προς το παρόν απολαμβάνω το δώρο του Θεού, που μου έδωσε δύο κόρες. Τα κορίτσια είναι ευτυχία, ειδικά για τον πατέρα. Αναρωτιέμαι όμως σε ποια χώρα θα μεγαλώσουν».

Θα αποφάσιζες να φύγεις από την Ελλάδα για μια άλλη χώρα, ίσως τη Σερβία, απ’ όπου κατάγεται η σύζυγός σου, αν τα πράγματα εκεί ήταν καλύτερα;

«Η Σερβία πέρασε από πόλεμο και τα πράγματα εκεί έχουν άλλες πληγές ανοιχτές. Γι’ αυτό έφυγε και η γυναίκα μου από εκεί. Από πλευράς παιδείας είναι καλά».

Παρότι μοντέλο, στην εγκυμοσύνη της δεν την είδαμε να φωτογραφίζεται γυμνή, όπως έχουν κάνει πολλές γυναίκες της σοουμπίζ.

«Της το ζήτησαν πολλοί και εξακολουθούν να το ζητάνε. Θα μπορούσε να το κάνει, αλλά δεν το θέλει...».

Θα σε ενοχλούσε αν έκανε μια αισθησιακή φωτογράφηση;

«Η γνώμη μου είναι "ναι". Αλλά δεν θα την εμπόδιζα κιόλας. Θα με ενοχλούσε. Βέβαια, το αισθησιακό, αν θέλει, να το κάνει τώρα που έχει γεννήσει. Όχι με τα παιδιά στην εγκυμοσύνη. Μην ξεχνάς ότι είναι και η δουλειά της τέτοια».

Λες τις απόψεις σου «χύμα»... Βοηθάει αυτό στον καλλιτεχνικό χώρο;

«Εμένα ναι. Ζούμε στην εποχή που έχουν διαμορφωθεί καλλιτέχνες με βάση αυτά που θέλουν να ακούσουν οι δημοσιογράφοι ή τους λένε να πουν ό,τι "πουλάει". Χάνεται η ταυτότητα του καλλιτέχνη. Προσπαθώ να διατηρώ την ταυτότητά μου, γι’ αυτό αποφεύγω τις συνεντεύξεις. Αυτά που λέω δεν "πουλάνε" στο σημερινό lifestyle».

Σε τρομάζει η οικονομική κρίση ή θεωρείς ότι έχει «φουσκώσει» το θέμα από τα ΜΜΕ;

«Κάποιοι το δημιούργησαν αυτό. Το είχαμε παραξηλώσει στην Ελλάδα. Όλοι κοιτούσαμε πώς θα κλέψουμε από το κράτος, γιατί και αυτό έκανε τα πάντα για να κλέψει εμάς, χωρίς να μας παρέχει βασικές παροχές, όπως η παιδεία και η υγεία. Ήθελα να κλείσω ένα ραντεβού για την κόρη μου, που ήθελε να κάνει ακτινολογικές εξετάσεις, και μου είπαν στο Παίδων ότι υπάρχει ραντεβού στο τέλος Αυγούστου. Συνειδητοποιείς; Η παραπαιδεία, το φροντιστήριο, δεν υπάρχει σε καμία χώρα ούτε ως λέξη. Ελληνικό φαινόμενο. Ας ελπίσουμε ότι θα βάλουμε όλοι μυαλό. Τα δύο μεγάλα κόμματα να δώσουν το καθένα τουλάχιστον από 5 άτομα που κλέψανε. Αν δεν γίνει αυτό, κανένας πολίτης δεν θα πειστεί ότι κάτι άλλαξε σ’ αυτή τη χώρα. Να δώσουν ονόματα, να πάνε φυλακή».

Γνωρίζω ότι είσαι βαθιά θρησκευόμενο άτομο. Παρ’ όλα αυτά, έχεις πραγματοποιήσει πολιτικό γάμο.

«Τα τελευταία χρόνια, με την εκκλησία, το Βατοπέδι και τα διάφορα, έχω "ξενερώσει". Θα κάνω θρησκευτικό γάμο, θα βαφτίσω και τα παιδιά μου μόνο εάν βρω κάποιον παπά να με εμπνεύσει. Αυτή τη στιγμή η εκκλησία περνάει μια κρίση και σιωπά και στην κρίση που υπάρχει. Κοιτάει πώς να την "καβατζάρει" κι αυτή, να μη φορολογείται. Εκκλησιαστικά, όχι θρησκευτικά».

Ακούγεται υπερβολικό. Αν δεν βρεθεί παπάς άμεσα, αλλά έπειτα από 5 χρόνια;

«Θα βαφτιστούν έπειτα από 5 χρόνια. Έχω κάνει ονοματοδοσία στο δημαρχείο. Εννοείται ότι θα είναι σε στενό οικογενειακό κύκλο».

Έχεις γίνει πιο προσεκτικός, πιο απαιτητικός, λόγω των αυξημένων ευθυνών με τα παιδιά σου;

«Στο θέμα της αξιοπρέπειας. Το παλεύω, είναι ο αγώνας που κάνω. Χρειάζεται να καλλιεργώ την υπομονή μου. Δεν μπορώ να λέω μεγάλες κουβέντες. Είμαι εκείνος που έλεγα ότι δεν θα παντρευτώ μοντέλο ή ηθοποιό και πήρα τη γυναίκα μου, που είναι και τα δύο. Οπότε;».

Μεγαλώνοντας άλλαζες τρόπο πλεύσης; Έγινες πιο κουλτουριάρης, πιο έντεχνος;

«Δεν θα το έλεγα. Αν και η παράσταση που κάνω τώρα ανήκει στο ποιοτικό θέατρο. Ξεκίνησα όμως με αυτό το θέατρο. Η τηλεόραση ήρθε ξαφνικά στη ζωή μου. Οι ηθοποιοί για μένα χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: "προ" και "μετά ιδιωτικής τηλεόρασης. Το 1987 που σπούδαζα στη δραματική σχολή το έκανα κρυφά από την οικογένειά μου, όπως και πολλοί άλλοι. Παράλληλα, σπούδαζα και διοίκηση επιχειρήσεων. Τώρα φτάσαμε να σπρώχνουν οι γονείς τα παιδιά τους προς το θέατρο, το τραγούδι? Κοίτα πώς αλλάζουν τα πράγματα. Έχει παραγίνει η κατάσταση!».

Επέλεξες για σύζυγό σου μια γυναίκα από ξένη χώρα. Φταίει ο έρωτας ή η νοοτροπία των Ελληνίδων;

«Πρώτα η νοοτροπία. Οι γυναίκες της Ελλάδας έχουν "φτιάξει" πολύ τα τελευταία χρόνια, αλλά η νοοτροπία τους, του "είμαι όμορφη και φτάνει, δεν χρειάζεται να έχω τίποτα άλλο", με είχε κουράσει. Η πλειοψηφία θεωρούσε ότι είναι όμορφες και πρέπει να βρούνε και τον καλύτερο γαμπρό.

Θαμπωνόσουν από την ομορφιά, αλλά, όταν καθόσουν να συζητήσεις, κανένας προβληματισμός. Οι συζητήσεις εξαντλούνταν στο πού θα πάμε το βράδυ».

Τι διαφορετικό βρήκες στην Άννα;

«Ήταν χορτασμένος άνθρωπος. Είχε γυρίσει ως μοντέλο όλο τον κόσμο. Άκου στάση ζωής... Ήρθε στην Ελλάδα για δουλειά και είπε ότι εδώ θέλει να ζήσει, αφήνοντας πίσω το Μιλάνο. Ζήτησε από το γραφείο της μετεγγραφή. Έδωσε προτεραιότητα στη ζωή».