Μάρθα Καραγιάννη: "Έχω πονέσει, έχω κλάψει..."

28.06.2010
Η Μάρθα Καραγιάννη δεν έχει ανάγκη από συστάσεις και διθυραμβικά σχόλια. Γιατί απλά είναι η Μάρθα που όλοι αγαπήσαμε, αγαπάμε και θαυμάζουμε.

Από τη ΡΕΝΕ ΣΑΡΑΝΤΙΝΟΥ

Η Μάρθα Καραγιάννη δεν έχει ανάγκη από συστάσεις και διθυραμβικά σχόλια. Γιατί απλά είναι η Μάρθα που όλοι αγαπήσαμε, αγαπάμε και θαυμάζουμε. Όχι μόνο για το αστείρευτο ταλέντο της, αλλά και για την ειλικρίνειά της και τον ευθύ χαρακτήρα της. Δεν υπακούει σε κανόνες, φόρμες και σταριλίκια κι έχει μάθει να λέει τα πράγματα με το όνομά τους.

Τι δεν έχει πει μια γυναίκα όπως εσείς με τόσα χρόνια πραγματικής καριέρας στην πλάτη της σε συνέντευξη;

«Δεν υπάρχει κάτι, τα έχω πει όλα. Αλλά πάντα υπάρχει μια καινούργια δουλειά, όπως τώρα, το "Πού πας, ρε Γιωργάκη, με τέτοιον καιρό;". Επιθεώρηση που την ήθελα πάρα πολύ».

Στις συνεργασίες σας βάζετε μπροστά το ταλέντο ή τη φιλία;

«Το ταλέντο».

Φοβάστε το καλοκαίρι και την προσέλευση του κοινού, λόγω οικονομικής κρίσης;

«Κατεβάσαμε τη γενική είσοδο στα 15 ευρώ. Υπάρχουν ορισμένες εξαιρέσεις στις πρώτες σειρές, που το εισιτήριο θα είναι 20 ευρώ. Προσιτό για τον κόσμο. Ξέρουμε ότι περνάει πολύ δύσκολα. Από τη μεριά μας κάνουμε ό,τι μπορούμε».

Αισθάνεστε γεμάτη από τη ζωή σας;

«Δεν έχω μετανιώσει για τίποτα. Όλα είναι εμπειρίες. Αισθάνομαι γεμάτη, γιατί καθετί που έχω ζήσει το έχω ζήσει με πολύ κέφι, με όλο μου το είναι».

Έχετε απωθημένα;

«Όχι. Τώρα ό,τι έζησα.. έζησα! Δεν έχω περιθώρια να ζήσω έρωτες. Αυτά είναι ξεχασμένα πράγματα».

Υπάρχει κάποιο κομμάτι της ζωής σας που δεν θέλετε να θυμάστε;

«Τώρα πια όχι».

Πού αισθάνεστε περισσότερο επιτυχημένη, στη ζωή ή στα επαγγελματικά σας;

«Στα επαγγελματικά. Ξεκίνησα να κάνω οικογένεια, αυτές ήταν οι προδιαγραφές. Τελικά, δεν έγινε. Βλέπεις, δεν γίνονται όλα όπως τα θέλουμε εμείς. Κάποιο άλλο χέρι ρυθμίζει. Καλοκαμωμένα».

Πώς συνδέει η Μάρθα Καραγιάννη το τότε με το τώρα;

«Τότε ήμασταν νέοι, δεν συνδέεται. Με βλέπω στην τηλεόραση στις ταινίες και λέω: "Α, ταλαντούχα είναι αυτή η κοπέλα, θα πάει μπροστά". Αρκετά αποστασιοποιημένη».

Δεν νοσταλγείτε κάτι από την παλιά σας εικόνα;

«Όχι μωρέ... Εγώ τώρα δεν βασίζομαι στην ομορφιά μου, αλλά σ’ αυτό που είναι η Καραγιάννη. Δεν με ενδιαφέρουν αυτά».

Δεν σας ενδιαφέρει η εικόνα σας;

«Όσο ήμουν νέα. Βλέπω ότι ήμουν νόστιμη, καλή, αλλά δεν με απασχολούν όλα αυτά τώρα πια».

Είχατε γνώση του πόσο ωραία ήσασταν;

«Φυσικά και δεν την είχα. Όλες οι όμορφες κοπέλες δεν είχαν επίγνωση του ποιες είναι. Είχα συνηθίσει από μικρή ότι ήμουν ωραία».

Φαίνεστε καλά και συμβιβασμένη με την εικόνα σας. Δεν σας έχουν γίνει εμμονή τα κιλά ή τα χρόνια που περνούν;

«Όχι καλέ! Κάνω μια δίαιτα για να διατηρηθώ όσο καλύτερα γίνεται. Δεν μπορώ να είμαι σ’ αυτή την εμμονή λόγω ηλικίας. Μεγάλωσα».

Οι όμορφες γυναίκες όμως ωριμάζουν, δεν μεγαλώνουν.

«Παραωριμάζουν (Γέλια.)».

Είστε κατά των αισθητικών επεμβάσεων;

«Όχι, καθόλου. Είμαι υπέρ, αλλά... τόσο όσο, αρκεί να μην αλλάζεις φυσιογνωμία. Να μη γίνεις κάποια άλλη. Να περνάς στο δρόμο και να μη σε γνωρίζουν».

Τότε είχατε περισσότερη δόξα παρά χρήματα. Τώρα οι παλιότεροι «μεγάλοι» ηθοποιοί γιατί δεν αμείβονται περισσότερο από τους νεότερους;

«Έβγαλα αρκετά λεφτά. Δεν είχα ψώνιο με τα χρήματα. Ήθελα να περνάω καλά και τώρα ζω καλά, είμαι τακτοποιημένη. Οι μεγάλοι ηθοποιοί έβγαζαν λεφτά, αλλά τα έτρωγαν σε διάφορες αηδίες. Δεν έκαναν καλή διαχείριση, επειδή πίστευαν ότι θα τα βγάζουν πάντα. Εγώ δεν το πίστεψα ποτέ, ότι έπειτα από 20-30 χρόνια θα ήταν το ίδιο. Τώρα οι μεγάλοι ηθοποιοί είναι λογικό να παίρνουν λιγότερα χρήματα από ένα νέο σ’ ένα σίριαλ».

Ποια είναι η στάση ζωής σας που δεν την άλλαξε και δεν θα την αλλάξει τίποτα;

«Η δικαιοσύνη σε όλα της τα σημεία - και στη δουλειά και στη ζωή. Με πληγώνουν οι αδικίες. Η πολυτέλεια δεν με ενδιέφερε ποτέ, το απέδειξε αυτό η ζωή μου. Κάθε όμορφη και φιρμάτη θα μπορούσε να κάνει έναν πλούσιο γάμο. Ήταν πολύ εύκολο. Εγώ δεν το έκανα, γιατί δεν με ενδιέφερε. Ζω λιτοδίαιτα και η μόνη πολυτέλειά μου είναι τα ταξίδια. Με τρελαίνουν! Εκεί έχω ξοδέψει πολλά λεφτά. Έχω γυρίσει 3 φορές την Ασία... Ευρώπη, Αφρική, Αυστραλία, Αμερική. Είναι λίγα τα μέρη που δεν έχω πάει και ελπίζω να καταφέρω να πάω κι εκεί».

Υπήρξε κάποιος πρωταγωνιστής στη ζωή σας ή εσείς είχατε τον πρώτο ρόλο πάντα;

«Υπήρξαν πρωταγωνιστές. Όσο ήμουν μικρή, ήμουν ερωτικός άνθρωπος, μ’ ενδιέφερε ο έρωτας. Είχα συγκλονιστικούς έρωτες. Ερωτευμένη πάντα με κάποιον. Πρωταγωνιστής, λόγω διάρκειας, είναι ο Βασίλης Κωνσταντίνου. Έζησα 12 χρόνια μαζί του, που πάει να πει ότι ήταν κάτι πολύ δυνατό και γεμάτο. Δεν έχω και δεν θέλω να κρύψω τίποτα. Πάντα έτσι ήμουν».

Ο ρόλος που έχετε παίξει σε μια κατάσταση και δεν τον έχετε έως τώρα αποκαλύψει;

«Να είχα έναν κρυφό γκόμενο; (Γέλια.) Κι αυτό έχει γίνει. Υπήρξα κάτι σε μια σχέση που δεν μπορώ να το πω (Γέλια.)».

Τι πιστεύετε ότι θα αφήσετε πίσω σας επαγγελματικά;

«Τα κινηματογραφικά είναι τα έργα που θα μείνουν εκ των πραγμάτων. Στο θέατρο δεν το βλέπεις, απλώς το ευχαριστιέσαι».

Υπάρχουν σήμερα καλοί ηθοποιοί;

«Και πολύ καλοί μάλιστα. Είναι άλλη εποχή και δεν είναι εύκολο να κάνουν μεγάλες καριέρες όπως εμείς κινηματογραφικά ή θεατρικά. Τα κάνουν όλα και μπερδεμένα. Ζωή είναι αυτή; Πρέπει να τη βγάλουμε».

Ένας φόβος σας;

«Δεν μου λείπει τίποτα και δεν έχω φόβους. Να μην πεθάνω; Δεν θα είμαι εκεί, δεν θα το καταλάβω, οπότε δεν με νοιάζει».

Έχετε πονέσει;

«Έχω πονέσει, έχω χτυπηθεί, έχω κλάψει...».

Η ομορφιά είναι ευχή;

«Είναι. Όταν είναι κάποια όμορφη, ξεχωρίζει εύκολα, όμως για να μείνει, θέλει άλλα προσόντα. Ταλέντο σε ό,τι κάνει».

Είχατε δηλώσει ότι: «Δεν μπορώ να είμαι μ’ έναν πιτσιρικά. Οι άντρες της ηλικίας μου είναι μεγάλοι και δεν μου αρέσουν».

«Αυτό είναι αλήθεια. Δεν μου αρέσουν, για να είμαι ειλικρινής. Δεν με απασχολεί. Δεν έχω συμβιβαστεί με τη μοναξιά. Το κενό καλύπτεται με τους φίλους μου. Περνάω πολύ ωραία στο σπίτι μου, ζω με μια φίλη μου, που τα σπίτια μας είναι δίπλα δίπλα, είμαι πολύ ευχαριστημένη».

Γνωρίζω τη μεγάλη σας αγάπη για τα παιδιά και τις προσπάθειες που κάνατε για να υιοθετήσετε ένα.

«Όλα αυτά έγιναν στο παρελθόν.

Δεν έτυχε ούτε αυτό. Είμαι μοιρολάτρισσα. Πιστεύω στη μοίρα».

Αισθάνεστε ακόμη την ανάγκη ενός παιδιού;

«Τώρα πια όχι. Όταν ήμουν νέα, ήταν ένα καρφί που με έκαιγε».