Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Καλομοίρα εδώ, Καλομοίρα εκεί, το έχουν τρελάνει το δύσμοιρο πάνω στο Βελιγράδι και το βλέπω μετά το τέλος της Γιουροβίζιον να πέφτει στ’ ανάσκελα από υπερκόπωση! Μετά το τέλος του ημιτελικού την Τρίτη και μέχρι αυτή τη στιγμή που σου μιλάω η Καλομοίρα δεν έχει καθίσει λεπτό, πότε δίνοντας συνεντεύξεις, πότε κάνοντας πρόβες και πότε πηγαίνοντας βόλτες.

Για να μην πιάσω και τη βδομάδα πριν τον ημιτελικό, που το πρόγραμμά της ήταν μία από τα ίδια. Ούτε διαφήμιση για τις Duracell να ήταν. Εκεί που οι άλλες μπαταρίες σταματούν, της Καλομοίρας συνεχίζουν, συνεχίζουν και συνεχίζουν! Για να καταλάβεις, το βράδυ της Τρίτης η ελληνική αποστολή γλέντησε την πρόκριση στον τελικό μέχρι το πρωί και η Καλομοίρα ήταν εκεί, χορεύοντας και γελώντας ασταμάτητα.

Το πρωί της επόμενης μέρας άρχισε τον μαραθώνιο συνεντεύξεων - δεν άφησε κανέναν παραπονεμένο το Καλομοιράκι. Παντού εμφανίσθηκε - ενώ σε κάθε εμφάνιση φορούσε διαφορετικά ρούχα. Και μόνο στη σκέψη, έπαθα υπερκόπωση. Αυτή πως δεν την έχει πάθει ακόμη; Μήπως, η αποστολή μας θα πρέπει να το προσέξει λίγο; Βλέπω, το Καλομοιράκι να κουράζεται από το πέρα δώθε και το βράδυ του Σαββάτου να ανέβει στη σκηνή και να σταματήσουν εκεί οι μπαταρίες της.