Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Τσαγκαροδευτέρα βράδυ και είπα η ταλαίπωρη τηλεθεάτρια να δω Next Top Model και Χριστόφορο Παπακαλιάτη (εναλλάξ) μπας και περάσει ευχάριστα η ώρα. Και να ξεκινήσει καλά η εβδομάδα μου. Αν στην περίπτωση μου ισχύει «η καλή εβδομάδα από την πρώτη μέρα φαίνεται» έχω να σου πω, αγαπημένε μου, ότι προβλέπεται να περάσω μαύρες μέρες. Και ήδη βρίσκομαι στα μισά της εβδομάδας και τίποτε δεν μου πηγαίνει καλά. Και πώς να μου πάει, όταν έχω ρίξει το κλάμα της αρκούδας την Δευτέρα το βράδυ, ενώ με έχουν πιάσει οι τύψεις ότι τρώω σαν μοσχάρα και τέτοια έχω γίνει;

Το αμόκ που με έχει καταλάβει, έχει την εξήγηση του. Κάθισα που λες να δω τις φερέλπιδες Καγιάδες του ΑΝΤ1, έχοντας δίπλα μου ένα μπολ (μικρό) γαριδάκια. Και τι είδα τελικά; Νεαρά κορίτσια, δροσερά, να τα πιεις στο ποτήρι, που έχουν μπροστά τους τη ζωή και το μέλλον να κλαίνε και να οδύρονται σαν την Ρούλα Βροχοπούλου στο «The Wall». Μιλάμε για κλάμα, όχι ψέματα. Κι αναρωτιέσαι εσύ ο τηλεθεατής (που έχεις μείνει άφωνος) για ποιο λόγο τα κοριτσάκια έχουν πλαντάξει. Τι τους λείπει; Τι παράπονο έχουν; Και γιατί στα 18 τους χρόνια να κάνουν λες και τελείωσε εδώ η ζωή τους;

Δε πίστευα στα αυτιά μου και στα μάτια μου, όταν έβλεπα μία κοπέλα να μην μπορεί να πάρει ανάσα από το κλάμα, επειδή έβλεπε τον εαυτό της «χοντρό» με μαγιό. Κοιτούσα ξανά και ξανά την φωτογραφία κι έλεγα: «Ή τους έχουν βάλει τον καθρέφτη της Αλίκης από την Χώρα των θαυμάτων ή δυστυχώς τα κορίτσια έχουν πέσει στο τριπάκι και βλέπουν τον εαυτό τους σαν «μοσχαράκια» που τις λέει και η Καγιά». Δεν εξηγείται διαφορετικά το «δράμα» κάποιων εξ αυτών.

Παρατηρούσα τον τρόμο στα μάτια τους την ώρα που έβλεπαν τις φωτογραφίες με το μαγιό και τις λυπόμουν. Γιατί ήμουν σίγουρη ότι οι περισσότερες από αυτές θα έβλεπαν... περιττά κιλά, περιττά κιλά, ψωμάκια, ψωμάκια, μπάκα, μπάκα. Εξάλλου, το είπε μία από αυτές. «Τέρμα το φαγητό από εδώ και πέρα»! Εγώ, πάλι, δεν πρόκειται να κόψω τα γαριδάκια και μία που άκουσα το απεγνωσμένο μοντέλο και μία που έφαγα το δρακουλίνι με λαχτάρα. Μωρέ junky food από καθόλου food. Αλήθεια, δεν ανησυχεί κάποιος από την υστερία με τα κιλά που έχει καταλάβει τις κοπέλες; Αυτά δεν είναι λογικά πράγματα κι ας ξέρουμε όλοι ότι τα μοντέλα πρέπει να είναι αδύνατα.

Αλλά αδύνατα. Όχι να λιμοκτονούνε. Ούτε να βλέπουν το πρωί συμπαίκτρια τους να τρώει φρυγανιά με μέλι και βούτυρο και να την αντιμετωπίζουν σαν μία «μοσχάρα». Θα μου πεις, η κριτική επιτροπή προσπαθεί να τις εμψυχώσει. Χμ. Τι σόι εμψύχωση είναι αυτή, όπου τη μία την παρηγορείς και της λες ότι δεν είναι παχιά και στο καπάκι ισοπεδώνεις την επόμενη, λέγοντας ότι δεν έχει μέση, έχει χοντρά πόδια, δεν έχει ωραίο σώμα; Ή όταν λες στην άλλη: «Σε ενοχλεί που έχεις μεγάλο πηγούνι»; Πάλι καλά που η συγκεκριμένη δε μασάει (γιατί θα έπιανε πόρτα τον Φουστάνο) και απάντησε ότι πλέον είναι το δυνατό της σημείο.