Κουλούρι με σουσάμι και τυρόπιτα αποτελούν τις δύο πιο κλασικές επιλογές, όταν π.χ. θέλουμε να φάμε ένα γρήγορο και χορταστικό κολατσιό, κάπου εκεί ανάμεσα στο πρωινό και στο μεσημεριανό μας γεύμα. Αν είναι σπιτικά, φτιαγμένα με τα χεράκια μας και ποιοτικά υλικά, και οι δύο επιλογές είναι εξαιρετικές. Αν, όμως, είναι αγοραστά, τότε ούτε ξέρουμε ποια ακριβώς υλικά περιέχουν, ούτε πόσες ακριβώς θερμίδες αποδίδουν – άλλωστε, σπανίως υπάρχουν διατροφικές ετικέτες, με πιθανή εξαίρεση κάποια λίγα καταστήματα εστίασης με καρτελάκια GDAs. Μάλιστα, οι περισσότερες τυρόπιτες παρασκευάζονται πλέον με κατεψυγμένη ζύμη ή είναι προψημένες και βεβαίως με άγνωστης προέλευσης –σε εμάς τους καταναλωτές– άλευρα, λιπαρές ύλες και τυριά, π.χ. λευκό τυρί αντί για τυρί φέτα.

ΚΟΥΛΟΥΡΙ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ - Συστατικά: Αλεύρι σίτου, μαγιά, νερό, αλάτι, ζάχαρη, σουσάμι 10%, γαλακτοματοποιητής: μονο- και διγλυκερίδια λιπαρών οξέων και λεκιθίνης σόγιας.

ΤΥΡΟΠΙΤΑ ΑΠΛΗ - Συστατικά ζύμης (65%): Αλεύρι σίτου, νερό, ηλιέλαιο, φυτικό μαγειρικό λίπος, αλάτι. Συστατικά γέμισης (35%): Λευκό τυρί (75%), αβγά, γάλα παστεριωμένο αγελαδινό.

* Τυπικά συστατικά κατεψυγμένων και ημιψημένων προϊόντων (bake off), όπως αναφέρονται στη διατροφική τους ετικέτα.

*Μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τον παρασκευαστή, τα υλικά που χρησιμοποιεί και το βάρος κάθε τεμαχίου.

Ποιο από τα δύο;

Προτιμότερο να επιλέξουμε κουλούρι, το οποίο επί της ουσίας είναι ψωμί με σουσάμι, αλλά υπό προϋποθέσεις:

• Προτιμάμε να αγοράζουμε κουλούρια από αρτοποιεία που είμαστε σίγουροι ότι τα παρασκευάζουν οι ίδιοι, παρά από πρατήρια άρτου και καταστήματα με μικρογεύματα (συνήθως είναι κατεψυγμένα, εκτός κι αν αναφέρεται ρητώς το αντίθετο) ή πλανόδιους.
• Δεν προμηθευόμαστε ποτέ κουλούρια από καταστήματα ή πλανόδιους που τα έχουν ξεσκέπαστα, εκτεθειμένα στις σκόνες, κάτι που βεβαίως απαγορεύεται, και δεν χρησιμοποιούν ειδική λαβίδα για να τα πιάσουν, αλλά το χέρι τους (χωρίς γάντι!), με το οποίο συνήθως διαχειρίζονται και τα χρήματα.
• Επιλέγουμε το απλό κουλούρι με σουσάμι, τύπου Θεσσαλονίκης, ει δυνατόν στο μικρότερο δυνατό μέγεθος. Καλές επιλογές είναι επίσης το ολικής αλέσεως, το πολύσπορο και το κουλούρι σίκαλης.
• Αποφεύγουμε κουλούρια γεμιστά με τυρί (είναι... τυρόπιτα!) ή –καινούργια μόδα αυτή– επικαλυμμένα και γεμισμένα με σοκολάτα (είναι... κρουασάν!).
• Προσέχουμε το κουλούρι να μην έχει χρώμα πολύ σκούρο, γιατί αυτό σημαίνει ότι έχει παραψηθεί, ούτε όμως πολύ ανοιχτό γιατί τότε ίσως δεν έχει ψηθεί επαρκώς.
• Εάν το σουσάμι είναι πολύ αραιό, μπορεί το κουλούρι να έχει πιάσει σκόνες, οπότε καλό είναι να προτιμήσουμε κάποιο άλλο.

Το πιο βασικό: Αρκούμαστε σε ένα και μόνο μικρό κουλούρι και δεν τρώμε δεύτερο!

Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 143

Update: Νοέμβριος 2015.