Τα θαλασσινά (ψάρια, οστρακοειδή, μαλάκια) και τα ιχθυέλαια θεωρούνται οι καλύτερες πηγές ω-3 λιπαρών οξέων και για αυτό πρέπει να συμπεριλαμβάνονται τακτικά στη δίαιτα μας.

Εντούτοις, πολλά είδη λιπαρών ψαριών, όπως ο λευκός τόνος και ο ξιφίας, είναι ενδεχομένως επιβαρυμένα με διάφορα βαριά τοξικά μέταλλα λόγω της μόλυνσης των θαλασσών, ενώ και τα οστρακοειδή μπορεί να κρύβουν αρκετούς κινδύνους για την υγεία.

Έτσι αρκετοί ειδικοί συστήνουν πλέον αφενός την κατανάλωση ψαριών μικρότερου μεγέθους (σαρδέλες, γαύροι, αθερίνες), αφετέρου την κατανάλωση ω-3 λιπαρών από εναλλακτικές πηγές, όπως από λινέλαιο, σταρέλαιο, καρυδέλαιο, λιναρόσπορους, καρύδια, φουντούκια, κρόκο αβγού, σπανάκι, σπόρους βρώμης και αντράκλα.

Μάλιστα, η αντράκλα (γλιστρίδα) όχι µόνο είναι πλούσια σε ω-3 λιπαρά, αλλά περιέχει επίσης μεγάλες ποσότητες γλουταθειόνης και µελατονίνης, ουσίες που αποδεδειγμένα δρουν συνεργατικά με τα ω-3 λιπαρά πολλαπλασιάζοντας την αντιοξειδωτική τους δράση.

Η συνιστώμενη πρόσληψη ω-3 λιπαρών κυμαίνεται από 0,65-1,2 γραμμάρια ημερησίως, ποσότητα που μπορεί να καλυφτεί σχετικά εύκολα με οποιαδήποτε ποικίλη διατροφή περιέχει καθημερινά πολλά και διαφορετικά λαχανικά, χόρτα (ειδικά αγριόχορτα) και αδρά επεξεργασμένα προϊόντα δημητριακών, αρκετά συχνά στα πλαίσια της εβδομάδας ξηρούς καρπούς (ειδικά καρύδια) και από 2-3 φορές εβδομαδιαίως ψάρια ή αβγά (σε ξεχωριστές ημέρες).

Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 81

Update: Ιούνιος 2016.