Κρασί και ούζο είναι δύο δημοφιλή αλκοολούχα ποτά με πολλές διαφορές.
Προέλευση
Το κρασί προέρχεται από τη ζύμωση των σταφυλιών ή του χυμού τους (μούστος), ενώ το ούζο από απόσταξη καθαρής αλκοόλης, με πρώτη ύλη συνήθως τη μελάσα, και μυρωδικών όπως μάραθου, γλυκάνισου, αστεροειδούς κ.ά. Εάν στην ετικέτα αναγράφεται «Από απόσταξη 100%», τότε είναι μείγμα καθαρού αποστάγματος ούζου και νερού.
Αλκοολικός βαθμός
Η περιεκτικότητα των κρασιών σε αλκοόλ (αιθυλική αλκοόλη) κυμαίνεται από 10 έως 17%, με μέσο όρο το 12%, αν και κάποια κρασιά επιδορπίου μπορεί να φτάνουν μέχρι το 23%. Ο αλκοολικός βαθμός του ούζου κυμαίνεται από 35 έως 48%, με μέσο όρο το 40%. Το ούζο περιέχει μέχρι και τέσσερις φορές περισσότερο αλκοόλ συγκριτικά με το κρασί, επομένως θα πρέπει να καταναλώνεται σε υποπολλαπλάσια ποσότητα.
Μερίδα και θερμίδες
Ως τυπική μερίδα (δόση ή σερβίρισμα) προσδιορίζεται η ποσότητα ποτού που περιέχει περίπου 15 γρ. αλκοόλ. Αυτό σημαίνει ότι 1 μερίδα ούζου αντιστοιχεί σε περίπου 30 ml (δεν συμπεριλαμβάνεται το παγάκι!) και αποδίδει 90 με 100 θερμίδες. Αντίστοιχα, η μερίδα κρασιού είναι γύρω στα 120 ml και αποδίδει αναλόγως είδους από 74 έως 105 θερμίδες, τις χαμηλότερες τα ημίξηρα λευκά κρασιά, τις περισσότερες τα πολύ γλυκά.
Περιεκτικότητα σε σάκχαρα
Τα γλυκά κρασιά έχουν υψηλότερο ποσοστό φυσικών σακχάρων που φτάνει έως 15% ή περίπου 18 γρ. ανά μερίδα, ενώ τα ξηρά κρασιά περιέχουν ελάχιστα. Κάποιες μάρκες ούζου μπορεί να περιέχουν επιπρόσθετη ζάχαρη σε ποσοστό μέχρι και 5% ή περίπου 1,5 γρ. ανά μερίδα.
Ενδεχόμενα οφέλη
Το κρασί είναι πηγή διαφόρων ουσιών, κυρίως πολυφαινολών, με αντιοξειδωτικές, αντιφλεγμονώδεις, αντιπηκτικές, καρδιοπροστατευτικές και ίσως αντιγηραντικές ιδιότητες. Το ούζο έχει ορεξιογόνο, χωνευτική, αντιμικροβιακή αλλά και σπασμολυτική δράση σε κάποια άτομα.
Κατανάλωση
Το κρασί μπορεί να καταναλωθεί κατά τη διάρκεια του γεύματος ή/και μετά, ωστόσο δεν αποκλείεται η χρήση του και ως απεριτίφ. Το ούζο συγκαταλέγεται τυπικά στα απεριτίφ, κατηγορία ποτών που ανοίγουν την όρεξη και προετοιμάζουν το πεπτικό σύστημα για τη λήψη τροφής, επομένως καλύτερο είναι να καταναλώνεται πριν από το κυρίως γεύμα, π.χ. με τα ορεκτικά, παρά ως συνοδευτικό του.
Ποιο από τα δύο;
Όταν πίνουμε με σύνεση και μέτρο στην κατανάλωση, μέτρο που ορίζεται γενικά σε 1 μερίδα αλκοόλ για τις γυναίκες και έως 2 μερίδες συνολικά για τους άντρες, μπορούμε να επιλέξουμε όποιο ποτό μάς ικανοποιεί περισσότερο. Λαμβάνοντας όμως υπόψη ότι είναι πιθανότερο να υπερβάλλουμε σε συνολική ποσότητα πρόσληψης αλκοόλ πίνοντας ούζο παρά κρασί, οπότε αυξάνεται ο κίνδυνος μέθης, η επιλογή ενός κρασιού καλής ποιότητας ως συνοδευτικού του φαγητού είναι προτιμότερη επιλογή. Επιπροσθέτως, σε αντίθεση με το ούζο που αυξάνει την όρεξη, το κρασί όταν πίνεται αργά, κυριολεκτικά γουλιά-γουλιά, μπορεί να συμβάλλει στον περιορισμό του αισθήματος πείνας.
Κόκκινο ή λευκό; Παρότι το κόκκινο κρασί θεωρείται γενικά πλουσιότερο σε αντιοξειδωτικά, το λευκό κρασί είναι παρομοίως ωφέλιμο και επιπλέον ταιριάζει περισσότερο με τη γεύση ψαριών, θαλασσινών και λοιπών... καλοκαιρινών μεζέδων που συνήθως καταναλώνουμε στα παραλιακά ταβερνάκια. Για να το απολαύσουμε όμως στο έπακρο, πρέπει να το πίνουμε δροσερό και όχι παγωμένο.
Πρώτη δημοσίευση; Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 172
Update: Ιούλιος 2016.
