Βλαχοπούλου, Βέγγος, Νοταρά... ταξιδεύουν με γραμματόσημα

15.12.2011
Ηθοποιοί είναι αυτοί οι μοναδικοί καλλιτέχνες που δίνουν σάρκα και οστά στους ήρωες του γραπτού λόγου· με την υποκριτική τους ικανότητα καταφέρνουν να αγγίζουν την ψυχή μας και γίνονται η αναπνοή, τα μάτια, το σώμα και το συναίσθημά μας μέσα από τον εκάστοτε ρόλο που υποδύονται, ακόμα κι αν από τα χείλη τους, πολλές φορές, δεν ειπωθεί ούτε μια λέξη!

Ηθοποιοί είναι αυτοί οι μοναδικοί καλλιτέχνες που δίνουν σάρκα και οστά στους ήρωες του γραπτού λόγου· με την υποκριτική τους ικανότητα καταφέρνουν να αγγίζουν την ψυχή μας και γίνονται η αναπνοή, τα μάτια, το σώμα και το συναίσθημά μας μέσα από τον εκάστοτε ρόλο που υποδύονται, ακόμα κι αν από τα χείλη τους, πολλές φορές, δεν ειπωθεί ούτε μια λέξη!

Μπερδεύεται η αλήθεια της ζωής μας στις σκηνές των έργων, αφού με ταλέντο και πάθος μάς μεταφέρουν στον δικό τους κόσμο, μέσα από τις γραμμές του σεναρίου που ξετυλίγεται μπροστά μας. Μεταμορφώνονται, ερμηνεύουν, επικοινωνούν, προσφέρουν ψυχαγωγία και προβληματισμό, διδάσκουν.

Καταθέτουν το καλύτερο κομμάτι της ψυχής τους μέσα στο μικρό ή μεγάλο χρονικό όριο της παράστασης αποδυόμενοι σε έναν διαρκή αγώνα πνευματικής μελέτης και σωματικής άσκησης, μέχρι να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Πάντα για το κοινό! Γίνονται έτσι μέρος της ζωής μας ακόμα κι όταν φεύγουν απ' αυτήν, για να περάσουν με την τέχνη τους στην αθανασία.

Σε αυτούς τους ήρωες της σκηνής και της οθόνης είναι αφιερωμένη η νέα Αναμνηστική Σειρά γραμματοσήμων των Ελληνικών Ταχυδρομείων, με τίτλο «Ελληνες Ηθοποιοί». Πρόκειται για πορτρέτα των ηθοποιών Μαίρης Αρώνη, Ρένας Βλαχοπούλου, Σαπφώς Νοταρά, Θανάση Βέγγου, Ορέστη Μακρή, Βασίλη Διαμαντόπουλου, που έχει φιλοτεχνήσει ο ζωγράφος Κώστας I. Σπυριούνης και προσαρμόσει σε γραμματόσημα η ζωγράφος Ελένη Αποστόλου.

«...Περασμένα μεσάνυχτα κι έξω έβρεχε δυνατά. Τους είδα όλους να καθρεφτίζονται στα τζάμια, να στέκονται μπροστά μου φωτεινοί και ακίνητοι, όπως τότε που τους φώτιζε ο προβολέας του πλατό ή της σκηνής. Είδα τις σκιές τους απ' την άλλη μεριά να πέφτουν μακριές πάνω στον τοίχο και άκουσα στο βάθος να χτυπάει το "τρίτο κουδούνι".

Ολα αρχίζουν μόλις τώρα. Η φωνή της βροχής, έξω στο δρόμο, σκέπαζε τα πάντα σαν ένα δυνατό, παρατεταμένο χειροκρότημα» σημειώνει ο ζωγράφος, Κώστας Ι. Σπυριούνης.