Η χοροθεατρική παράσταση «Ο Λαβύρινθος του Χορού» παρουσιάζεται από το «Αέναον Χοροθέατρο» Daniel Lommel (www.aenaon.eu) στο Θέατρο «Βασιλάκου»
«Ο Λαβύρινθος του Χορού» ανεβαίνει σε χορογραφίες Daniel Lommel για 3 (τρεις) παραστάσεις στις 12-13-14 Ιουνίου στο πλαίσιο του 11ου Φεστιβάλ Χορού του Σωματείου Ελλήνων Χορογράφων που πραγματοποιείται με τη υποστήριξη του ΥΠ.ΠΟ.Τ. και στη συνέχεια θα παρουσιαστεί για άλλες 4 (τέσσερεις) παραστάσεις, στις 21-22-23-24 Ιουνίου στον ίδιο χώρο, και θα μας ταξιδέψει με τις «Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ» και το «Κοντσέρτο για 2 βιολιά και ορχήστρα σε ρε μινόρε BWV 1043» του Μπαχ και το «Μπολερό» του Ραβέλ ερμηνευμένο από την Φιλαρμονική της Βιέννης.
Ο Ντανιέλ Λομμέλ αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο κύκλος στον οποίο εγγράφεται ο λαβύρινθος συμβολίζει την ενότητα, την τελειότητα: παραπέμπει στην ολοκλήρωση της ζωής. Ο λαβύρινθος είναι λοιπόν μια αναπαράσταση της ίδιας της ζωής. Ο λαβύρινθος είναι και ένα αρχέτυπο της Γνώσης. Η διαδρομή του τοποθετείται ανάμεσα στα κέρατα του τέρατος που ο μυημένος πρέπει να αντιμετωπίσει. Η πορεία του είναι ένας δρόμος από δοκιμασίες που αντιστοιχούν σε μια συμβολική εικονογραφία μιας γέφυρας που πρέπει να διασχίσει. Αυτή η αρχετυπική γέφυρα στην μανιχαϊστική παράδοση διαχωρίζει δύο κόσμους, και το πέρασμα από τον έναν στον άλλον πραγματοποιείται χάρις σε αυτή την διαδρομή που ολοκληρώνεται με γνώμονα συγκεκριμένες στρατηγικές, όπου τίποτε δεν είναι τυχαίο. Ο λαβύρινθος είναι επίσης σύμβολο του ταξιδιού, αντιπροσωπεύει ένα διαφορετικό ταξίδι ανάλογα με τον σκοπό του: να τον διασχίσει κανείς ή να βρει το κέντρο του. Στην πρώτη περίπτωση, η δοκιμασία είναι μία και μοναδική (το τελευταίο ταξίδι του ανθρώπου προς τον θάνατο, ή το πέρασμα στο επέκεινα). Στη δεύτερη περίπτωση, η δοκιμασία μπορεί να είναι διπλή και τριπλή, γιατί αφού φτάσει κανείς στο κέντρο, πρέπει να μπορέσει να ξαναβγεί. Είναι και η εικόνα του ατόμου που περνάει μια δοκιμασία (φυσική, ψυχολογική…) και που πρέπει να θυσιάσει ένα μέρος του εαυτού του για να επιβιώσει. Αυτός που τα καταφέρνει γίνεται ένας μυημένος. Εισέρχεται σε μια νέα ζωή. Το ενώπιος ενωπίω με τον θάνατο επιτρέπει στο άτομο την αναγέννησή του.
Σε αντίθεση με μια τρέχουσα παρεξήγηση, ο λαβύρινθος δεν είναι ένας δαίδαλος, είναι μονόδρομος. Δεν χάνεται κανείς, αντιθέτως, βρίσκει τον δρόμο του. Ο λαβύρινθος συμβολίζει τον δρόμο που ακολούθησε ο Θησέας, οδηγούμενος από τον μίτο της Αριάδνης, και ο οποίος τον έβγαλε έξω από τον δαίδαλο ξεκινώντας από το κέντρο του. Αυτό που προβληματίζει είναι ότι κανείς δεν συμφωνεί για το τι θα μπορούσε να είναι ο δαίδαλος και το σχήμα του.
Αν ο κλασικός λαβύρινθος ξετυλιγόταν, θα είχαμε ένα μοναδικό μίτο: ο μύθος του μίτου της Αριάδνης είναι παράξενος, σαν να χρειαζόταν ένα νήμα για να προσανατολιστεί κανείς στον κλασικό λαβύρινθο».
Ο μύθος του λαβύρινθου είναι μια διπλή αναπαράσταση του ανθρώπου και της κατάστασής του: συμβολίζει τον άνθρωπο που χάνεται στην προσπάθειά του να γνωρίσει τον εαυτό του. Συμβολίζει την ανθρώπινη ψυχή σε όλη της την συνθετότητα, στην βαθύτερη σύστασή της που περιέχει και το κακό (έτσι μπορεί να ερμηνευτεί η εικόνα της τερατώδους ύπαρξης που είναι ο Μινώταυρος που βρίσκεται έγκλειστος στην καρδιά του λαβυρίνθου). Ο λαβύρινθος συμβολίζει επίσης τον άνθρωπο απέναντι στο σύμπαν: χαμένος, μη ξέροντας από πού προέρχεται, που βρίσκεται, που πάει, και που προσπαθεί να βγει από αυτήν την κατάσταση, δηλαδή, να βρει απαντήσεις στα ερωτήματα που θέτει.
Ο λαβύρινθος είναι λοιπόν μια μεταφορά για την έννοια της ζωής. Το πέταγμα του Δαίδαλου και του Ίκαρου μπορεί να συμβολίζει την εξύψωση του πνεύματος προς τη γνώση ή της ψυχής προς την πνευματικότητα, που επιτρέπει να αποδράσει κανείς από τον περιορισμό και τον παραλογισμό της ανθρώπινης κατάστασης.
Μάλιστα, για τους Αιγύπτιους, σημαντικότερο ήταν να φτάσει κανείς στο κέντρο, ενώ για τους Έλληνες το σημαντικό ήταν να επιστρέψει από αυτό.
Κατά μια γενική έννοια, η μουσική του Bach μπορεί να θυμίζει μια λαβυρινθική κατασκευή».
INFO:
Χορογραφία: Daniel Lommel
Μουσική: Johann Sebastian Bach
«Παραλλαγές Γκόλντμπεργκ»:
Aria & Variato 1, Variato 15, Variato 22, Variato 27, Variato 30 Quodlibet
«Κοντσέρτο για 2 βιολιά και ορχήστρα σε ρε μινόρε BWV 1043», Maurice Ravel
«Μπολερό» (από την Φιλαρμονική της Βιέννης)
Κοστούμια: Ανδρέας Κοντέλλης
Φωτισμοί: Daniel Lommel
Χορεύουν:
Θανάσης Σολωμός, Μανώλης Κοπανάκης, Δήμητρα Αντωνάκη, Φωτεινή Ασημακοπούλου, Ελένη Γιαννούδη, Φιλίτσα Θωμοπούλου, Έλενα Κέκου, Έλενα Κοντογόνη, Αυγή Παναγιωτοπούλου, Αγγέλα Πατσέλη, Βιβή Σταμούλη, Αριάδνη Φιλιππάκη, Έλενα Τσουκαλά.
INFO:
Αναλυτικά το Πρόγραμμα των επτά (7) παραστάσεων:
Τρίτη 12 Ιουνίου, ώρα 9.00 μμ.
Τετάρτη 13 Ιουνίου, ώρα 9.00 μμ.
Πέμπτη 14 Ιουνίου, ώρα 10.30 μμ.
Πέμπτη 21 Ιουνίου, ώρα 9.00 μμ.
Παρασκευή 22 Ιουνίου, ώρα 9.00 μμ.
Σάββατο 23 Ιουνίου, ώρα 9.00 μμ.
Κυριακή 24 Ιουνίου, ώρα 9.00 μμ.
Θέατρο Βασιλάκου: Προφήτη Δανιήλ 3 και Πλαταιών, Μεταξουργείο, τηλ: 210-3470.707
Προπώληση εισιτηρίων στο τηλ: 6945-110.377 (11πμ-5μμ).
Κρατήσεις θέσεων: Στο ταμείο του θεάτρου, τηλ. 210-3470.707 (ώρες ταμείου)
και στο τηλ. 6945-110.377 (11πμ-5μμ).
Διάρκεια παράστασης: 65 λεπτά
Εισιτήρια: 15 ευρώ, 7,5 ευρώ μειωμένο.
