"Η αγάπη δε μπορεί να καταργηθεί." Την Κυριακή το βράδυ μετά τον Μαραθώνιο, ξεκίνησε ένας άλλος αγώνας στο θέατρο Ιλίσια ίσως περισσότερο επώδυνος αφού ο τερματισμός μας βρήκε σε μεγάλη φόρτιση, με ανάμεικτα συναισθήματα και η λύτρωση ήταν ακόμα στα μισά της διαδρομής.

Η "Τίρζα", απογειώθηκε στα χέρια του Κώστα Φιλίππογλου με μία σκηνοθεσία λυρική και ταυτόχρονα ωμή, ο συνδυασμός του Στέλιου Μάινα και της Άννας Μάσχα είναι ιδανικός με κάτι παραπάνω από υπέροχες ερμηνείες και μέχρι το τέλος νιώθεις πως σ’ έχουν πάνω σ’ ένα σκοινί που είναι ετοιμο να σπάσει ανα πάσα στιγμή.

Οι φθαρμένες οικογενειακές σχέσεις, η ιδιαίτερη σχέση του πατέρα και της κόρης που μπορεί να φτάσει στα όρια της παράνοιας, η εκμετάλλευση με τα θύματα του trafficking, η εμμονή με την τρομοκρατία, η αλλοτρίωση κάθε είδους συναισθήματος από την σύγχρονη κοινωνία περνάνε από το έργο του Άρον Γκρούνμπεργκ χωρίς να μπερδεύονται και να χάνεται η ουσία. Παραπάνω είναι όσα κράτησε η φωτοκάρτα..

Φωτογραφίες: Κική Παπαδοπούλου