ZOOM 2005-06: Μανώλης Μητσιάς, Κώστας Μακεδόνας (***)

28.12.2005
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Ακόμα ένα πρόγραμμα χωρίς "ξαφνιάσματα" που κυλάει χαλαρά μεταξύ Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, πάρα πολύ Κραουνάκη (μια που και οι δύο πρωταγωνιστές έχουν τραγουδήσει πολλά τραγούδια του συνθέτη), Ζαμπέτα, Τσιτσάνη, Σαββόπουλου, Ξαρχάκου, Σπανού, Άκη Πάνου κ.ά. Γενικά η πρόθεση, όπως μας είπε κατ' επανάληψη ο Μανώλης Μητσιάς ήταν να βγουν στη σκηνή για να "πουν ωραία τραγούδια". Και μας τα είπανε, ο Μητσιάς με πολύ άγχος που τον έκανε να "βιάζεται" κάποιες στιγμές, ο Μακεδόνας με την καλύτερη φωνή που τον έχω ακούσει να έχει τα τελευταία χρόνια και η νεαρή Μαρία Σπυροπούλου με μια ζεστή φωνή που δεν την πρόδωσε.
ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΤΗΛΕΦΩΝΟ: 210-32.25.920 & 32.45.595
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Κυδαθηναίων 39
ΗΜΕΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Παρασκευή-Κυριακή
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 20:30 και 21:00 τις Κυριακές

ΤΙΜΕΣ
Εισιτήριο με ποτό, ξηρούς καρπούς ή φρούτα: 35 ευρώ
Φιάλη Ουίσκι/4 άτομα: 150 ευρώ (κομπλέ)
Φιάλη κρασί/2 άτομα: 75ευρώ (κομπλέ)

Ήμουν κι εγώ εκεί...
Δύο πολύ καλές φωνές, ένα πρόγραμμα γεμάτο ωραία (παλιότερα και σημερινά) τραγούδια, ήχος συμπαθής και φιλικό προς τα αυτιά.. τώρα γιατί εγώ καθόμουν επί ώρα και παρακαλούσα από μέσα μου να τρυπήσει ξαφνικά ο τοίχος και να μπουκάρουν από το πλάι δυο-τρεις εξωγήινοι (για παράδειγμα), μη με ρωτάς.
Το παθαίνω κάποιες φορές αυτό.
Αυτό το να θέλω κάτι να ΣΥΜΒΕΙ, κάτι ναι γίνει για να βγω από το ίσωμα στο οποίο με υποχρεώνουν να περπατάω επί ώρες κάποια προγράμματα.
Δεν έχω τίποτα... αρνητικό να προσάψω στο πρόγραμμα του ΖΟΟΜ. Καμία "κακία" να γράψω για να πιαστείς κι εσύ από μια αφορμή και να με βρίσεις, καμία "αντίρρηση" να εκφράσω για να τη συζητήσουμε, τίποτα..
Τα τραγούδια ήταν καλά, η ροή τους χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, οι ερμηνείες άλλοτε καλύτερες άλλοτε λίγο λιγότερο καλές (νορμάλ πράγματα για ζωντανό πρόγραμμα δηλαδή), η παρουσία των πρωταγωνιστών επί σκηνής κλασικά χωρισμένη (Μαρία Σπυροπούλου, Μακεδόνας, Μητσιάς, μετά Μακεδόνας+Μητσιάς, και μετά κάποια τραγούδια και οι τρεις μαζί, κ.λπ.).
Αν όμως είχε ανοίξει ο τοίχος στο πλάι και είχαν εμφανιστεί καμιά δεκαριά Τουπακαμάρος οπλισμένοι σαν αστακοί και φώναζαν συνθήματα..
Έχω κολλήσει άσχημα πάνω σ' αυτή τη φαντασίωση, γιατρέ μου, και δεν μπορώ να μείνω στο θέμα μου.
Ποιο είναι όμως το θέμα μου;
Μα, φυσικά, το πώς μπορεί και πρέπει ένα πρόγραμμα κάποια στιγμή να παίρνει φωτιά, να ανάβει σαν πυροτέχνημα και να σε συμπαρασύρει μαζί του, ψηλά, εκεί που σκάει και κάνει τον ουρανό να φωτίζει και nα φλέγεται.
Αυτό είναι το θέμα γενικά σε κάθε πρόγραμμα.
Και όχι, δεν χρειάζεται να ανεβοκατεβαίνουν από τα ταβάνια μπαλέτα δεμένα φιόγκοι, ούτε να πέφτουν από πάνω σου περίεργα αντικείμενα αγνώστου ταυτότητας και σουρεαλιστικά ντεκόρ για να συμβεί αυτό.
Μπορεί να γίνει και με "ωραία" τραγούδια, αλλά θέλει δουλειά. Θέλει "στήσιμο" του προγράμματος, σκηνοθεσία, προσεκτικότατη επιλογή της ροής των τραγουδιών, "άποψη" στην ερμηνεία και στην ενορχήστρωση κ.λπ, κ.λπ.
Αλλά δε θέλω να πω πως χρειάζεται κάποιο περίτεχνο "τρικ" ή μυστηριώδες κόλπο για να εισβάλλει η μαγεία σε ένα μουσικό πρόγραμμα.
Μπορεί κι ένα τραγούδι ερμηνευμένο α καπέλα ή με τη συνοδεία ενός σόλο πνευστού, για παράδειγμα, να κάνει το μαγαζί να λάμψει και τη συγκίνηση να τρέξει στους διαδρόμους.
Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ και να μη με παρεξηγήσεις.
Κι ούτε τα γράφω όλα αυτά για να γκρινιάξω με το ζόρι. Τα γράφω γιατί το ίδιο πρόβλημα το συναντάω πολλές φορές σε πολλά διαφορετικά "σχήματα" και είναι σοβαρό.
Διότι αυτό σημαίνει ότι δεν περνάω καλά, ενώ θα έπρεπε να μπορώ.
Σημαίνει επίσης ότι δεν είναι μόνο τα πιστοπρογράμματα που μπορούν να σε κάνουν να πλήξεις και να κουφαθείς από το πολύ ντεσιμπέλ.
Το ίδιο ασυγκίνητο και "παγωμένο" μπορούν να σε αφήσουν και κάποια "έντεχνα" προγράμματα γεμάτα ωραία τραγούδια και ήπια ντεσιμπέλ.

Στο πρόγραμμα του ΖΟΟΜ φέτος τη μοναδική "ένταση" που άκουσα την προσέφερε ο Κώστας Μακεδόνας στο δικό του τμήμα του προγράμματος, στο οποίο ερμηνεύει τραγούδια που έχει πρωτοπεί ο ίδιος και κλασικά λαϊκά.
Τραγούδια που είπε με την καλύτερη φωνή που τον έχω ακούσει να έχει τα τελευταία χρόνια, με όρεξη, μεράκι, δύναμη και 'τρέλα'.

Τελικά αξίζει να πάω;
Τι να σου πω δεν ξέρω.
Δε μου είναι εύκολο να λέω όχι σε δύο τόσο καλούς τραγουδιστές. Από την άλλη τον Μανώλη Μητσιά τον έχω παρακολουθήσει σε άλλα προγράμματα να κάνει το αίμα μου να τρέχει σαν τρελό μέσα στις φλέβες μου και προχτές τον είδα μάλλον εξουδετερωμένο από το άγχος του(?)
Μπορεί να ήτανε η μέρα (συμβαίνει κι αυτό).
Οπότε θα σου πω μάλλον να πας γιατί μπορεί εσύ να τον πετύχεις σε καλύτερη στιγμή. Κι όταν ο Μητσιάς είναι καλός είναι πάρα πολύ καλός.

Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]