De La Guarda: Ακόμα δεν έχεις πετάξει μαζί τους; (****)

20.02.2006
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ: Φυσικά πήγα κι εγώ. Είχα ακούσει τόσα πολλά (δεν είναι πάντα καλό αυτό) για το "καλύτερο show όλων των εποχών", την "ιπτάμενη μαγεία" και το πιο "must-see" θέαμα φέτος στην Αθήνα. Πήγα. Κι είδα ένα από τα πιο κομψά θεάματα που κυκλοφορεί, ανθρώπους να πετάνε ή να σκαρφαλώνουν σαν έντομα καθέτως πάνω σε άσπρο τοίχο, νερά να πέφτουν πάνω τους και να τους κάνουν να ανθίζουν ή να γεννιούνται και τον ουρανό να προσπαθεί να καθίσει πάνω στο κεφάλι μου μαζί με όλα του τα αστέρια. Έμεινα μία ώρα και δέκα λεπτά όρθια κι όχι μόνο δεν γκρίνιαξα αλλά κι άλλο τόσο να με βάζανε να καθίσω με το κεφάλι στο πάτωμα και τα πόδια στον αέρα θα το έκανα ευχαρίστως αν κάποιος μου υποσχότανε ότι κάποια στιγμή θα με αφήσει να πετάξω κι εγώ.
ΠΡΙΝ ΠΑΣ
ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ METROPOLIS & ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΠΙΣΤΩΤΙΚΗ ΚΑΡΤΑ: 210-88.40.600
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ: Πρώην Δυτικό Αεροδρόμιο Ελληνικού ? Ολυμπιακό γήπεδο Ξιφασκίας
ΗΜΕΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: από 21/2
ΕΝΑΡΞΗ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ: 20:30

ΤΙΜΕΣ
Γενική Τιμή: 45 ευρώ

Ήμουν κι εγώ εκεί...
Μετά από έναν ολόκληρο χειμώνα που ακούω τον Γονίδη και τους απανταχού μιμητές αυτού να μου τρώνε το μυαλό με "Το έχω πετάξει μαζί σου", βρήκα επιτέλους ένα μέρος στην Αθήνα που αντί να το λένε το κάνουν!
Σε πιάνουν αγκαλιά και πετάνε μαζί σου μέχρι να φτάσεις στον ουρανό.

De la Guarda λέγεται το show, που σημαίνει κάτι σαν "φύλακας άγγελος", ένας άγγελος που σε βοηθάει να ζήσεις το πιο τρελό σου όνειρο (να πετάξεις) και σε σου δείχνει έμπρακτα ότι είναι τόσο εύκολο να βγεις από τα "όριά" σου, τόσο απλό να φωνάξεις δυνατά όλα όσα βαραίνουν το στήθος σου.

Ζωύφια, έντομα, πεταλούδες, πουλιά, σμάρια ανθρώπων ή εντόμων (το ίδιο κάνει όταν αγκαλιάζεσαι για να παρηγορήσεις το φόβο σου), άγγελοι, αεροπλάνα και αόρατα φτερά από πούπουλα ή από ατσάλι (το ίδιο κάνει όταν σε βοηθάνε να πετάξεις).
Μια υπέροχα ντυμένη ομάδα νέων, καλογυμνασμένων Αργεντίνων σε μια σκοτεινή (στην αρχή) αίθουσα βγάζει πρωτόγονους ήχους, παίζει με φώτα και μπαλόνια και πηδάει στο ..κενό!
Κάθε τόσο οι ιπτάμενοι αυτοί παράξενοι άνθρωποι-πουλιά αρπάζουν και κάποιον από το κοινό για να τον πάνε μια βόλτα μέχρι τον ουρανό που δεν θα την ξεχάσει ποτέ. Ένα θέαμα που δεν ξέρεις, κυριολεκτικά, από πού θα σου 'ρθει.
Τη μια στιγμή πέφτει σαν βροχή ή κεραυνός στο κεφάλι σου, την άλλη σκαρφαλώνει με αγωνία πάνω σ' έναν τοίχο και λίγο πριν φτάσει στην κορυφή πέφτει και συνθλίβεται. Ένα δευτερόλεπτο αργότερα όμως είναι πάλι εκεί, στα μισά του δρόμου του και αγωνίζεται να φτάσει.. ένα 'μικρό' έντομο που τα έχει βάλει με ένα τεράστιο βουνό.
Τα φώτα σβήνουν κι η μουσική φέρνει.. ανάποδους ανθρώπους στην οροφή. Ανθρώπους που περπατάνε με το κεφάλι κάτω και στέλνουν ειρωνικά φιλάκια στο νόμο της βαρύτητας γιατί απλώς.. θέλουν να πετάξουν.
Πρωτόγονη επιθυμία, πρωτόγονοι και οι ήχοι που συνοδεύουν αυτές τις πτήσεις.
Κρουστά-φωνές, τραγούδια αλλά και ήχοι που μπορεί να μην αρθρώνουν λέξεις, αρθρώνουν όμως "απορίες", επιθυμίες, φόβους, κι έναν ακόρεστο αιώνιο πόθο για ελεύθερο πέταγμα πάνω από τον πλανήτη και στα βάθη του ουρανού.
Δεν ξέρω αν είναι το πιο "παράξενο" θέαμα που έχω δει. Ξέρω όμως ότι σίγουρα είναι ένα θέαμα που σε συνεπαίρνει με τη δύναμη των σωμάτων και των κινήσεων των πρωταγωνιστών του, και σε κάνει να καταλάβεις επιτέλους κάθε μυθικό Ίκαρο που δεν τον νοιάζει αν θα κάψει τα φτερά του πλησιάζοντας τον ήλιο γιατί η επιθυμία για να πετάξει ελεύθερος τον έχει 'κάψει' πριν καν απογειωθεί.
Ξέρω επίσης ότι παρά τις περί του αντιθέτου φήμες αυτό δεν είναι "το show πέφτει από τον ουρανό" για τον απλούστατο λόγο ότι δεν πέφτει ποτέ. Ανεβαίνει μόνο.

Τελικά αξίζει να πάω;
Φυσικά και θα πας (αν και ξέρω ότι ζορίζεσαι λίγο λόγω ακριβού εισιτηρίου).
Γιατί ξέχασα να σου πω ότι εκτός από κομψό, αιφνίδιο, ανατρεπτικό και.. μούσκεμα αυτό το πρόγραμμα είναι γεμάτο αγκαλιές και φιλιά. Παθιάρικα και ιπτάμενα φιλιά και αγκαλιές τεράστιες σαν φωλιές που φτιάχτηκαν για σένα από ανοιγμένες φτερούγες μεγάλων ολόλευκων πουλιών.

Γεωργία Λαιμού.
Ησουν κι εσύ εκεί; Πες μου τι είδες μ' ένα mail...: [email protected]