Αρχικά μπορείς να ξεκινήσεις προβάλλοντας διάφορες δικαιολογίες: τα βαλα (τα φουστάνια) για να σκοτώσω (ο Μάικλ Κέιν καθαρίζει κόσμο μετά γόβας στο «Προετοιμασία Για Εγκλημα», 1980), τα βαλα για καλό σκοπό (ο Μισέλ Σερό ντύνεται γυναίκα για να γνωρίσει τα πεθερικά στο «Κλουβί Με Τις Τρελές», 1978), τα βαλα για να λύσω την υπόθεση (ο Ντέιβιντ Ντουκόβνι φοράει ταγέρ ως πράκτορας Ντενίζ στο τηλεοπτικό «Τwin Ρeaks», 1990), τα βαλα για να βρω δουλειά (ο άνεργος Ντάστιν Χόφμαν κερδίζει αβέρτα ρόλους ως «Τούτσι» το 1982, ο Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν κάνει το γυναικείο ντύσιμο performance στο «Κανείς Δεν Είναι Τέλεια» του 1999, ομοίως και οι Τέρενς Σταμπ, Γκάι Πιρς, Χιούγκο Γουίβινγκ στις «Περιπέτειες Της Πρισίλα» το 1994), τα βαλα για την Τέχνη (ο Χάρβει Καιτέλ φοράει το κόκκινο φουστάνι στον «Ιερό Καπνό», το 1999), τα βαλα για να μη με καθαρίσει η Μαφία (Τζακ Λέμον και Τόνι Κέρτις στο «Μερικοί Το Προτιμούν Καυτό» του 1959), τα βαλα γιατί ο ενδυματολόγος δεν είχε κάτι πιο πρόχειρο (ο Σον Κόνερι στο «Ζardoz» του 1974), τα βαλα για να κερδίσω την αγαπημένη μου (ο Κάρι Γκραντ στο «Η Νύφη Ηταν Αρσενική», 1949), τα βαλα για να κάνω την μπέιμπι σίτερ στα παιδιά μου (ο Ρόμπιν Γουίλιαμς στο «Μrs. Doubtfire» το 1993). Παραδέξου το επιτέλους: τα βαλες γιατί έτσι σου αρέσεις (ο Τιμ Κάρι στο «Τhe Rocky Horror Picture Show» το 1975 και ο Εντ Γουντ στο «Glen Or Glenda» το 1953)! Δ.Π.