Τίνκερ Μπελ: Το Μυστικό Των Νεραϊδοφτερών

30.10.2012
Μετριότατη, ανέμπνευστη παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων που συνεχίζει την ανησυχητική μόδα να κυκλοφορούν κινηματογραφικά παραγωγές των οποίων η φυσική θέση θα ήταν στην πρωινή τηλεοπτική ζώνη του Σαββατοκύριακου.

Καμία άλλη αγορά δεν έχει να αντιμετωπίσει ένα τόσο τεράστιο χάσμα στην ποιότητα των επιλογών της όσο η παιδική: για κάθε «Toy Story» υπάρχει μια «Τίνκερμπελ», για κάθε «Spirited Away» και μια «Μπάρμπι». Και οι οικογένειες με μικρά παιδιά, μια μερίδα του κοινού που αδίκως θεωρείται μη απαιτητική (οτιδήποτε με ζωηρά χρώματα και χαριτωμένα σχέδια μοιάζει να είναι αρκετό), εκτίθενται σε ανεκδιήγητες «ταινίες», που δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να πάνε πίσω το καλό γούστο κάποιες δεκαετίες.

Η νέα μόδα που θέλει ταινίες αποκλειστικά της αγοράς DVD, αυτές δηλαδή που δεν φτάνουν ποτέ στα σινεμά ούτε καν στις ΗΠΑ, να κυκλοφορούν στους ελληνικούς κινηματογράφους, έχει δώσει την ευκαιρία σε αυτές τις προχειρότατες παραγωγές να διεκδικήσουν την προσοχή της οικογενειακής αγοράς που καλείται να πληρώσει την τιμή του κινηματογραφικού εισιτηρίου για ένα προϊόν που ανήκει στην πρωινή τηλεοπτική ζώνη του Σαββατοκύριακου - ή και, ακόμη ιδανικότερα, πουθενά.

Η «Τίνκερμπελ: Το Μυστικό των Νεραϊδόφτερων» δεν φτάνει ακριβώς στα βάθη που κατοικούνται από τις ταινίες «Μπάρμπι» (από την άλλη, τι φτάνει σε αυτά τα βάθη) αλλά δεν δικαιολογεί σε καμία περίπτωση την περίεργη απόφαση να κυκλοφορήσει κινηματογραφικά όταν το ίδιο της το DNA φωνάζει τηλεόραση. Η ιστορία είναι απλοϊκή (δεν θα έμοιαζε παράταιρη ως η πλοκή ενός αυτοτελούς επεισοδίου μιας σειράς), η σκηνοθεσία και οι φωνητικές ερμηνείες είναι συμπαθητικές αλλά κυρίως διεκπαιρεωτικές, και η ανέμπνευστη αισθητική της αρκείται στη μετριότητα του σχεδιασμού από τη μία (οι νεράιδες με τα σώματα, την αμφίεση και ενίοτε και τη συμπεριφορά πιν-απ μοντέλων) και της επεξεργασίας από την άλλη, που αρκείται στο να μοιάζουν τα πάντα πλαστικά και απωθητικά, σαν βίντεο-γκέιμ της δεκαετίας του '90.

Σίγουρα οι μικρές ηλικίες θα διασκεδάσουν τις συνεχείς πτήσεις των πρωταγωνιστών και τις άφθονες δόσεις μαγείας, αλλά δυστυχώς δεν θα έχουν τίποτα να θυμούνται, τίποτα να κρατήσουν ως θεατές πέρα από αυτή την ώρα που θα περάσουν στο σινεμά. Και όχι, αυτό δεν θα έπρεπε να είναι αρκετό απλώς και μόνο επειδή δεν είναι ενήλικες.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ