Ραλφ Η Επόμενη Πίστα

14.12.2012
Ευαισθησία, χιούμορ, περιπέτεια και σασπένς σε ένα θεαματικό καρτούν με πρωτοτυπία και φαντασία στο στόρι. Είναι συζητήσιμο σε ποιο επίπεδο οι ταχύτατοι ρυθμοί του ή οι νοσταλγικές αναφοές του γίνονται αντιληπτά από τα παιδιά.

Ο καταστροφέας Ραλφ, ο «κακός» ήρωας ενός βιντεογκέιμ των 8 μπιτ, τοποθετημένου μέσα σε ένα μαγαζί παλιών και νέων ηλεκτρονικών παιχνιδιών, θέλει να γίνει επιτέλους αγαπητός στους «συναδέλφους» του, καθώς τη δόξα παίρνει ο νικητής του παιχνιδιού Μαστρο-Φέλιξ.

Ο τελευταίος επιδιορθώνει την πολυκατοικία των ενοίκων, που ο γιγαντόσωμος Ραλφ καταστρέφει με τις δυνατές γροθιές του εδώ και τρεις δεκαετίες! Κουρασμένος να είναι στο περιθώριο, ο Ραλφ βάζει με κάθε τίμημα στόχο να γίνει «καλός», όταν διαπιστώνει ότι στο βιντεογκέιμ «Hero's duty», όπου στρατιώτες μάχονται εναντίον εντόμων του κυβερνοχώρου μέσα σε ένα φουτουριστικό σκηνικό, έχει τη δυνατότητα να αποκτήσει το δικό του μετάλλιο και να αναδειχτεί σε ήρωα. Η ιδέα του, όμως, έχει απρόβλεπτες συνέπειες και τα καμώματά του αναστατώνουν όχι μόνο το «Hero's duty» αλλά και το ροζουλί, ζαχαρωμένο «Sugar Ruch Speedway», όπου ο Ραλφ γνωρίζει την τσαχπίνα Βανέλοπι ή αλλιώς τη «βλάβη» του παιχνιδιού, στην οποία απαγορεύεται από τον βασιλιά να τρέχει στην αγωνιστική κούρσα των αυτοκινήτων...

Πλούσιο τόσο σε ό,τι αφορά την πλοκή του όσο και σε σχέση με τις εικόνες του, πρωτότυπο ως θέαμα με έμπνευση τον κόσμο των ξεχασμένων βιντεογκέιμ της εποχής του '80, των ακατέργαστων πίξελ και του Πάκμαν και με δύο τρελιάρικους και συνάμα αξιαγάπητους αντι-ήρωες για πρωταγωνιστές, αυτό το τρισδιάστατο καρτούν της Ντίσνεϊ είναι το καλύτερο της χρονιάς. Ενώ αφιερώνει όσο χρόνο χρειάζεται για να συστήσει ένα πολυμορφικό σύμπαν πίσω από την οθόνη των βιντεοπαιχνιδιών, όπου εκατοντάδες χαρακτήρες έχουν τη δική τους καθημερινότητα μόλις η κονσόλα παύει να βρίσκεται σε λειτουργία, «τρέχει με τα χίλια» καθώς εξελίσσεται σαν περιπέτεια δράσης με όλη την αγωνία και την ένταση που απαιτεί το είδος.

Ετσι, πατώντας πάνω στην έννοια του εφήμερου των παιχνιδιών όπως ακριβώς και η επιτυχημένη σειρά του «Toy Story», καταφέρνει να δέσει άψογα τη συνταγή της νοσταλγίας μιας περασμένης αθώας εποχής με το ενήλικο χιούμορ και τους γρήγορους ρυθμούς. Αποτελεί σίγουρα μια έκπληξη για τους ενηλίκους που θα το διασκεδάσουν, αν και τα παιδιά στα οποία και πρωτίστως απευθύνεται θα είναι μάλλον δύσκολο να παρακολουθήσουν τον χείμαρρο των εικόνων του.