Χτυποκάρδια στο Γραφείο

16.03.2013
Μια feelgood ταινία-χάρμα οφθαλμών για τους λάτρεις του ρετρό και της ανάλαφρης, τσιχλοφουσκικής αλλά και κλασάτης κινηματογραφικής δεκαετίας του ’50 και ιδιαίτερα του αμερικανικού εμπορικού σινεμά της εποχής.

Πολύχρωμη, ανάλαφρη, διασκεδαστική και αριστοτεχνικά σχεδιασμένη, η ρετρό ρομαντική κομεντί «Χτυποκάρδια Στο Γραφείο» μοιράζεται το DNA της με κλασικές ταινίες του αμερικανικού εμπορικού σινεμά της δεκαετίας του ‘50 και του ‘60 (και χάρη στον ελληνικό τίτλο, παραπέμπει και λίγο στο δικό μας), τις οποίες μιμείται με επιτυχία και ακριβώς τις σωστές δόσεις παραπομπών και μοντέρντων στοιχείων. Στην πραγματικότητα είναι μια άσκηση στιλ αλλά όχι απαραίτητα όσο αποστασιοποιημένο και κλινικό ακούγεται αυτό - ο ενθουσιασμός και η πραγματική τρυφερότητά του για το είδος που υπηρετεί, είναι αρκετά μεταδοτικά για να σε κερδίσουν.

Είναι η ιστορία της κάπως ατσούμπαλης αλλά φιλόδοξης και πεισματάρας Ροζ, που είναι κακή σε ό,τι έχει να κάνει με γραμματειακή υποστήριξη αλλά και φυσικό ταλέντο στη δακτυλογράφηση. Το ταλέντο αυτό αντιλαμβάνεται το αφεντικό της, ο γοητευτικός αλλά και απόμακρος Λουί, ο οποίος απελπίζεται με την ανικανότητά της στα του γραφείου αλλά αναλαμβάνει να την προπονήσει για το εθνικό πρωτάθλημα ταχείας δακτυλογράφησης, κάτι που φουντώνει ακόμη περισσότερο την μεταξύ τους έλξη.

Η αφοσίωση αυτή της ταινίας, φόρος τιμής σε κλασικές και αγαπημένες ταινίες εκείνης της εποχής, είναι βέβαια και το μόνο που κάνει την ταινία να ξεχωρίζει από τον σωρό παρόμοιων ιστοριών, αφού τίποτα στην ιστορία δεν εκπλήσσει ουσιαστικά (κλισέ ρομαντικών κομεντί και αθλητικών ταινιών συνδυάζονται, και οργιάζουν) και οι χαρακτήρες ανταγωνίζονται με μικρή επιτυχία το λαμπρό περιτύλιγμα γύρω τους. Οι απόπειρες για κοινωνικό σχόλιο, που προκύπτουν από την ιδέα ότι η συγκεκριμένη δεκαετία, τόσο ανίδεη για τις ριζικές και τραυματικές αλλαγές που θα έρχονταν σύντομα, ήταν η αρχή κοσμογονικών αλλαγών, είναι λιγότερο πετυχημένες (και στην περίπτωση της θέσης των γυναικών, εντελώς απούσες), όπως και η ασταθής εξισορρόπηση ανάμεσα στην κωμωδία και το μελόδραμα.

Ο σκηνοθέτης Ρεζί Ρουανσάρ, όμως, δίνει στην κινηματογράφησή του αρκετή πρωτοτυπία και δυναμισμό ώστε να κάνει ακόμη και τις σκηνές δακτυλογράφησης ενδιαφέρουσες και βοηθείται από τους εξαιρετικούς, και εξαιρετικά ταιριασμένους, κεντρικούς του ηθοποιούς, Ντεμπορά Φρανσουά και Ρομάν Ντουρίς, που δίνουν στους αρκετά δισδιάστατους ρόλους τους τη ζωντάνια, το χιούμορ και το σεξ απίλ που χρειάζονται για να απογειωθούν. Μαζί, όπως και οι ήρωες που υποδύονται, είναι ακαταμάχητοι.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ