Ο Αλέξανδρος Αβρανάς μιλάει στον Σταμάτη Σταματίου και τον Τάσο Κονταξή και στην εκπομπή Cinemag, για την δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Miss Violence, ο οποία, ύστερα από ένα πολύ επιτυχημένο κύκλο βραβεύσεων σε διάφορα φεστιβάλ ανά τον κόσμο, με κορυφαία στιγμή τα δύο βραβεία στην Βενετία, βγήκε στις ελληνικές αίθουσες και, παράλληλα, αποκαλύπτει τα σχέδιά του για την επόμενη ταινία του.
Αλέξανδρε, που σε πετυχαίνουμε;
Μόλις βγήκα από το Άστυ που είδα την πρώτη κόπια.
Αντιδράσεις του κόσμου?
Ο κόσμος είναι πολύ θετικός. Είναι μια ταινία πολύ ειλικρινής, που σέβεται τον θεατή, δεν έχει σκοπό να σοκάρει και να προκαλέσει χωρίς λόγο. Η πραγματικότητα της ταινίας είναι σκληρή, αλλά αυτό όμως δεν πάει να πει ότι ο θεατής δεν θέλει να την δει.
Στο Miss Violence ο τρόμος από το σοβαρό του θέματος έρχεται μειλίχια, κάπως υπόγεια, δεν είναι σοκαριστικός «πάνω στα μούτρα σου»...
Αυτό που με ενδιέφερε ήταν η ταινία να μπορέσει να επικοινωνήσει, δεν με ενδιέφερε να τρομάξω τον θεατή, να τον διώξω. Ήθελα να δείξω απόλυτο σεβασμό προς τον θεατή και κυρίως προς τους χαρακτήρες και τους ανθρώπους που έχουν περάσει παρόμοιες καταστάσεις.
Αν αυτός ήταν ο σκοπός σου, το έχεις πετύχει απόλυτα, Αλέξανδρε.
Το μπάτζετ της ταινίας ποιό ήταν;
Το μπάτζετ της ταινίας ήταν κάτω από 1 εκατομύριο ευρώ. Το ρευστο ήταν πολύ λιγότερο. Αλλά το πραγματικό μπάτζετ ήταν 600,000, περίπου.
Οι ελληνικές ταινίες έχουν αρχίσει τα τελευταία χρόνια και έχουν μια καλλιτεχνική επιτυχία. Στα Φεστιβάλ είναι πιο συχνές οι εμφανίσεις, τα βραβεία έρχονται πιο εύκολα σε Ελληνικά χέρια. Παρ' όλ' αυτά ο κόσμος, γενικά, είναι δύσπιστος στον σύγχρονο Ελλ. Κινηματογράφο. Οι ταινίες που έχουν μια σχετική εμπορική επιτυχία είναι αυτές που έχουν την μικρότερη καλλιτεχνική επιτυχία, αντίστοιχα.
Ευελπιστώ ότι αυτό θα αρχίσει να αλλάζει σιγά-σιγά και νομίζω ότι ήδη έχει αρχίσει να αλλάζει, γιατί η εποχή απαιτει πια αλήθειες. Φυσικά δεν έχω τίποτα αντίθετο με την ψυχαγωγια αλλά νομίζω ότι ο κινηματογράφος είναι τέχνη και η τέχνη πάντα έχει χρέος να κρίνει και να αναλύει μια εποχή στην οποία ζούμε και να προσπαθεί να καλυτερεύσει μια κοινωνία που συμβιώνουμε.
...και έχει μεγάλη σημασία ειδικά αν σκεφτούμε και την περιπέτεια που είχες με την πρώτη σου ταινία...
Οι περιπέτειες στην Ελλάδα είναι συχνό φαινόμενο. Εντάξει, υπάρχουν τι να κάνουμε. Το θέμα είναι να μπορούμε να κοιτάμε μπροστά. Νομίζω στην Ελλάδα πάσχουμε πάρα πολύ ότι κοιτάμε πίσω.
Αλέξανδρε, γιατί σχεδόν πάντα σκηνοθετείτε δικά σας σενάρια οι νέοι Έλληνες δημιουργοί; Δεν υπάρχουν άλλα καλά σενάρια; Είναι θέμα δυσκολίας στην συνεργασία με σεναριογράφους; Τι συμβαίνει ακριβώς;
Δεν μπορώ να μιλήσω γενικά. Εγώ σκηνοθέτησα το σενάριο που έχω γράψει με τον Κώστα Περούλη δηλαδή έχουμε δουλέψει παρέα. Βέβαια οι σκηνοθέτες νομίζω ότι πια έχουν καλύτερη παιδεία και μπορούν και ίδιοι να γράψουν σενάρια και είναι πιο αμέσοι στο να γράφουν τα σενάρια. Είναι πιο γρήγορο. Και πάντα μπορείς να γράψεις πιο εύκολα αυτό που θες να πεις και να εκφράσεις. Και αν κοιτάξεις πάντα είναι δύο. Ο σκηνοθέτης και ο σεναριογράφος. Σκηνοθέτης που είναι μόνο σεναριογράφος το βρίσκω λίγο πιο σπάνιο. Και ο Λάνθιμος και η Αθηνά Τσαγγάρη και ο Οικονομίδης έχουν κάποιον δεύτερο γιατί πάντα ούτως ή άλλως χρειάζεσαι και έναν αντίλογο.
Το Miss violence που βγαίνει σήμερα στις αίθουσες, έχει προγραμματίσει ταξίδι εκτός Ελλάδας;
Φεστιβάλ έχει πολλά. Η ταινία γυρίζει και θα συνεχίσει να γυρίζει. Τώρα πηγαίνει Στοκχόλμη, έχει πάει ήδη στο Μπουστάν, στο Ζάγκρεμπ, στο Ρέγκιαβικ, στο Τορόντο, στο Μόντρεαλ.
Διανομή έχει πάρει κάπου;
Διανομή έχει πάρει σε πάρα πολλά κράτη. Και μάλιστα πριν βγει στην Ελλάδα, βγήκε στην Ιταλία που το πρώτο τριήμερο έκοψε 10,000 εισιτήρια και συνεχίζεται. Μετά τις γιορτές θα βγεί στην Αγγλία και στη συνέχεια θα βγει σε πάρα πολλά κράτη όπως είναι η Ρωσία, η Γιουγκοσλαβία, η Σουηδία, η Ισπανία, η Βραζιλία, η Κορέα κτλ
Από τις κριτικές που έχω διαβάσει οι περισσότερες είναι από καλές έως πάρα πολύ καλές. Διάβασες κάτι που σε στεναχώρησε, κάτι που δεν σου άρεσε;
Ο καλός κινηματογράφος εγείρει πάντα αντιθέσεις. Μια καλή ταινία είναι πάντα αμφιλεγόμενη και ούτως ή άλλως μια ταινία δεν μπορεί να αρέσει σε όλους. Από εκεί και πέρα λοιπόν, δυστυχώς, ειδικά στην Ελλάδα, έχουμε μια διάθεση κάποιες φορές οι κριτικοί, και όχι τόσο οι σοβαροί κριτικοί αλλά κάποιοι δευτερεύοντες παράγοντες, να το πω έτσι, να θεωρούν ότι το να βρίζεις μια ταινία γίνονται οι ίδιοι πιο σπουδαίοι. Αυτό εμένα δεν με αφορά παραπάνω.
Ισως είναι λίγο νωρίς αλλά έχεις στο μυαλό σου το επόμενο Project που θα βάλεις μπροστά;
Ήδη γράφω ένα σενάριο πάλι με τον Κώστα Περούλη, καθαρά πολιτικό σενάριο. Ετοιμάζομαι και για το Θέατρο Ακροπολ, το οποίο είναι μυστικό ακόμα το έργο. Έχω και κάποιες συζητήσεις από το εξωτερικό για κάποια άλλα πράγματα. Τώρα από εκεί και πέρα θα δούμε.
Πολιτική η επόμενη ταινία λοιπόν;
Πολύ πολιτική.
Είχα διαβάσει ότι επρόκειτο για κάποιο αισθηματικό έργο...
Το ένα δεν αποκλείει το άλλο.
Κάτι παραπάνω;
Μάλλον είναι καιρός να δούμε τα άδυτα στοιχεία της πολιτικής διάστασης στην Ελλάδα και ποιοί εντέλει κυβερνούν.
Φαίνεται πολύ ενδιαφέρον. Και ταιριάζει πολύ στην σημερινή εποχή, νομίζω ότι η επιτυχία είναι ήδη εξασφαλισμένη...
Μια καλή ταινία είναι ένας άθλος ούτως ή άλλως. Ευελπιστώ ότι μέχρι το τέλος θα πάνε όλα καλά. Από εκεί και πέρα, βλέπουμε και κάνουμε. Η τέχνη ούτως ή άλλως παρακολουθεί την κοινωνία αλλοιώς γίνεται διακοσμητική.
Αλέξανδρε πολλά συγχαρητήρια για την μέχρι τώρα πορεία σου και καλή επιτυχία στα μελλοντικά σου σχέδια...
Η εκπομπή Cinemag μεταδίδεται κάθε Πέμπτη στις 18:30 στον Sentra 103,3
