Στην μπροστινή αυλή του σπιτιού, βρήκε τον Ντέιβ Σουλτζ, τον άνθρωπο στον οποίο είχε προσφέρει το σπίτι ως αντάλλαγμα για τις υπηρεσίες του ως προπονητή της ομάδας πάλης που είχε την προστασία του ο ντι Ποντ, να δουλεύει στο αυτοκίνητό του.
Ο ντι Ποντ έφτασε κοντά στον Σουλτς, τον σημάδεψε με το όπλο που κουβαλούσε και τον ρώτησε: «Έχεις πρόβλημα μαζί μου;». Πριν προλάβει ο Σουλτς να αντιδράσει, ο ντι Ποντ τον πυροβόλησε τρεις φορές. Ο 36χρονος Σουλτς κατέληξε λίγες στιγμές μετά στα χέρια της γυναίκας του, Νάνσι.
Για τις αρχές και το κοινό, το κίνητρο του ντι Ποντ ήταν πάντα ένα ερωτηματικό, σε μια ζωή γεμάτη μυστήρια και εκκεντρικές συμπεριφορές. Και τώρα μια ταινία έρχεται να δώσει την δική της ερμηνεία στα γεγονότα – το «Foxcatcher» του Μπένετ Μίλερ σκιαγραφεί τον ντι Ποντ ως έναν βαθιά δυστυχισμένο άνθρωπο, που αποζητούσε αναγνώριση και αγάπη με όλους τους λάθος τρόπους και τελικά κατέληξε να τα αποζητά με ψυχοπαθή εμμονή.
Ο νεαρός ντι Ποντ εξασκείται στην σκοποβολή
Όλοι όσοι τον γνώριζαν βλέπουν στον κινηματογραφικό χαρακτήρα, και την υποδειγματική ερμηνεία του από τον Στιβ Καρέλ, τον ασταθή ψυχολογικά ντι Ποντ που ήξεραν – και δεν εννοούν μόνο την εντυπωσιακή σωματική μεταμόρφωση του Καρέλ.
Ο Τζον Ελευθέριος ντι Ποντ, κληρονόμος της τεράστιας περιουσίας που γενιές και γενιές της οικογένειάς του είχαν συγκεντρώσει χάρη στην αυτοκρατορία χημικών προϊόντων που συντηρούσαν, είχε μεγαλώσει κυρίως με τη συντροφιά της δυναστικής μητέρας του και των υπηρετών, χωρίς άλλους στενούς φίλους, μετά το διαζύγιο των γονιών του και την εγκατάλειψή του από τον πατέρα του.
Ως ενήλικας, είχε πολλές και διάφορες εμμονές, καθώς και ψυχωσικά επεισόδια. Σε ένα τουρνουά πάλης, φόρεσε μία πορτοκαλί ολόσωμη φόρμα και ζητούσε από όλους να του απευθύνονται ως «ο Δαλάι Λάμα των ΗΠΑ».
Μία άλλη φορά, είχε αναγγείλει σε συνομιλητή του ότι ήταν ο «νέος Χριστός». Είχε ισχυριστεί ότι σημάδια στους στάβλους της φάρμας του ήταν κωδικοποιημένα μηνύματα από Αρειανούς.
Μερικές φορές οδηγούσε ένα τανκ για να κινηθεί στις εκτάσεις της φάρμας του. Είχε υποστηρίξει ότι υπήρχαν έντομα κάτω από το δέρμα του και ότι φαντάσματα ζούσαν μέσα στους τοίχους του σπιτιού του, ενώ προσέλαβε ο ίδιος ένα συνεργείο για να δημιουργήσουν ένα ντοκιμαντέρ για τον ίδιο.
Το παραπάνω (καθ'όλα υμνητικό) βίντεο δημιουργήθηκε για ένα
δείπνο προς τιμήν του ντι Ποντ με αφορμή φιλανθρωπική του δράση
Όσοι δούλευαν για αυτόν -γιατί δεν είχε κανέναν άλλον κοντινό του, πέρα από εκείνους όσοι δούλευαν για αυτόν- ήταν συνηθισμένοι στην εκκεντρική του συμπεριφορά και την ανέχονταν κυρίως γιατί ωφελούνταν από την μεγάλη του προθυμία να ξοδέψει χρήματα για να «αγοράσει» την είσοδό του σε κάποιου είδους ομάδα.
Το περίεργο είναι πως δεν απομακρύνθηκαν από αυτόν παρά την συσσώρευση ανησυχητικών περιστατικών και κυρίως την βιαστική λύση του λίγων μηνών γάμου του μετά από περιστατικά βίαιων ξεσπασμάτων, που έκανε ακόμη χειρότερα η κατανάλωση αλκοόλ και η χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Είχε διάφορες ενασχολήσεις ανά τα χρόνια (συμπεριλαμβανομένης και μιας αποτυχημένης προσπάθειας να γίνει αθλητής του πένταθλου), το χόμπι όμως που τελικά τον απορρόφησε περισσότερο ήταν εκείνο που τον διόρισε χρηματοδότη, μέντορα και προστάτη της αμερικανικής ομάδας πάλης.
Είχε προηγηθεί μια παλιότερη απόπειρα για δημιουργία πανεπιστημιακής ομάδας στο πανεπιστήμιο Βιλανόβα (με σαφή και αυστηρό όρο να ονομαστεί ο ίδιος πρώτος προπονητής, παρά τη μηδαμινή του επαφή με το άθλημα), αλλά το πρόγραμμα είχε εγκαταλειφθεί εν μέσω αποσιωποιημένων κατηγοριών για σεξουαλικές επιθέσεις.
Έχτισε ένα γιγαντιαίο προπονητικό κέντρο με τον καλύτερο εξοπλισμό στη φάρμα Foxcatcher, στο οποίο προσκάλεσε τους σπουδαιότερους αθλητές να προπονηθούν, όλα στο όνομα της δόξας της πατρίδας τους στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996.
Το θύμα της δολοφονίας, Ντέιβ Σουλτς, με τον αδερφό του, Μαρκ
Ο Ντέιβ Σουλτς και ο αδερφός του, Μαρκ, ήταν οι Ολυμπιονίκες-αστέρια της ομάδας, όμως ο Μαρκ είχε ήδη αποχωρήσει μέτα από μερικά χρόνια παραμονής - ο ίδιος ισχυρίζεται ότι η συμπεριφορά του ντι Ποντ τον έδιωξε: «Μας θαύμαζε αλλά μας ζήλευε παράφορα, γιατί είχαμε κάτι που δεν μπορούσαν να αγοράσουν τα χρήματά του.»
Εικάζεται ότι ο Ντέιβ ήταν έτοιμος να κάνει το ίδιο, παρά την παχυλή αμοιβή και τις υποσχέσεις του ντι Ποντ, και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που ο ντι Ποντ τον δολοφόνησε τον Ιανουάριο του 1996 – άλλη εξήγηση, εξάλλου, δεν δόθηκε ποτέ από την ομάδα υπεράσπισης του πολυεκατομμυριούχου πέρα από την παραδοχή ότι ο πελάτης τους ήταν «ψυχολογικά άρρωστος».
Το ενδεχόμενο ο ντι Ποντ να ήθελε να βγάλει από τη μέση τον Σουλτς λόγω της στενής του σχέσης με τον Βούλγαρο παλαιστή Βαλεντίν Τζορντάνοφ, με τον οποίο ο ντι Ποντ είχε αναπτύξει νέα εμμονή (του κληροδότησε, εξάλλου, το 80% της περιουσίας του), και της ζήλιας που προκαλούσε η σχέση αυτή στον ντι Ποντ.
Μετά τον φόνο, ο ντι Ποντ ταμπουρώθηκε στο σπίτι του για δύο μέρες και συνελήφθη μόνο όταν βγήκε για να επισκευάσει το σύστημα θέρμανσης, το οποίο και είχαν αποσυνδέσει οι αστυνομικοί σε μια προσπάθεια να τον βγάλουν έξω.
Ο ντι Ποντ μετά την σύλληψή του για το φόνο του Ντέιβ Σουλτς
Ο Μαρκ Σουλτς έμαθε για το φόνο του αδερφού του από τον πατέρα τους και παρακολούθησε την πολιορκία του σπιτιού του ντι Ποντ στο CNN.
Ο ντι Ποντ τελικά καταδικάστηκε για φόνο τρίτου βαθμού και επίθεσης σε φυλάκιση 13 ως 30 ετών. Δεν πρόλαβε να κάνει πολλές αιτήσεις για αποφυλάκιση – τον Δεκέμβριο του 2010, ο 72χρονος τότε ντι Ποντ βρέθηκε νεκρός στο κελί του από πνευμονία.
Στα προσωπικά του χαρτιά, βρήκαν και την εξής φράση: «Ως μέλος μιας κραταιάς αμερικανικής οικογένειας με πλούτο, όλη μου τη ζωή προσπάθησα να επιδείξω -μάλλον επειδή αναγκάστηκα να το κάνω- ότι μπορούσα να καταφέρω και να κερδίσω μόνος μου, σαν το επώνυμό μου να μην ήταν ντι Ποντ.»
Το «Foxcatcher» κυκλοφορεί ήδη στις αίθουσες από τη Seven Films.
Το τρέιλερ του «Foxcatcher»
