Οσο άσκοπο είναι να βλέπεις μια Χολιγουντιανή υπερπαραγωγή να αναλώνεται σε μια κενή παράθεση ακριβοθώρητων, θεματικών, ψηφιακών και μη... ακροβατικών, τόσο εξουθενωτικό είναι να βρίσκεσαι αντιμέτωπος με μια ευρωπαϊκή παραγωγή καλλιτεχνικών προσδοκιών που αντιμετωπίζει το σινεμά μόνο ως μια επιτηδευμένη ακολουθία πανέμορφων εικόνων. Ο σεσημασμένος («Τhe Jacket», «Η Αγάπη Είναι Ο Διάβολος») Βρετανός στυλίστας, Μέιμπερι, εγκληματεί και πάλι. Πνίγει τόσο το ενδιαφέρον, μεταμοντέρνα ρετρό σενάριο της -βραβευμένης, μητέρας της Νάιτλι- ΜακΝτόναλντ, όσο και το φρέσκο ταλέντο του πρωταγωνιστικού του κουαρτέτου σε ένα επιθετικό όργιο χρώματος, ατμοσφαιρικού κοντράστ, πόζας και εξωπραγματικά κατακόκκινων χειλιών. Το οποίο καταλήγει άνευ λόγου και αιτίας, χαρακτήρων ή ίχνους ανθρωπιάς. Εκτός αν είσαι από εκείνους που επιθυμούν διακαώς να ακούσουν την Κίρα να τραγουδάει ή να δουν γυμνά τα δειλά, κοριτσίστικα στήθη της.

ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ