Η «Leonera», που συμμετείχε στο διαγωνιστικό τμήμα του περσινού Φεστιβάλ των Καννών, δεν είναι ένα whodunit θρίλερ.


Ο Πάμπλο Τραπέρο δεν χρησιμοποιεί περίπλοκα τεχνάσματα, ούτε κρατά μυστικά στην ιστορία της Τζούλια. Μας προετοιμάζει από την πρώτη κιόλας σκηνή για αυτό που θα ακολουθήσει. Θα δούμε μια γυναίκα χτυπημένη και κακομεταχειρισμένη, που δοκιμάζεται διαρκώς, μέσα σε ένα περιβάλλον αρχικά εχθρικό, όπου τα ασυνήθιστα γίνονται σιγά σιγά συνηθισμένα.
Δεν κάνει μάθημα ηθικής για τη ζωή των μητέρων κρατουμένων και των ανηλίκων παιδιών τους στη φυλακή, ούτε για την ερωτική σχέση της Τζούλια με τη δυναμική και προστατευτική συγκρατούμενή της Μάρτα.
Μένει, από την αρχή ως το τέλος του φιλμ, συνεπώς αποστασιοποιημένος από την (αθώα ή ένοχη, δεν ξέρουμε και δεν μας νοιάζει) Τζούλια.
Παρακολουθεί μια αρχικά απαθή ηρωίδα, να μεταμορφώνεται σε λέαινα που βρίζει, χτύπα, απειλεί και επιτίθεται σαν λυσσασμένο ζώο, στο ενδεχόμενο να της στερήσουν το παιδί της.

Η εξ Αργεντινής πρωταγωνίστρια Μαρτίνα Γκουσμάν (σύζυγος του Τραπέρο) αιχμαλωτίζει με την ομορφιά της και κυριεύει με μια θαυμάσια και ζωώδη ερμηνεία πλημμυρισμένη από ένστικτο.


Το «Leonera» είναι μια ιστορία για τον εγκλεισμό, την κτητικότητα, τον ομόφυλο έρωτα, αλλά πάνω από όλα για τη μητρότητα και τον καθημερινό προσωπικό αγώνα του να βγάζεις και αυτή τη μέρα.



Φωτεινή Αλευρά