Από τη Δέσποινα Παυλάκη

Η Μέριλιν Τσέιμπερς δεν έμοιαζε με πορνοστάρ. Το επίπεδο στήθος και η αθλητική της σιλουέτα δεν είχαν καμία θέση στις υγρές πίστες των hard core sex clubs του Λας Βέγκας και τα λεπτά της χείλη δεν είχαν καμία δουλειά γύρω από τον υπερμεγέθη ανδρισμό του Τζον Χολμς. Μόνο που τώρα πια είναι αργά για δάκρυα, γιατί η Μέριλιν Τσέιμπερς είναι πλέον νεκρή. Αφησε πίσω της τριάντα τσόντες, τρεις διαλυμένους γάμους και ένα τροχόσπιτο. Εκεί που βρέθηκε το άψυχο σώμα της, δέκα μέρες πριν τα 57α γενέθλια της.

«Σαν πουτάνα μέσα σε εκκλησία!»
Η πορνοστάρ της διπλανής πόρτας γεννήθηκε στις 22 Απριλίου του 1952, το μικρότερο από τα τρία παιδιά ενός διαφημιστή και μιας νοσοκόμας που δεν κατάφεραν ποτέ να της συγχωρήσουν τα «αίσχη» που θα έκανε 19 χρόνια αργότερα. Οχι πως δεν φαινόταν, δηλαδή, από νωρίς η ροπή της μικρής προς την αταξία. Στα 16 της, η Τσέιμπερς είχε ήδη μάθει να πλαστογραφεί την υπογραφή της μαμάς της στα σχολικά δικαιολογητικά, κάθε φορά που βαριόταν να πάει για μάθημα. Λίγο καιρό αργότερα άφηνε πίσω της το κοιμισμένο Κονέκτικατ για τη συναρπαστική Νέα Υόρκη και για μια αλυσίδα από οντισιόν στις οποίες η Μέριλιν φρόντιζε να βρίσκεται πάντοτε παρούσα.

Τα πράγματα δεν ήταν εύκολα όμως και, πέρα από μια ημίγυμνη εμφάνισή της στο «Τhe Owl And The Ρussycat» (1970) με την Μπάρμπρα Στρέιζαντ, κάνεις άλλος δεν έμοιαζε να έχει διάθεση να ασχοληθεί μαζί της. Κάνεις έκτος από έναν μεγαλοπαραγωγό που της πρότεινε να γίνει η ερωμένη του, με πληρωμένο διαμέρισμα, αυτοκίνητο και μαθήματα υποκριτικής, καθώς και συμμέτοχες σε μεγάλες -υποτίθεται- ταινίες, φτάνει να τον «φρόντιζε» στα γεράματα. Η Μέριλιν απέρριψε την πρότασή του και ο γηραιός κύριος την καταράστηκε να μην πετύχει ποτέ στη mainstream βιομηχανία του θεάματος. Ετσι κι έγινε.

Το λαμπερό χαμόγελο της Τσέιμπερς έκανε σύντομα περάσματα από διαφημίσεις για την Pepsi και την Clairol, αλλά η ίδια μόλις και μετά βίας κατάφερνε να πληρώσει το νοίκι. Εγκαταλείποντας διαδοχικά τη Νέα Υόρκη και ύστερα το Λος Αντζελες, κατέφυγε στην αγκαλιά του Σαν Φρανσίσκο, την πόλη που της έδειξε πόσα πολλά αξίζει - γυμνή! Από τόπλες χορεύτρια και ντυμένη, με τα απολύτως στοιχειώδη, σερβιτόρα, η μοναδική εμφάνιση της Μέριλιν που δεν απαιτούσε full frontal γυμνό ήταν ως χαμογελαστή μαμά στο Ivory Snow, ένα διαφημιστικό απορρυπαντικού για λευκότερα λευκά, που διαβεβαίωνε το καταναλωτικό κοινό ότι ήταν «99,44% αγνό». Μέχρι που έβαλε τη Μέριλιν στο κουτί του φυσικά!

Η κυκλοφορία της νέας συσκευασίας του απορρυπαντικού συνέπεσε με το πορνογραφικό ντεμπούτο της Τσέιμπερς, κάτι που η βιομηχανία του σεξ χαιρέτησε με ενθουσιασμό πριν η εταιρεία το πάρει χαμπάρι και αποσύρει το προϊόν από την αγορά. Μιλάμε φυσικά για το «Βehind The Green Door», ένα φαντασιόπληκτο και πλέον θρυλικό τσοντοδημιούργημα, βασισμένο σε έναν αστικό μύθο που ήθελε αθώα νεαρά να μεταφέρεται δια απαγωγής σε μυστικό sex club. Η Μέριλιν είχε πετύχει τυχαία μια αγγελία που ζητούσε ηθοποιούς για ταινία υψηλού προϋπολογισμού και είχε σπεύσει για να διαπιστώσει του λόγου το αληθές. Οταν έφτασε στο μέρος που ανέφερε η αγγελία την οποία είχε διαβάσει (ένα ποτάδικο ονόματι Ο Farrells), έπεσε πάνω σε ταμπελάκι που ζητούσε από τους υποψηφίους ηθοποιούς να δηλώσουν τις προτιμήσεις τους πριν το δοκιμαστικό: Ηθελαν ρόλο με διείσδυση ή χωρίς;

Η Μέριλιν γύρισε να φύγει, αλλά οι θρυλικοί αδερφοί Μίτσελ που βρίσκονταν πίσω από την πραγματοποίηση της ταινίας έσπευσαν να τη σταματήσουν. Απογοητευμένοι από τα τελειωμένα πορνίδια που έβλεπαν στις οντισιόν όλη μέρα, δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσουν τέτοιο κορίτσι να γλιστρήσει μέσα από τα χέρια τους. Η φρεσκάδα της τους έκανε τόσο μεγάλη εντύπωση, που τη συμβούλεψαν να μην πολυδιαβάσει το σενάριο, ώστε κάθε φορά να μοιάζει με την πρώτη. «Ημουνα τρομερά αγχωμένη, σαν πουτάνα σε εκκλησία!» θυμάται η ίδια.

Ο τότε άντρας της το είχε πάρει σχετικά καλά, αφού ως αφοσιωμένος μπίτνικ πίστευε ότι ο καθένας ήταν ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει. Σύντομα όμως η σχέση τους άρχισε να παίρνει την κάτω βόλτα. Το «Βehind The Green Door» ήταν η πρώτη ταινία με διαφυλετικό σεξ στην ιστορία της βιομηχανίας, κάτι που οι αποσβολωμένοι γονείς της Τσέιμπερς δεν της συγχώρησαν ποτέ. Ισως να φταίει και το γεγονός ότι η κορούλα τους ήταν μόλις 19 ετών. «Απαλλάχτηκα από τους ενδοιασμούς μου την ίδια στιγμή που η Αμερική απαλλασσόταν από τους δικούς της. Γι αυτό το φιλμ έκανε τόσο μεγάλη επιτυχία». Η Μέριλιν είχε ένα πανέξυπνο κεφάλι πάνω στους ντελικάτους ώμους της. Εκτος από την αμοιβή της, είχε ζητήσει ποσοστά επί των τελικών εισπράξεων, οι οποίες έφτασαν κοντά στα 50 εκατομμύρια δολάρια. «Ημασταν όλοι τρομερά καυλωμένοι στα γυρίσματα» δήλωσε υπερήφανος ο Αρτι Μίτσελ. «Μόλις τελειώναμε τη δουλειά, θέλαμε να πετάξουμε την κάμερα στο πάτωμα και να πηδηχτούμε μέχρι τελικής πτώσης!»

Γίνε η τέλεια πορνοστάρ
Μετά από ένα ωραιότατο δεκασελίδο στο Playboy και δύο ακόμα τσόντες, η Μέριλιν ανακοίνωσε την πρώτη της επίσημη απόσυρση. Μέχρι που γνώρισε τον Τσακ Τρέινορ. Ο πασίγνωστος παραγωγός του «Βαθιού Λαρυγγιού» αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι στη σύζυγό του, φιλοδοξώντας να τη μετατρέψει στην απόλυτη πορνοστάρ. Από το 1975 μέχρι το τέλος του γάμου τους το 1985, οι δυο τους όργωναν την Αμερική συμμετέχοντας σε live sex shows και προωθητικά δημόσια συμβάντα. «Για να πλάσεις την τέλεια πορνοστάρ, πρέπει να δημιουργήσεις ένα πλάσμα χωρίς ενδοιασμούς, πρόθυμο για όλα» ισχυριζόταν η Τσέιμπερς. «Πρέπει να γκρεμίσεις τους τοίχους ανάμεσα στην γκόμενα και το κοινό της και να πείσεις τους άντρες ότι τα κάνει όλα και συμφέρει!»

Ο Τσακ δεν της επέτρεψε να κάνει μαθήματα στο Πανεπιστήμιο της Νεβάδα για να μην αμαυρώσει το αχόρταγο image της. Μπορεί να της επέτρεπε να κάνει ομαδικά όργια με τους θαυμαστές της, αλλά το κάπνισμα, το αλκοόλ και τα ναρκωτικά απαγορεύονταν δια ροπάλου. Κάποιος έπρεπε να φροντίζει για το συμφέρον της, ειδικά από τη στιγμή που με τον άντρα της μοιράζονταν τα κέρδη 50-50. Κάπου εκεί, στην πιο σκληροπυρηνική στιγμή της καριέρας της, γνώρισε τον Αϊβαν Ράιτμαν, παραγωγό του «Rabid» (στην Ελλάδα είχε κυκλοφορήσει με τον τίτλο «Λυσσασμένες Στα Νύχια Του Τρόμου») που ετοιμαζόταν να γυρίσει ο -όχι ακόμη γνωστός τότε- Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ. Ο Ράιτμαν την είχε δει στο «Βehind The Green Door» και η φαινομενική αθωότητά της του είχε κάνει εντύπωση. Μόνο που είχε περάσει πολύς καιρός από τότε. «Οταν τη συνάντησα ήταν ήδη πολύ πιο άγρια απ ό,τι ήλπιζα. Είχε μαδήσει τα φρύδια της και τα μαλλιά της έμοιαζαν με της Φάρα Φόσετ. Εκείνο τον καιρό έκανε σόου στο Λας Βέγκας. Ο Τσακ Τρέινορ, που ήταν σύζυγος και μάνατζέρ της, δεν ήταν καθόλου ο τύπος μου αλλά υπήρξε ιδιαιτέρως προστατευτικός και στήριξε πολύ την ταινία. Η Μέριλιν ήταν πανέξυπνη και δουλευταρού. Ηταν εμφανές ότι είχε περάσει πολλές δυσκολίες από τότε που την πρωτοείδα στη μεγάλη οθόνη, αλλά ήταν σκληρό καρύδι. Είχε εφεύρει τη δική της Μέθοδο. Οταν έπρεπε να κλάψει, έβαζε τον Τσακ να της θυμίσει τον γάτο της και τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι. Ηταν μεγάλο ταλέντο και ήμουν σίγουρος ότι θα πήγαινε μπροστά, αλλά τελικά ξαναγύρισε στα πορνό. Δεν ξέρω αν έφταιγε ο Τσακ. Μπορεί απλά να μην τη δεχόταν η βιομηχανία».

Πράγματι. Κάθε φορά που ήταν να πάρει ρόλο σε mainstream ταινία είτε «στράβωνε» η γυναίκα του παραγωγού είτε κάποιος διάσημος ηθοποιός αρνιόταν να παίξει μαζί της, λόγω βεβαρημένου παρελθόντος. Το 1980, στις αρχές της δεκαετίας της βιντεοκασέτας, έκανε και την τελευταία μεγάλη της επιτυχία: το «Ιnsatiable», όπου υποδυόταν ένα αδηφάγο μοντέλο, την έστεψε βασίλισσα του πορνό χωρίς γυρισμό. Η σκηνή πρωκτικού σεξ με τον υπερμεγέθη Τζον Χολμς, που μόλις είχε βγει από τη φυλακή για ναρκωτικά και φόνο, έγραψε ιστορία.

Και η ζωή συνεχίστηκε: η Τσέιμπερς έκανε μια χούφτα ταινίες ακόμα, άνοιξε (και έκλεισε) μαγαζί με όπλα, έπαιξε στην τηλεόραση (στο Playboy Channel φυσικά!), απέκτησε δικό της talk show, έκανε τακτικές εμφανίσεις στο ραδιόφωνο, διατηρούσε μακροβιότατη στήλη για σεξ (Marilyn Chambers State of the Nation), έγραψε δυο βιβλία («Μarilyn Chambers: My Story» και «Χaviera Meets Marilyn Chambers»), έβαλε υποψηφιότητα για αντιπρόεδρος (ναι, της Αμερικής!), χώρισε, ξαναπαντρεύτηκε και γέννησε επιτέλους το πρώτο της παιδί. Κάποια στιγμή, όμως, έμεινε πάλι μόνη, αφιερώνοντας τον περισσότερο χρόνο της στη διάσωση μικρών ζώων και διατηρώντας «ενήλικες» δραστηριότητες, για τις οποίες η κόρη της δεν γνώριζε τίποτα. Ελπίζω να άξιζαν τον κόπο, γιατί της κόστισαν τελικά τη ζωή της. Η Μέριλιν βρέθηκε νεκρή στο τροχόσπιτό της στις 12 Απριλίου 2009, 10 δηλαδή μέρες πριν τα 57 γενέθλια της. Αιτία θανάτου; Φαντάζομαι ότι δεν θα μάθουμε ποτέ...

Μπορεί να νομίζετε ότι κάνω πλάκα, αλλά εν έτει 2004 η Μέριλιν Τσέιμπερς έβαλε υποψηφιότητα για αντιπρόεδρος της Αμερικής! Οταν ο επιχειρηματίας, συγγραφέας και εκδότης Τσαρλς Τζέι, επικεφαλής του Personal Choice Party, της πρότεινε να το ρίξει στην πολιτική, η Μέριλιν νόμιζε φυσικά ότι της έκανε πλάκα. Μια και δεν είχε τίποτα καλύτερο να κάνει όμως, αποφάσισε να τον στηρίξει (ο ίδιος ήταν υποψήφιος για πρόεδρος) με τη δικαιολογία ότι «οι Αμερικανοί υποτίθεται ότι έχουν το συνταγματικό δικαίωμα να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε δραστηριότητα θέλουν, χωρίς κανένα περιορισμό. Η κυβέρνηση όμως δεν το βλέπει έτσι». Χωρίς να καταλάβει ποτέ κάνεις αν εννοούσε τα ομαδικά όργια ή άλλες, πιο ορθόδοξες, ασχολίες, η Μέριλιν έβαλε τα δυνατά της και τελικά κέρδισε 946 ψήφους. Η διαδικτυακή καμπάνια βρίσκεται ακόμα στη θέση της, στο http://marilyn.personalchoice.org/