Ευτυχώς, στις έντυπες η 35χρονη Μαδριλένα, της οποίας η φήμη εκτοξεύθηκε μετά το φετινό Οσκαρ β’ γυναικείου ρόλου για την κομεντί «Vicky Cristina Barcelona» του Γούντι Αλεν, απεδείχθη κυρία. Με χαμόγελο και σεμνότητα απάντησε σε όλες μας τις ερωτήσεις, ξεκινώντας φυσικά από εκείνες για τον μέντορά της, τον Πέδρο Αλμοδόβαρ, τον οποίο συναντά στα πλατό για τέταρτη φορά με το μελόδραμα «Ραγισμένες αγκαλιές», που ξεκινά να προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από τις 8 Οκτωβρίου.
Ο ρόλος σας στις «Ραγισμένες αγκαλιές» συνδυάζει δραματικά και κωμικά στοιχεία...
Ναι, ήταν μεγάλη πρόκληση. Οπως θα ήταν, νομίζω, για οποιονδήποτε ηθοποιό ψάχνει πάντα για κάτι καινούργιο. Για έναν χαρακτήρα διαφορετικό απ’ οποιονδήποτε του έχει τύχει έως τότε στη δουλειά του. Στις «Αγκαλιές», μάλιστα, θα έλεγα ότι είχα να κάνω όχι με έναν, αλλά με τρεις χαρακτήρες σε πακέτο του ενός.
Τελικά, τι σας πάει πιο πολύ; Η κωμωδία ή το δράμα;
Προτιμώ να μη χρειάζεται να επιλέξω. Να μπορώ να κάνω και τα δύο. Και νιώθω τυχερή που μου δίνουν αυτή την ευκαιρία - ιδίως τα τελευταία χρόνια.
Είναι η τέταρτη φορά που συνεργάζεστε με τον Αλμοδόβαρ. Υστερα από τόσα χρόνια, βρίσκετε τον εαυτό σας να «μαθαίνει» ακόμη από τον σκηνοθέτη;
Ο Πέδρο είναι πλέον σαν οικογένεια για μένα. Αλλά κάθε φορά ανακαλύπτω καινούργια πράγματα, γιατί κάθε φορά μου αναθέτει καινούργιους χαρακτήρες. Οι τέσσερις ρόλοι που έπαιξα γι’ αυτόν όλα αυτά τα χρόνια δεν θα μπορούσαν να είναι πιο διαφορετικοί μεταξύ τους. Νιώθω ευγνώμων για την εμπιστοσύνη που μου δείχνει, για τη φαντασία που χρησιμοποιεί για να επινοεί πράγματα που δεν έχω ξανακάνει. Σε κάθε μου συνάντηση με τον Πέδρο, είτε φιλική είτε επαγγελματική, αισθάνομαι σαν να έχω κερδίσει το λαχείο.
Με τέτοια στενή σχέση θα έλεγε κανείς ότι δε χρειάζεται καν να μιλάτε για να συνεννοείστε στα γυρίσματα...
Η αλήθεια είναι ότι με το βλέμμα και μόνο καταλαβαίνει ο ένας τι αισθάνεται ο άλλος. Ομως το γεγονός ότι γνωριζόμαστε καλά δεν ακυρώνει ούτε τις πρόβες ούτε την καθοδήγηση. Ο Πέδρο είναι πολύ συγκεκριμένος και σχολαστικός. Η προετοιμασία για τις ταινίες του διαρκεί μήνες. Ας μην ξεχνάμε, επίσης, ότι συμμετέχει με πάθος σε κάθε δημιουργική πτυχή.
Εσάς, ποιο είναι το βασικό σας κριτήριο στο να επιλέγετε ρόλους;
Πάντως όχι οι πιθανές ομοιότητες με τον δικό μου χαρακτήρα, τις δικές μου εμπειρίες. Ποτέ δεν μπαίνω στη διαδικασία να κρίνω έναν κινηματογραφικό χαρακτήρα. Μου αρκεί μονάχα να τον καταλαβαίνω, να αντιλαμβάνομαι τα κίνητρά του.
Τι θα λέγατε πως είναι εκείνο που σας αρέσει πιο πολύ στο Χόλιγουντ, όπου δουλεύετε χρόνια, και τι εκείνο που δεν σας αρέσει;
Μ’ αρέσει που έχω τη δυνατότητα να ταξιδεύω μπρος και πίσω, χωρίς να χρειάζεται να είμαι εκεί συνέχεια. Που μπορώ, δηλαδή, να μοιράζω τον επαγγελματικό μου χρόνο ανάμεσα στην Αμερική και την Ευρώπη. Θα ήταν λάθος να κάνω γενικεύσεις, να πω ότι το αμερικανικό σινεμά έχει μια δεδομένη νοοτροπία ως σύνολο. Κάθε σκηνοθέτης - ειδικά οι καλοί - είναι μοναδικός σ’ αυτό που κάνει, κι εκεί νομίζω συνίσταται η διαφορά, κι όχι στην εθνικότητα.
Πόσο ψηλά έβαλε για σας τον πήχη η οσκαρική σας βράβευση για το «Vicky Cristina Barcelona»;
Είναι μόλις λίγοι μήνες που συνέβη και προσπαθώ ακόμη να το χωνέψω. Πάντως νιώθω την ίδια πίεση που ένιωθα και πριν. Αυτό δεν αλλάζει. Εχω εξάλλου συνηθίσει να δουλεύω κάτω από πίεση. Φαντάζομαι πως είναι κάτι που πάει πακέτο με το επάγγελμα του ηθοποιού. Και ούτε θέλω να αλλάξει...
Δεν σας κουράζει αυτή η πίεση;
Μετά τις «Αγκαλιές» είχα μονάχα έναν μήνα να ξεκουραστώ πριν αρχίσουν οι πρόβες για το μιούζικαλ «Nine» του Ρομπ Μάρσαλ. Οπου δεν ξεκουράστηκα ακριβώς, γιατί μελετούσα τον ρόλο για τις πρόβες, οι οποίες διήρκεσαν 4 μήνες, με 4 ώρες χορό την ημέρα μονάχα για τα μουσικά νούμερα. Και μετά γυρίσματα. Ηταν προκλητική δουλειά, αλλά και πολύ διασκεδαστική. Πάντως από εκεί που έκανα και τρεις και τέσσερις ταινίες ετησίως τώρα θέλω να κάνω το πολύ μία, για να έχω περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου και τους δικούς μου.
ΕΡΩΤΙΚΟ ΜΕΛΟΔΡΑΜΑ
Το «Ραγισμένες αγκαλιές», η 20ή μεγάλου μήκους ταινία στη φιλμογραφία του 60χρονου Ισπανού σκηνοθέτη Πέδρο Αλμοδόβαρ, είναι ένα μείγμα ερωτικού μελοδράματος, χιτσκοκικού θρίλερ και κωμωδίας ηθών με κεντρικό πρόσωπο έναν τυφλό συγγραφέα και πρώην κινηματογραφικό σκηνοθέτη που αφηγείται στον νεαρό γραμματέα και προστατευόμενό του τα τραγικά γεγονότα που έφεραν τα πάνω κάτω στη ζωή του πριν από 14 χρόνια. Πρωταγωνιστής είναι ο βετεράνος Ισπανός καρατερίστας Λουίς Χομάρ, η Κρουζ κρατά τον ρόλο της μούσας και αγαπημένης του ήρωα, ενώ το βασικό καστ συμπληρώνουν οι Μπλάνκα Πορτίγιο και Ταμάρ Νόβας.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΡΟΜΠΥ ΕΚΣΙΕΛ
[email protected]
