Συνέντευξη στην Ιωάννα Παπαγεωργίου
Μικροκαμωμένη, με ένα εκπληκτικά όμορφο πρόσωπο και γεμάτα περιέργεια γαλάζια μάτια, η «περιβόητη» πρώην αρραβωνιαστικιά του άπιστου Τζουντ Λο φτάνει στο μπαλκόνι της Σάλα Βισκόντι του βενετσιάνικου Hotel De Bains συνοδευόμενη από την ατζέντισσά της. Είναι προφανώς εδώ για να μιλήσει για την καινούργια της ταινία και όχι για την πολυφωτογραφημένη προσωπική της ζωή. Και είναι αλήθεια ότι στην -εμπνευσμένη από τα έργα και τις ημέρες του μεγαλύτερου εραστή της Ιστορίας- ρομαντική κομεντί εποχής του Λάσε Χάλστρομ Casanova, η Σιένα ακτινοβολεί στο ρόλο της Φραντσέσκα Μπρούνι: μιας γυναίκας μπροστά από την εποχή της, που στέκεται ίση προς ίσο απέναντι στη γοητεία και την πολυμήχανη ευστροφία του -ενσαρκωμένου από τον Χιθ Λέτζερ- Τζιάκομο Καζανόβα.
Η συζήτησή μας δεν μπορεί παρά να ξεκινήσει από αυτήν ακριβώς την ηρωίδα. «Πέρασα υπέροχα δίνοντας της υπόσταση» λέει, χαμογελαστή, η 25χρονη μεγαλωμένη στην Αγγλία Νεοϋορκέζα. «Είναι πολύ σπάνιο να σου δίνεται η ευκαιρία να ερμηνεύσεις έναν χαρακτήρα που είναι τόσο έντονος και πολυδιάστατος, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Η Φραντσέσκα είναι ένα κορίτσι έξυπνο, με ισχυρή θέληση, καθαρή φεμινιστική συνείδηση, που δεν φοβάται να παλέψει ή ακόμα και να ντυθεί σαν αγόρι για να υπερασπιστεί τα πιστεύω της. Είναι ένας ονειρεμένος ρόλος». Τη ρωτάω πώς αισθάνεται να μιλάει γι αυτόν, καθώς είναι ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος της σε μια χολιγουντιανή ταινία - στο Alfie, όπου και γνώρισε τον Τζουντ Λο, κρατούσε ένα σύντομο δεύτερο ρόλο. «Αισθάνομαι ευτυχής όταν συζητάω, γιατί επιτέλους καλούμαι να μιλήσω για τη δουλειά μου. Γεγονός που με ανακουφίζει ιδιαίτερα. Εξάλλου είμαι υπερήφανη για το Casanova. Θεωρώ ότι είναι μια ειλικρινά γλυκιά ταινία και πέρασα φανταστικά κατά τη δημιουργία της. Ηταν μια εμπειρία απολύτως διασκεδαστική και χαλαρωτική». Παρατηρώ ότι η μεταμόρφωσή της στη ταινία ήταν τόσο ολοκληρωτική ώστε αρχικά δυσκολεύτηκα να την αναγνωρίσω. Με ευχαριστεί, και τη ρωτάω αν αισθάνεται ποτέ απογοήτευση από το μεγαλύτερο ενδιαφέρον που δείχνει το κοινό για τη ζωή της εκτός οθόνης, παρά επί αυτής. «Ναι, η αλήθεια είναι ότι κάποιες φορές απογοητεύομαι. Κάνω όμως πολύ συνειδητά βήματα για να αλλάξω αυτή την κατάσταση. Τους τελευταίους τέσσερις μήνες, συμμετέχω σε ένα θεατρικό έργο (το «Οπως Σας Αρέσει» του Γουίλιαμ Σαίξπηρ) στο Λονδίνο. Και κανείς δεν μπορεί να πει ότι το κάνω για να γίνω διάσημη, αφού ιδρώνω και ξεϊδρώνω κάθε βράδυ ερμηνεύοντας Σαίξπηρ. Από την άλλη πρέπει απλά να αποδεχτώ το γεγονός ότι η φήμη συνέβη λίγο ανάποδα σε μένα. Εγινα διασημότητα πριν προλάβω να γίνω γνωστή ως ηθοποιός. Δουλεύω όμως διαρκώς και κάνω ταινίες και σταδιακά η αντίληψη που έχει ο κόσμος για μένα θα αλλάξει. Πρέπει, απλά, να κάνω υπομονή».
Οσον αφορά όμως τους παπαράτσι, η υπομονή της έχει αρχίσει να εξαντλείται. «Ο,τι κι αν κάνεις δεν μπορείς στην πραγματικότητα να κερδίσεις σ' αυτό το παιχνίδι. Για παράδειγμα, αυτή τη στιγμή, που παίζω στο «Οπως Σας Αρέσει» και ξέρουν ότι είμαι στο θέατρο κάθε πρωί και κάθε απόγευμα, όσο κι αν προσπαθήσω, δεν μπορώ να αποφύγω το γεγονός ότι θα με τραβήξουν φωτογραφίες δύο φορές την ημέρα, κάθε μέρα. Ο κόσμος μπορεί να νομίζει ό,τι θέλει. Και είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που απολαμβάνουν όλη αυτή την ιστορία. Προσωπικά, όμως, πιστεύω ότι αν συνεχιστεί το κυνήγι μου από τους παπαράτσι σε ανάλογους ρυθμούς δεν αξίζει να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπάω, γιατί αυτή τη στιγμή δεν έχω τη δυνατότητα να ζήσω οποιουδήποτε είδους φυσιολογική ζωή. Και δεν προσπαθώ να παραπονεθώ. Είμαι απλά ειλικρινής. Το τι κάνουν πλέον για να τραβήξουν μια φωτογραφία έχει ξεπεράσει τόσο τα όρια, ώστε είναι άδικο, ανυπόφορο και πραγματικά καταστροφικό για μένα».
