Με σημεία αφετηρίας εξίσου το "Σολάρις" και το "2001", τα βρετανικά κόμικς επιστημονικής φαντασίας που προφανέστατα διάβαζε όταν ήταν μικρός, και προσωπικές εμπειρίες ανασκευασμένες σε εξωγήινο περιβάλλον, ο Ντάνκαν Τζόουνς πραγματοποιεί ένα σκηνοθετικό ντεμπούτο αξιοθαύμαστο, θαρραλέο και αν τι άλλο μοναδικό.


Ο ήρωάς του μπορεί να βρίσκεται σε αποστολή σωτηρίας των ενεργειακών αποθεμάτων της Γης αλλά όλα αυτά τα περιφερειακά λίγη σημασία τελικά έχουν σε αυτό το εσωτερικό και νηφάλιο δράμα πάνω στην ταυτότητα και την αναζήτηση του είναι. Ο Τζόουνς στήνει ένα λίγο ως πολύ μονόπρακτο one-man-show, στηριζόμενος στις πλάτες ενός συγκλονιστικού Σαμ Ρόκγουελ σε ένα ρόλο σαφώς αβανταδόρικο αλλά όχι λιγότερο καθηλωτικά ερμηνευμένο, με τον πρωταγωνιστή να ανακαλύπτει διαφορετικές πτυχές της ίδιας ψυχής, αποδίδοντάς τις δίχως στιγμή να καταφεύγει σε ευκολίες και προφανείς μανερισμούς. Χάρη εξίσου στον Ρόκγουελ (που σε ένα δίκαιο κόσμο δε θα είχε καν αντίπαλο για τα φετινά Όσκαρ), στο ευφυές σενάριο και στη σκηνοθεσία που δεν αφήνει μια τόσο δύσκολη ιστορία να κάνει την παραμικρή κοιλιά, ο Τζόουνς καταφέρνει να συνθέσει ένα συναρπαστικό πορτρέτο στο κέντρο μιας ιστορίας επιστημονικής φαντασίας όμοια της οποίας σπάνια έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε.


Βραβευμένο τόσο στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας με τη Χρυσή Αθηνά, όσο και στο φεστιβάλ φανταστικού του Sitges, το "Φεγγάρι" ξεκίνησε ταπεινά και ανεξάρτητα τη διαδρομή του αλλά μοιάζει ήδη προορισμένο για φιλμ-μελλοντικό σημείο αναφοράς στο είδος του.


ΘΟΔΩΡΗΣ ΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ