Δεν Είναι Για Τα Μούτρα Σου

15.03.2010
Ο Κερκ, ένας συνηθισμένος άντρας, υπάλληλος αεροδρομίου, δεν έχει κανέναν άλλο στόχο στη ζωή του, παρά μονάχα την επανασύνδεσή του με την πρώην αγαπημένη του. Όταν συναντά τη Μόλι, την τέλεια γυναίκα κι αρχίζει να βγαίνει μαζί της, κανείς δεν μπορεί να το πιστέψει? Ούτε καν ο ίδιος.

Ο Κερκ, ένας κοκαλιάρης, μάλλον ασχημούλης υπάλληλος ασφαλείας στο αεροδρόμιο του Πίτσμπεργκ, δεν έχει και πολλά να περιμένει από την τυπικά ρουτινιάρικη καθημερινότητά του. Περνά την ώρα του θεωρητικολογώντας για τη ζωή και τις γυναίκες μαζί με άλλους τρεις συναδέλφους και φίλους του, ενώ δεν πάει πολύς καιρός που τα χάλασε με τη Μόλι, επίσης συνάδελφο, η οποία τώρα έχει παραδόξως σπιτωθεί από την ιδιόρρυθμη πολυμελή οικογένεια του Κερκ και μάλιστα μαζί με τον νέο της φίλο! Ωσπου τη ρουτίνα έρχεται να σπάσει η Μόλι, μια πανέμορφη εκρηκτική διοργανώτρια εκδηλώσεων.

Ο Κερκ βρίσκει το ξεχασμένο της τηλέφωνο στον έλεγχο, κι εκείνη για να το ανακτήσει και να τον ευχαριστήσει του δίνει ραντεβού σ’ ένα πάρτι. Σύντομα γίνεται φανερό ότι τον γουστάρει: εκτός από συμπαθής, έξυπνος και αστείος, ο Κερκ της μοιάζει και «ασφαλής» συγκριτικά με όλους τους ψωνισμένους πρώην της. Εκείνος, όμως, είναι στ’ αλήθεια έτοιμος να χειριστεί μια σχέση με μια τόσο εντυπωσιακή γυναίκα; Στην πραγματική ζωή είναι μάλλον απίθανο να πετύχεις έναν ασουλούπωτο «σπασίκλα» της εργατικής τάξης να κυκλοφορεί χέρι με χέρι με μια καλλονή μοντέρνα, καριερίστα και μεγαλοαστή. Κι όμως, ο νεοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Τζιμ Φιλντ Σμιθ σε κάνει όχι απλά να δεχθείς την πιθανότητα μιας τέτοιας γνωριμίας και συνύπαρξης, αλλά και να ακολουθήσεις τη σύμβαση χωρίς σοβαρές αντιρρήσεις.

Οπλο του είναι ένα διακριτικό φλερτ με τον ρεαλισμό, που κυρίως προκύπτει από τα πειστικά διαλογικά μέρη των αταίριαστων εραστών και τη φυσικότητα στις ερμηνείες των Τζέι Μπαρούσελ και Αλις Ιβ - και τα δύο υπεραρκετά για να καλύψουν μια ευπρεπέστατη μέσα στον ψυχαγωγικό της χαρακτήρα μελέτη πάνω στο πολύ σύνηθες σύνδρομο της χαμηλής αυτοεκτίμησης, που είτε εξαρχής αναχαιτίζει τον αυθορμητισμό και το πλησίασμα ανάμεσα σε δύο ανθρώπους είτε βαθμιαία υψώνεται σαν τοίχος σε μια ήδη υπό εξέλιξη σχέση.

Δεν λέμε, είναι ουκ ολίγες οι φαρσικές χοντράδες που παραπέμπουν στη σεξοκωμική λογική mainstream νεανικών επιτυχιών (από «American pie» μέχρι αδελφούς Φαρέλι), όμως ακόμα κι αυτές απαλύνονται από την ειλικρίνεια και τη συναισθηματική γενναιοδωρία του φιλμ, το οποίο ομολογούμε πως μας προέκυψε σαν μία από τις πιο ευχάριστες χολιγουντιανές εκπλήξεις της χρονιάς.

Ρόμπυ Εκσιέλ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ