Απορρίφθηκε από όλα τα στούντιο του Χόλιγουντ πριν την παραγωγή του. Βασίζεται σε κόμικς του αμφιλεγόμενου Μαρκ-λέγε με "Wanted"-Μίλαρ. Εχει για πρωταγωνιστή έναν υπερήρωα χωρίς υπερδυνάμεις. Και παρουσιάζει μια βρωμόστομη 11χρονη, που τη φωνάζουν Χιτ Γκερλ- όχι χωρίς λόγο. Το "Kick-Ass" είναι μια από τις ταινίες που πρέπει φέτος να δείτε και ο σκηνοθέτης της, Μάθιου Βον ("L4yer Cake", "Stardust"), μας εξηγεί γιατί.
Eίσαι φαν των κόμικς;
Είμαι φανατικός αναγνώστης κόμικς, από πολύ μικρός. Ξεκίνησα με αγγλικά κόμικς και αργότερα, όταν ήμουν πιο νέος, έμεινα για λίγο καιρό στο Λος Αντζελες. Εκεί μυήθηκα στο σύμπαν της Μάρβελ. Νομίζω ότι αυτό μπορεί να το διακρίνει κανείς στις ταινίες που έχω σκηνοθετήσει αλλά και στις ταινίες που έχω δουλέψει χωρίς να τις έχω σκηνοθετήσει.
Πώς είναι να δουλεύεις με τον Μαρκ Μίλαρ;
Ηταν υπέροχο. Νομίζω ότι ο Μαρκ είναι ένα πολύ μεγάλο ταλέντο. Είναι απίστευτα δημιουργικός. Αυτό που ήταν σημαντικό για μένα είναι ότι ξεκινήσαμε να δουλεύουμε μαζί, ενώ ακόμη έγραφε το κόμικ. Κι έτσι χρειάστηκε να πάρουμε κάποιες αποφάσεις για το κόμικ και κάποιες διαφορετικές αποφάσεις για το φιλμ αλλά από την αρχή ξέραμε τι κάναμε. Σε ό,τι αφορά το κομμάτι της ιστορίας ήταν εντελώς αναμεμιγμένος. Εγώ και η Τζέιν Γκόμπιν το γράψαμε μαζί αλλά πάντα επιστρέφαμε στον Μαρκ για συμβουλές και μας έλεγε τη γνώμη του, όπως κι εμείς αντίστοιχα συνεισφέραμε στο κόμικ. Ηταν μια διαδικασία ανταλλαγής ιδεών και ήταν υπέροχα να δουλεύεις μαζί του όπως και με τον Τζον Ρομίτα, τον άλλο δημιουργό του κόμικ. Ο ίδιος έχει σχεδιάσει μια animated σκηνή της ταινίας, όπως επίσης και άλλα animated στοιχεία που υπάρχουν. Είναι ένας πολύ ενδιαφέρον και πρωτόγνωρος για μένα τρόπος δουλειάς.
Πώς μπορείς να κάνεις ένα φιλμ υπερ-ηρώων χωρίς αυτοί να διαθέτουν υπερ-δυνάμεις;
Με μεγάλη δυσκολία! (γέλια) Οχι, πλάκα κάνω. Κοίτα, το νόημα όλης της ιστορίας είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι στρέφονται στους υπερ-ήρωες. Προφανώς ο υπερ-ήρωας δε χαρακτηρίζεται μόνο από τις δυνάμεις του αλλά κυρίως από την ηθική του στάση, από μια θέληση να αλλάξει τον κόσμο. Και δε θέλω να το παίξω αυτή τη στιγμή ότι σκηνοθέτησα μια ταινία με το σούπερ ηθικό δίδαγμα αλλά κάπου μέσα σε όλο αυτό υπάρχει η σκέψη του ότι αν προσπαθούσαμε όλοι μαζί να κάνουμε τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος ίσως αυτό να γινόταν. Και τελικά αυτό είναι που πιστεύει ο ήρωάς μας. Εχει μεγαλώσει διαβάζοντας κόμικς όπου οι άνθρωποι βοηθάνε ο ένας τον άλλον και ξαφνικά αναρωτιέται γιατί δε συμβαίνει αυτό και στην πραγματική ζωή. Αποφασίζει λοιπόν να προσπαθήσει να εφαρμόσει αυτό το σύστημα με κάποια καταστροφικά αποτελέσματα.
Μήπως όμως ο χαρακτήρας της Χιτ Γκερλ είναι ο πραγματικός υπερ-ήρωας με τις δυνάμεις;
Ναι.. (διστάζει) Κοίτα, είναι μεν δεκατριών αλλά είναι εξαιρετικά εκπαιδευμένη και τελικά ο χαρακτήρας της εξελίσσεται μέσα από όλο αυτό. Θέλαμε από την αρχή να κάνουμε την ταινία όσο πιο πιστευτή γινόταν. Θέλαμε να διατηρήσουμε τη σύμβαση ότι στην πραγματικότητα οποιοσδήποτε θα μπορούσε να τα κάνει όλα αυτά. Και νομίζω ότι μέχρι το τέλος της ταινίας η Χιτ Γκερλ βρίσκεται στο όριο όσων θα μπορούσε να καταφέρει ένα κορίτσι της ηλικίας της.
Ήρωας η εκδικητής;
Ηρωας! Ετσι θέλω τουλάχιστον εγώ να το βλέπω. (γέλια) Σίγουρα υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή μεταξύ ηρωισμού και αυτοδικίας. Αυτό φυσικά μπορείς να το δεις σε όλο το φάσμα των κόμικς. Εχεις τον τιμωρό της Μάρβελ και άλλους ήρωες που συχνά περπατάνε πάνω σε ένα πολύ λεπτό ηθικό νήμα. Και όταν ένας κανονικός άνθρωπος αποφασίζει να επέμβει, τελικά είναι ήρωας ή εκδικητής;
Πώς ήταν να δουλεύεις με τον Ααρον Τζόνσον και την Κλόι Μορέτς;
Προνόμιο. Το να δουλεύεις με δύο εξαιρετικά ταλαντούχους ηθοποιούς είναι πάντα συναρπαστικό. Είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δε θα έπαιζε Αγγλος στον πρωταγωνιστικό ρόλο αλλά να που στην οντισιόν ήρθε ένας Αγγλος που ακουγόταν σαν Αμερικάνος. Πρώτα του έδωσα τον ρόλο και μετά τον άκουσα να μιλάει Αγγλικά. Και σκέφτηκα "Ουάου! Πολύ καλή αγγλική προφορά!" Δεν είχα ιδέα. Με το που ήρθε και άρχισε να διαβάζει κατάλαβα ότι τον ήθελα για τον ρόλο. Αμέσως μόλις τον είδα ένιωσα ότι ήταν ο Ντέηβ. Όταν τέλειωσε το διάβασμα τον ευχαρίστησα, τον ρώτησα από που είναι και μου είπε πως είναι λίγο έξω από το Λονδίνο. Οπότε του είπα "ναι, ναι, πολύ καλή αγγλική προφορά αλλά πες μου τώρα από πού είσαι πραγματικά". Και μου είπε "όχι mate, είμαι όντως Αγγλος". Και απλά με κατέπληξε. Ηταν τέλεια να δουλύω μαζί του κι ελπίζω να χρησιμοποίησα το ταλέντο του με σοφία και μέτρο (γέλια).
Πόσο δύσκολο ήταν να πάρετε τον Νίκολας Κέιτζ στην ταινία;
Με τον Νίκολας ήταν μια από αυτές τις καταστάσεις που τολμάς να πιστέψεις πολύ σε κάτι, το προσπαθείς και τότε το αδύνατο γίνεται πιθανό. Οταν καταλήξαμε ότι θέλαμε να το κάνει αυτός, ήταν εύκολο. Του στείλαμε το σενάριο και ελπίζαμε. Ξέραμε ότι του αρέσουν τα κόμικς και όταν τελικά αποφάσισε να το κάνει ήταν εκεί. Δεν υπήρξε κάποια καθυστέρηση ή παρακάλια, ενσωματώθηκε στην ομάδα, ήταν πλήρως αφοσιωμένος και θα ήταν η χαρά του κάθε σκηνοθέτη.
Ποιο είναι για σένα το πιο χάρντκορ στοιχείο της ταινίας;
Νομίζω ότι η γλώσσα είναι αρκετά έντονη. Υπάρχει αρκετή βία αλλά δε νομίζω ότι είναι κάτι που δεν έχουν ξαναδεί οι άνθρωποι στο παρελθόν. Και νομίζω ότι, αν έχουμε και στο μυαλό μας τη βασική διάκριση μεταξύ πραγματικότητας και μυθοπλασίας.. ε, αυτό είναι ξεκάθαρα μυθοπλασία! (γέλια) Πολλοί άνθρωποι σχολιάζουν το ότι υπάρχει ένα κοριτσάκι που βρίζει, οπότε καταλαβαίνω γιατί μπορεί κάποιος να σοκαριστεί.
Μετανιώνεις που δεν είχες την υποστήριξη ενός στούντιο;
Οχι, δεν το μετανιώνω καθόλου. Αν ο χρόνος γύριζε πίσω και τελικά κάποιο στούντιο αποφάσιζε να υποστηρίξει την ταινία δεν υπήρχε περίπτωση να δεχόμουν. Ηταν υπεροχη εμπειρία το να δουλεύω με αυτό τον τρόπο. Οι παραγωγοί μου ήταν υπέροχοι και δούλεψαν ακούραστα για να γίνει αυτό το φιλμ. Σε όλες τις αποφάσεις που πήρα γνώμονας ήταν μόνο το καλλιτεχνικό κριτήριο. Δεν είχα κανέναν να αγχώνεται με το τι θα σκεφτούν οι μέτοχοι ή η αγορά. Απλά έκανα ακριβώς την ταινία που ήθελα να κάνω και το απόλαυσα.
Έχεις σκηνοθετήσει πολλά διαφορετικά είδη ταινιών μέχρι τώρα. Εσύ τι είδους ταινίες προτιμάς;
Νομίζω ότι το κλειδί για μένα είναι ότι στοχεύω σε ένα συγκεκριμένω πράγμα όταν σκηνοθετώ. Θέλω να κάνω διασκεδαστικές ταινίες. Θέλω να κάνω ταινίες που για τα 90' που είσαι στο σινεμά ξεχνάς τι γίνεται στον έξω κόσμο, παρασύρεσαι και περνάς καλά και βγαίνοντας συνειδητοποιείς "Α, ωραία εμπειρία, πέρασα όμορφα". Νομίζω ότι αυτή είναι η κοινή γραμμή που διαπερνά όλες τις ταινίες που έχω κάνει μέχρι τώρα. Πέρα από αυτό, ξεκίνησα ως παραγωγός με τις "Δυο Καπνισμένες Κάνες" και την "Αρπαχτή" και συνέχισα ως σκηνοθέτης με το "L4yer Cake", το οποίο από πολλές απόψεις έμοιαζε με τα δύο προηγούμενα. Μόνο που ήταν περισσότερο θρίλερ παρά ταινία γκάνγκστερ κι έτσι ήταν διαφορετικό. Και μετά, το "Stardust" ήταν η δική μου οπτική στο οικογενειακό παραμύθι όπως και το "Kick-Ass" είναι η δική μου ματιά στις υπερηρωικές ταινίες. Από αυτή την άποψη λοιπόν, το "L4yer Cake" δεν είναι ένα συνηθισμένο θρίλερ, το "Stardust" δεν είναι ακριβώς παραμύθι κι αυτή εδώ δεν είναι μια τυπική ταινία κόμικς.
Διαβάστε εδώ τη συνέντευξη του πρωταγωνιστή της ταινίας, Άαρον Τζόνσον.Διαβάστε εδώ την κριτική της ταινίας
Φαίδρα Βόκαλη
