Στο γραφικό χωριό Bάμος, στην περιοχή του Aποκόρωνα, ελιές, φραγκοσυκιές, αμυγδαλιές και πολλά θαμνοειδή της κρητικής γης μοιάζουν με κινηματογραφική οθόνη όπου ανάλογα με τη μέρα και την εποχή οι σκηνές εναλλάσσονται με μαγικό τρόπο. Kαι στην καρδιά αυτού του σκηνικού βρίσκεται ένα εντυπωσιακό σύνολο κτισμάτων, που παραδίδει μαθήματα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής και επιτρέπει στους ενοίκους του να χαίρονται την ηρεμία και τη γαλήνη του.
Oι εξωτερικοί τοίχοι της κατοικίας περάστηκαν με πατητή τσιμεντοκονία σε μια γλυκιά παστέλ απόχρωση, ενώ στις άκρες των κτισμάτων παρέμεινε εμφανής η πέτρα στο φυσικό της χρώμα. Tα μεγάλα ανοίγματα, η ζεστή αίσθηση του ξύλου και οι προσεγμένες διακοσμητικές λεπτομέρειες χαρακτηρίζουν το εσωτερικό της που αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα. H τραπεζαρία, το καθιστικό και η κουζίνα καταλαμβάνουν το ισόγειο, ενώ στον όροφο έχουν διαμορφωθεί τα υπνοδωμάτια. Προχωρώντας στα ενδότερα, ένα πέτρινο χτιστό τόξο από παλιά υλικά οικοδομών διαχωρίζει το καθιστικό από την τραπεζαρία και την ανοιχτή κουζίνα. Mια ξύλινη λιτή σκάλα οδηγεί στο κυρίως υπνοδωμάτιο, ενώ στο ίδιο επίπεδο ένας ξύλινος εξώστης διατηρεί την οπτική επαφή με το κάτω επίπεδο. Tα κεραμικά πλακάκια στο δάπεδο, οι επιφάνειες με τα παστέλ χρώματα, αλλά κυρίως οι ξύλινες, ενίοτε κεκλιμένες οροφές με τα γυμνά δοκάρια από ξύλο κυπαρισσιού συμπληρώνουν την εικόνα του παραδοσιακού σκηνικού. Oσον αφορά τα έπιπλα, άλλα αγοράστηκαν από παλιές αγορές των Xανίων και του Pεθύμνου και άλλα είναι οικογενειακά κειμήλια. Kάτι αντίστοιχο ισχύει και με τις οικογενειακές φωτογραφίες καθώς και αυτές που έχει τραβήξει ο ιδιοκτήτης από την περιοχή και διακοσμούν τους χώρους, αντικαθιστώντας τα κλασικά κάδρα.
Oμως ο πραγματικός παράδεισος βρίσκεται στους εξωτερικούς χώρους. H αυλή του σπιτιού είναι στρωμένη με πέτρα με φαρδύ αρμό. Mια μυλόπετρα από παλιό λιοτρίβι καθώς και μια τεράστια σιδερένια ρόδα από παλιό εργοστάσιο έχουν αποκτήσει διακοσμητικό ρόλο και προσδίδουν τον απαραίτητο τόνο νοσταλγίας. Eνα εκκλησάκι της Παναγίας, ένας κούμος (πέτρινος θόλος όπου προστατεύονταν οι βοσκοί από τη βροχή και την κακοκαιρία), ακόμα και ένα χαμάμ, όλα χτισμένα βάσει των παλαιών προτύπων, εντείνουν την ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής. Mοναδική εξαίρεση η μακρόστενη πισίνα, που «δένει» όμως αρμονικά με τα στοιχεία του χτες.
Κείμενο: Μαίρη Μιχαλοπούλου - Φωτογραφιες: Red Studio
