Γιώργος Αλκαίος: Μια ζωή σαν μυθιστόρημα

26.03.2010
Ήταν το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής όταν το ελληνικό κοινό αποφάσισε ο Γιώργος Αλκαίος να πει «OPA» στο φετινό διαγωνισμό της Eurovision. Δεν μπόρεσε όμως να χαρεί τη νίκη του.

Από τον ΑΛΕΞΗ ΜΙΧΑ

Ήταν το βράδυ της προηγούμενης Παρασκευής όταν το ελληνικό κοινό αποφάσισε ο Γιώργος Αλκαίος να πει «OPA» στο φετινό διαγωνισμό της Eurovision. Δεν μπόρεσε όμως να χαρεί τη νίκη του. Λίγες ώρες πριν είχε χάσει την πολυαγαπημένη του γιαγιά, Άννα, τον άνθρωπο που τον μεγάλωσε. Κάπως έτσι έχει εξελιχθεί όλη η ζωή του τραγουδιστή, γλυκόπικρη. Από τη μια με στεναχώριες και δυσάρεστες καταστάσεις που τον έχουν σημαδέψει αλλά και τον έχουν κάνει πιο δυνατό και από την άλλη με μεγάλες επιτυχίες και δυνατές συγκινήσεις που θα θυμάται για πάντα. Η ζωή του πραγματικά θα μπορούσε να γεμίσει τις σελίδες ενός μυθιστορήματος.

Μια κρύα παραμονή Χριστουγέννων του 1971 ο Γιώργος γεννήθηκε στη Βοστόνη. Καρπός ενός πολύ δυνατού έρωτα του τραγουδιστή Γιάννη Βασιλείου και της Πορτογαλίδας μητέρας του. Γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν στη Βοστόνη, όπου έζησαν μέχρι που ένα πρωινό ο Γιάννης «έκλεψε» τον μικρό, σε ηλικία 2 ετών, και επέστρεψαν στην Ελλάδα. Ο Γιώργος ξαναείδε τη μητέρα του στα 17 του χρόνια. Η ανάγκη του να τη γνωρίσει, αφού δεν τη θυμόταν καν, τον οδήγησε στην απόφαση να την πάρει τηλέφωνο και να της ζητήσει να έρθει στην Ελλάδα. «Στο αεροδρόμιο δεν ήξερα ποια ήταν η μητέρα μου, κρατούσα ένα μικρό καρτελάκι με το όνομά της», δήλωσε αρκετά χρόνια αργότερα.

Δύσκολα παιδικά χρόνια
Οι παιδικές αναμνήσεις του Γιώργου έχουν και ευχάριστα αλλά και δυσάρεστα συναισθήματα. Ο μπαμπάς του έτρεχε με το τραγούδι κι εκείνος στο σπίτι τους στο Χαλάνδρι μεγάλωνε με τη γιαγιά του, Άννα. «Στο σχολείο ήμουν δακτυλοδεικτούμενος ως παιδί "χωρισμένων γονιών"», έχει πει σε πολλές συνεντεύξεις του. Τα καλοκαίρια είχαν γι’ αυτόν άρωμα θάλασσας, καθώς τα περνούσε στη Σαλαμίνα με την αγαπημένη του γιαγιά, συγγενείς και φίλους. «Ήταν πολύ καλή μαμά η γιαγιά μου», είπε πριν από λίγες μέρες με τo μαύρo μαντίλι-σήμα κατατεθέν στην αρχή της καριέρας του να το έχει ξαναφορέσει στα χέρια του.

Τα οικονομικά της οικογένειας ήταν δύσκολα. Έπειτα από χρόνια καριέρας ο Γιώργος έχει πει επί λέξει: «Έκανα τα όνειρα του πατέρα μου πραγματικότητα. Τον θυμάμαι πολλές φορές να είμαστε στο αυτοκίνητο και να λέει "μακάρι να είχαμε αυτό το σπίτι με την πισίνα"».

Από πολύ μικρός έπιασε την πρώτη του δουλειά, ενώ το χειμώνα παράλληλα με το σχολείο έκανε και αρκετές δουλειές του «ποδαριού» για το χαρτζιλίκι του. Στις δουλειές αυτές θυμούνται ακόμη και σήμερα το κέφι του, την εργατικότητά του αλλά και την καλή φωνή του.

Τραγούδι και μπάλα
Μπορεί να δούλευε και παράλληλα να πήγαινε σχολείο, πάντα όμως είχε χρόνο για τη μεγάλη του αγάπη, το ποδόσφαιρο. Αν και φανατικός Ολυμπιακός, η τύχη τα έφερε έτσι ώστε να παίξει μπάλα στα «τσικό» του Παναθηναϊκού με προπονητή τον Μίμη Δομάζο. Πάντα όμως φορούσε την κόκκινη φανέλα από μέσα. Έκατσε ένα χρόνο στην ομάδα του Παναθηναϊκού και στη συνέχεια ασχολήθηκε με μπάσκετ και καράτε. Σε όλες αυτές τις φάσεις το τραγούδι είχε πάντα πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή του. Ομαδάρχης στην παιδική κατασκήνωση «Χαρούμενο Χωριό» στη Βαρυμπόμπη, ήθελε πάντα να διοργανώνει εκείνος τις μουσικές και θεατρικές εκδηλώσεις.

Στα 16 του εγκατέλειψε το λύκειο και σπούδασε στις σχολές Δέλτα ηλεκτρονικός. Μέχρι τότε το τραγούδι ήταν χόμπι και τον ενδιέφερε μόνο το μεροκάματο για τα προς το ζην.

Το talent show, ο Λαζόπουλος και η Αλίκη
Η τύχη τού χαμογέλασε λίγους μήνες αργότερα. Τέλη της δεκαετίας του ’80 ο Γιώργος επιλέχθηκε ανάμεσα στους 20 συμμετέχοντες ηθοποιούς, τραγουδιστές και χορευτές από τους 1.500 στην εκπομπή «Έλα στο φως» που προβαλλόταν με τεράστια επιτυχία στην ΕΤ2.

Διδάχθηκε χορό από τον Daniel Lomel, υποκριτική από τη Νίκη Τριανταφυλλίδου, μουσική από τον Γιώργο Χατζηνάσιο, ενώ δάσκαλοί του ήταν και ο Μίνως Βολονάκης με τον Λάκη Λαζόπουλο! Ο Μίνως αναγνωρίζοντας το ταλέντο του αποφάσισε να τον πάρει στην «Αντιγόνη» του Σοφοκλή με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Μόλις 17 χρόνων ο Γιώργος ήταν ο πρώτος που σε τόσο μικρή ηλικία συμμετείχε σε αρχαίο χορό στην Επίδαυρο.

Η αρχή της καριέρας και το νέο «χτύπημα»
Το καλοκαίρι του 1991 ακολούθησε τον πρωτοεμφανιζόμενο τότε Χρήστο Δάντη σε συναυλίες του σε όλη την Ελλάδα, ενώ το Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς ο συνθέτης Αβέτ Κυζιριάν δήλωσε συμμετοχή στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Δεν με θέλεις τολμηρό» και τραγουδιστή τον Γιώργο. Ήταν η χρονιά όπου δύο νέα παιδιά ξεκίνησαν ουσιαστικά το τραγούδι, ο Γιώργος Αλκαίος και ο Σάκης Ρουβάς. Τότε αποφάσισε να αλλάξει το επώνυμό του και από Βασιλείου το έκανε Αλκαίος, καθώς δεν ήθελε να τον συγκρίνουν με τον πατέρα του. Κέρδισε το πρώτο βραβείο ερμηνείας και μόλις επέστρεψε στην Αθήνα, υπέγραψε το πρώτο του συμβόλαιο με την πανίσχυρη τότε δισκογραφική ΒMG.

Τραγούδια για τον Νότη
Ο νεαρός τραγουδιστής δεν περιορίστηκε στην ερμηνεία, αλλά συμμετείχε ενεργά στη σύνθεση και στο στίχο. Πριν από την κυκλοφορία του πρώτου του άλμπουμ έγραψε τραγούδια για τα πιο δυνατά ονόματα της μουσικής. Η Αλέξια ερμήνευσε το «Ξυπνάει ο άλλος μου εαυτός», ο Νότης Σφακιανάκης τραγούδησε τα «Όπα όπα», «Δεύτερα χέρια» και «Πες μου να πεθάνω».

Λίγο καιρό αργότερα ο τότε διευθυντής της εταιρείας Μίλτος Καρατζάς κυκλοφόρησε τον πρώτο δίσκο του Γιώργου Αλκαίου με τίτλο «Με λίγο τρακ». Το τραγούδι «Τι τι» ανέτρεψε τα τότε δεδομένα και έγινε τεράστια επιτυχία στα ραδιόφωνα. Η καριέρα του απογειώθηκε: 5 χρυσοί δίσκοι, 3 πλατινένιοι και ηγετική θέση στα σχήματα της παραλιακής.

Χρυσός σε 24 ώρες!
Το συμβόλαιο του Γιώργου με την BMG έληξε και μετακόμισε στη Sony. Ήταν η εποχή των ελληνάδικων και των τεράστιων σουξέ. Οι «Ήχοι σιωπής» με την extreme φωτογράφηση και το νέο look του Γιώργου έγιναν talk of the town και χρυσοί μέσα σε 24 ώρες! Το συγκεκριμένο CD, όπως και τα επόμενα, γνώρισαν τεράστια επιτυχία και ο Γιώργος Αλκαίος καθιερώθηκε πλέον ως πρώτο όνομα. Οι πάντες ψάχνουν να μάθουν για την προσωπική του ζωή και του χρεώνουν διάφορες σχέσεις με επώνυμες και ανώνυμες ακόμη και σήμερα. Ποτέ όμως ο ίδιος δεν θα μιλήσει για την προσωπική του ζωή!