Αγαπημένε μου Σωτήρη,


Έφυγε και ο Στρατής Λιαρέλης από το «Καλημέρα Ελλάδα». Όχι, δεν τσακώθηκε με τον Γιώργο Παπαδάκη (εξάλλου είναι καλοί φίλοι) ούτε έπεσε θύμα περικοπών. Αναβαθμίστηκε ο άνθρωπος και συγκεκριμένα έγινε γενικός διευθυντής ειδήσεων κι ενημέρωσης του καναλιού. Μεγάλες στιγμές. Αν και μεταξύ μας, σε ηλεκτρική καρέκλα πάει να καθίσει, αλλά κομμάτια να γίνει. Έτσι, όπως έχουν τα πράγματα ή που θα επιστρέψει στις ανοιχτές αγκάλες του Παπαδάκη ή που θα γίνει λαϊκός ήρωας Αμαρουσίου. Θα δείξει.

Ο Λιαρέλης, λοιπόν, έφυγε από το πρωινό και ο Παπαδάκης φρόντισε να τον αποχαιρετήσει με τον καλύτερο και πιο συγκινητικό τρόπο. Λίγο ακόμη και θα έπιανε κι εμάς το παράπονο. Ένα τσακ και το δάκρυ θα έφευγε κορόμηλο. Πώς συγκρατήθηκα στα τόσο συγκινητικά λόγια του Παπαδάκη, απορώ ακόμη. «Ο Στρατής είναι αδελφός μου". Μόλις ενημερώθηκα ότι φεύγει, ένιωσα ότι χάνω το ένα μου χέρι». Το τελευταίο ήταν και το πιο ανατριχιαστικό. Μπορεί δάκρυ να μην είχε ο παρουσιαστής (σε αντίθεση με τον Λιαρέλη), αλλά από καλά λόγια και κομπλιμέντα άλλο τίποτα. Αφού νόμιζα στο τέλος που σηκώθηκαν τα «αδέλφια» να αποχαιρετιστούν ότι ο Στρατής θα βγάλει πενηντάευρο και θα πληρώσει τον Παπαδάκη!!!

Και για το κανάλι, όμως, δεν τα λυπήθηκε τα καλά λόγια και τα πρόσφερε απλόχερα. «Θα βάλουμε τα δυνατά μας να αποδείξουμε ότι ο ΑΝΤ1 είναι ένα μεγάλο κανάλι», «Περάσαμε δυσκολίες, αλλά θα σταθούμε στα πόδια μας», «Τον ΑΝΤ1 τον αγαπάμε.». Να τον άκουγες αγαπημένε μου. Σείστηκε το στούντιο από τη στεντόρεια φωνή του, πετάχτηκα εγώ από το κρεβάτι, ακούστηκε σε όλο τον Παράδεισο Αμαρουσίου. Πέταξε, όμως και την μπηχτή του: «Ελπίζω τώρα να πάμε καλύτερα».