Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο τρίτος σε θνησιμότητα καρκίνος παγκοσμίως τόσο για άντρες –μετά τον καρκίνο του πνεύμονα και του προστάτη- όσο και για γυναίκες – μετά τον καρκίνο του μαστού και του πνεύμονα. Στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι εμφανίζονται περίπου 5.200 κρούσματα ετησίως, ενώ από τη νόσο χάνουν τη ζωή τους πάνω από 2.500 άνθρωποι. Ωστόσο είναι ένας από τους λίγους καρκίνους του οποίου η προληπτική κολονοσκόπηση μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο.
Γιατί είναι σημαντικό η εξέταση να επαναλαμβάνεται
Διότι πρόκειται για ενδοσκοπική εξέταση, η οποία δίνει τη δυνατότητα στο γαστρεντερολόγο να «δει» με κάθε λεπτομέρεια το βλεννογόνο, δηλαδή την εσωτερική επιφάνεια του παχέος εντέρου. Όπως επισημαίνει ο κ. Παναγιώτης Δ. Κωνσταντόπουλος, γαστρεντερολόγος, ηπατολόγος, ενδοσκόπος, επιστ. συνεργάτης της Γαστρεντερολογικής Κλινικής του ΓΝ Αθηνών «Ο Ευαγγελισμός»: «Η κολονοσκόπηση μπορεί να ανιχνεύει φλεγμονώδεις ιστούς, έλκη, ανώμαλα εξογκώματα, πολύποδες και καρκίνο του εντέρου από τα πρώτα ακόμα στάδια, στα οποία είναι θεραπεύσιμος. Επιπλέον, ο γιατρός έχει τη δυνατότητα να πάρει βιοψίες αλλά και να αφαιρέσει πολύποδες, οι οποίοι μετά εξετάζονται από παθολογοανατόμο στο μικροσκόπιο. Ακόμα λοιπόν και αν δεν συντρέχει κάποιος ειδικός λόγος, η συστηματική κολονοσκόπηση για πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου πρέπει να αρχίζει στην ηλικία των 50 ετών και να επαναλαμβάνεται κάθε 5-7 χρόνια. Εάν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό καρκίνου, τότε χρειάζεται να γίνεται 10 χρόνια νωρίτερα (από την ηλικία εμφάνισης του καρκίνου σε συγγενή 1ου βαθμού) και να επαναλαμβάνεται κάθε 3-5 χρόνια. Συστήνεται επίσης πιο νωρίς, εάν υπάρχει ατομικό ιστορικό χρόνιας φλεγμονώδους νόσου του εντέρου ή συνδρόμου οικογενούς πολυποδίασεως. Ενδείξεις που οδηγούν το γαστρεντερολόγο να συστήσει κολονοσκόπηση είναι η απώλεια αίματος από τον πρωκτό, η ανεξήγητη απώλεια βάρους, η σιδηροπενική αναιμία και η χρόνια διάρροια».
Πώς γίνεται
Το άτομο που εξετάζεται ξαπλώνει στο ιατρικό κρεβάτι σε πλάγια θέση, αφού του έχει προηγουμένως χορηγηθεί ελαφρά καταστολή και αναλγησία (μέθη). Στη συνέχεια ο γαστρεντερολόγος εισάγει από τον πρωκτικό δακτύλιο ένα λεπτό και εύκαμπτο σωλήνα (κολονοσκόπιο), που φέρει στην άκρη του μικροκάμερα. Η εικόνα από το εσωτερικό του εντέρου μεταφέρεται σε ένα μόνιτορ και αν βρεθεί κάποια ύποπτη βλάβη υπάρχει δυνατότητα λήψης δειγμάτων για ιστολογική εξέταση. Μετά την κολονοσκόπηση (που διαρκεί περίπου 30-60') ο εξεταζόμενος θα χρειαστεί να μένει στο ιατρείο ή στο νοσοκομείο για 1 έως 2 ώρες, ενώ (λόγω της μέθης) δεν επιτρέπεται να οδηγήσει.
ΑΠΟ ΤΗ ΡΙΤΑ ΒΕΛΩΝΗ
Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 175
Update: Σεπτέμβριος 2016.
