H Clare Martin έχει δίκιο. Οι Ιχθύες, ως το τελευταίο ζώδιο του ζωδιακού, περιλαμβάνει την εξελικτική πορεία των προηγούμενων έντεκα ζωδίων. Οι Ιχθύες είναι τα πάντα. Είναι ένας ωκεανός που δεν χωράει σε λόγια, που δεν περιγράφεται, που κάθε ορισμός φαίνεται να τον περιορίζει. Στους Ιχθύς ο κύκλος ολοκληρώνεται, ώστε να ξαναρχίσει ένας νέος.
Το ζώδιο συμβολίζεται από δύο ψάρια δεμένα μεταξύ τους, που προσπαθούν να κολυμπήσουν σε αντίθετες κατευθύνσεις. Ο δυϊσμός που προκύπτει από αυτόν το συμβολισμό δείχνει δύο ψάρια που όχι μόνο δεν στηρίζουν το ένα το άλλο, αλλά που ουσιαστικά κινούνται το ένα εναντίον του άλλου. Αυτή η διάσταση προσθέτει ένα στοιχείο αμφιταλάντευσης στον τρόπο που δρουν και σκέφτονται οι Ιχθύες – έχουν μια αδυναμία στο να αποφασίσουν ποιο σχέδιο δράσης θα ακολουθήσουν ή με ποια οπτική θα δουν ένα ζήτημα. Όπως επίσης δηλώνει και την τάση τους να επηρεάζονται από διαφορετικές πηγές. Έτσι, στην ουσία οι Ιχθύες δεν μπορούν να αντισταθούν σε κάθε είδους εξωτερική επιρροή –είτε για καλό είτε για κακό–, οπότε κάθε πράξη, σκέψη ή αντίδρασή τους μπορεί εύκολα να αλλάξει, όπως εύκολα μπορεί να μεταβληθεί και η διάθεσή τους, ανάλογα με τις περιστάσεις και την περιρρέουσα ατμόσφαιρα. Οι Ιχθύες είναι σφουγγάρια που απορροφούν οποιοδήποτε αίσθημα γύρω τους – μπορούν να γίνουν άγγελοι σε ένα δωμάτιο με αγγέλους και διάβολοι σε ένα δωμάτιο με διαβόλους. Το συναισθηματικό και διανοητικό εκκρεμές που ζουν οι Ιχθύες δεν τους κάνει καλούς στη γρήγορη και αποφασιστική εύρεση λύσεων στα προβλήματα. Αντιμετωπίζουν συνεχώς διλήμματα, ή οι πολλές επιλογές τους αγχώνουν – οι πολλαπλές δυνατότητες παραλύουν τη θέλησή τους. Για ένα σύνθετο και πολύπλοκο ζώδιο με αναπτυγμένη συνείδηση, κάθε απόφαση ενέχει τον κίνδυνο να προκαλέσει αναταραχή στους άλλους, να δυσκολέψει τη ζωή τους, να τους αναστατώσει. Όμως μια τέτοια στάση υποτιμάει τις δικές τους επιθυμίες, τις δικές τους προτεραιότητες, τη δική τους πορεία.
Οι Ιχθύες στους Μύθους
Η καλοσύνη, η εμπιστοσύνη και η προθυμία να πιστέψει ανήκουν στα χαρακτηριστικά αυτού του ζωδίου, που θεωρείται ίσως το πιο πνευματικό από όλα. Οι Ιχθύες ως ζώδιο δημιουργούν έκπληξη, επειδή οι μύθοι που τους αποδίδονται δεν συνδέονται άμεσα με την «ευαίσθητη ψυχή», που μπορεί να πίνει υπερβολικά, να είναι μουσικός, και που πιθανόν να γίνει νοσοκόμα. Οι συμβολισμοί των Ιχθύων δεν συνδέονται με τον θεό Ποσειδώνα, που είναι ο σύγχρονος κυβερνήτης τους, ούτε με κάποιον άλλο αρσενικό θεό, αλλά με την πρωταρχική Μητέρα, που υπάρχει και στη μυθολογία του Καρκίνου.
Το ψάρι ως σύμβολο είναι παλιό και συναντάται σε πλήθος ιστοριών, που περιλαμβάνουν από θεότητες των θαλάσσιων βυθών έως το υπερβατικό σώμα του Χριστού. Η μυθολογική Μεγάλη Μητέρα αποτελεί συνήθως κίνδυνο για το γιο της. Σε μια λυχνία της πρώιμης χριστιανικής εποχής υπάρχει η απεικόνιση δύο ψαριών, που το ένα καταβροχθίζει το άλλο. Μυθολογικά το ένα από τα δύο ψάρια συμβολίζει συνήθως τη μεγάλη θεά της γονιμότητας, ενώ το άλλο το γιο της. Η θεά είναι καταστροφική, λάγνα και καταβροχθίζει: Μιλάμε δηλαδή για τον αρχέγονο κόσμο του ενστίκτου. Ο γιος της είναι ο λυτρωτής, ο Ιχθύς, ο Χριστός. Συνδέονται μεταξύ τους για πάντα με ένα σχοινί που δένει τις ουρές τους. Δεν μπορούν να απομακρυνθούν το ένα από το άλλο. Η αμφιθυμία με την οποία αντιμετώπιζαν στα παλιά χρόνια το συμβολισμό των Ιχθύων ενέχει από τη μια μίσος και καταδίκη και από την άλλη σεβασμό και λατρεία. Ο μύθος των Ιχθύων λοιπόν συνδέεται με τη Μητέρα και τον εραστή - γιο της, και ειδικά με τη τραγωδία του πρώιμου θανάτου του γιου και της ανάστασής του. Ο εποχιακός λυτρωτής θεός διαμελίζεται από την ίδια τη Μητέρα του, ή από ένα από τα ζώα-τοτέμ της – από φίδι, λύκο, αγριογούρουνο ή ελάφι. Ο λυτρωτής γιος υπάρχει και στη μυθολογία του Λέοντα και του Αιγόκερω, αλλά σε αυτούς τους μύθους έχουμε τη σχέση πατέρα και γιου. Στους Ιχθύς συναντάμε το γιο της Μητέρας, τη γλυκόπικρη ιστορία εκείνου που η σπαραχτική ιστορία του έχει φτάσει μέχρι εμάς μεταμφιεσμένη στη χριστιανική διδασκαλία. Η σύνδεση της εποχής του Χριστού με εκείνη των Ιχθύων είναι εμφανής και πολύ συγκεκριμένη όταν τα ευαγγέλια αναφέρονται στους αποστόλους, που είναι ψαράδες και «αλιείς των ανθρώπων», ή στο θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων και των ιχθύων. Οι Ιχθύες συμβολίζουν τον Χριστό και όσους πιστεύουν σε αυτόν, το ψάρι αποτελεί μια ιερή τροφή, η βάφτιση γίνεται σε μια κολυμπήθρα κ.λπ. Ο διαμελισμένος Χριστός τρώγεται τελετουργικά και το αίμα του πίνεται – «Λάβετε φάγετε τούτο έστι το σώμα μου... Πίετε εξ αυτού πάντες τούτο εστί το αίμα μου». Ο Χριστός είναι απόγονος του Άττι, του Ταμούθ και του Άδωνι, και ο πρώιμος θάνατός του συμβαίνει πάνω σε ένα ξύλινο σταυρό, που συμβολίζει τη Μητέρα, και είναι ένας μοιραίος θάνατος όχι επειδή ένας Ρωμαίος ή ένας Εβραίος τον αποφάσισε, αλλά επειδή η Μητέρα τον κάλεσε να γυρίσει στο «σπίτι».
Το μοτίβο του «σωτήρα» και του «θύματος» βρίσκονται στην καρδιά των Ιχθύων. Είναι το βασικό στοιχείο του ζωδίου: Ένας Ιχθύς ταυτίζεται περισσότερο είτε με το θύμα, και βλέπει τη ζωή του να διαμελίζεται, είτε με το λυτρωτή, το σωτήρα αυτού που υποφέρει. Ουσιαστικά πρόκειται για τις δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος. Έτσι, υπάρχει το άπληστο, αδηφάγο ψάρι, η θεά από την οποία το θύμα πρέπει να σωθεί, ή στην οποία ο σωτήρας πρέπει να θυσιαστεί, για να απαλλάξει τους άλλους από το αμάρτημα. Αυτές οι εικόνες –θύμα, σωτήρας και το αδηφάγο τέρας της αμαρτίας και της καταστροφής– είναι μέρη του ίδιου μυθολογικού μοτίβου. Έχει ειπωθεί ότι οι Ιχθύες έχουν ως προορισμό είτε να υποφέρουν είτε να σώζουν. Ως γενίκευση ισχύει περισσότερο από άλλες. Οι Ιχθύες συνήθως ανήκουν και στις δύο κατηγορίες, αφού μόνο κάποιος που έχει πληγωθεί διαθέτει συμπόνια. Κανένα άλλο ζώδιο δεν έχει την τάση να παρουσιάζεται ως θύμα της ζωής, και κανένα άλλο ζώδιο δεν μπορεί να συμπονέσει τόσο βαθιά αυτούς που υποφέρουν. Επίσης, κανένα άλλο ζώδιο δεν είναι έτοιμο να ριχτεί με τέτοια ευκολία στο χάος και στη διάλυση χωρίς όρια και διακρίσεις. ‣
Η σκληρή όψη των Ιχθύων. Διόνυσος και Πενθέας: Ένα από τα σύμβολα των Ιχθύων είναι και ο Διόνυσος, ένας μυθολογικός θεός που ενσαρκώνει μια αγριότητα πρωτοφανή, που πλησιάζει αυτή της Σκοτεινής Μητέρας. Να θυμίσω με λίγα λόγια το μύθο: Ο Διόνυσος, γιος του Δία και της κόρης του Κάδμου, της Σεμέλης, φτάνει στη Θήβα με τη μορφή ανθρώπου, για να επιβάλει τη λατρεία του. Οι κόρες του Κάδμου αμφισβητούν τη θεϊκή του καταγωγή, και τρελαίνονται από το θεό. Ως Μαινάδες, παραμένουν στον Κιθαιρώνα. Ο Πενθέας, γιος της Αγαύης, αποφασίζει να στραφεί ενάντια στις Μαινάδες. Συλλαμβάνει τον Διόνυσο, αυτός ελευθερώνεται, και με σεισμό καταστρέφει το παλάτι. Ο θεός εκδικείται τον Πενθέα για την ασέβειά του. Τον πείθει να μεταμφιεστεί σε Μαινάδα για να κατασκοπεύσει τις Θηβαίες στον Κιθαιρώνα, και όταν φτάνει στο βουνό, οι Μαινάδες, με πρώτη τη μητέρα του, την Αγαύη, τον διαμελίζουν. Αυτή η αγριότητα, που εμπεριέχεται στα χαρακτηριστικά των πράων και ευαίσθητων Ιχθύων, φαίνεται ανάρμοστη, αλλά αρκεί να ρίξουμε μια ματιά σε ιστορικές προσωπικότητες όπως ο Κεμάλ Ατατούρκ, που το 1915 εξόντωσε σχεδόν ένα εκατομμύριο Αρμενίους, για να αντιληφθούμε καλύτερα αυτή την πλευρά τους. Οι Ιχθύες ενσωματώνουν το Ψάρι του ζωδίου που καταβροχθίζει. Πρόκειται για την εγγενή αγριότητα της φύσης, για το πλήθος που σκοτώνει τον Χριστό, για το αγριογούρουνο που ξεσκίζει τον Άδωνι, για τη Σκοτεινή Μητέρα, που τρώει τις σάρκες των παιδιών της. Όμως η φύση μπορεί να είναι και τρυφερή και αγαθή. Έτσι και ο Διόνυσος: Η γλυκύτητα και η έκσταση στις τελετές του συνυπάρχει με τη βιαιότητα. Η φύση μπορεί να είναι καταστροφική, αλλά ταυτόχρονα υπόσχεται αιώνια ζωή.
Ιχθύες και Σχέσεις
Οι Ιχθύες πολύ σπάνια κινούνται από ιδιοτέλεια, αλλά επηρεάζονται πολύ εύκολα από τις απόψεις των άλλων και ενσωματώνουν την οπτική τους για τα πράγματα. Η Αφροδίτη παίζει μεγάλο ρόλο στους μύθους που σχετίζονται με τον αστερισμό των Ιχθύων. Ας μην ξεχνάμε ότι η Αφροδίτη βρίσκεται στην καλύτερη θέση της στους Ιχθύς, σε έξαρση δηλαδή – η εκλεπτυσμένη και τρυφερή φύση της εδώ είναι δοτική, και η οπτική της για τον έρωτα ρομαντική.
Οι Ιχθύες χρειάζονται μια αδελφή ψυχή, και αισθάνονται τεράστια ικανοποίηση όταν θυσιάζουν τα πάντα για τον Ένα ή τη Μία. Το δυνατό τους σημείο δεν είναι η διαύγεια και η καθαρή σκέψη. Όταν ερωτεύονται, ουσιαστικά παθαίνουν από έρωτα. Πέφτουν σε μια θάλασσα σύγχυσης και παραμορφωμένου ρεαλισμού – όλα συμβαίνουν στη χώρα του ονείρου και της φαντασίας. Είναι γενναιόδωροι, τρυφεροί, ανοιχτοί εραστές, αλλά υποφέρουν στις σχέσεις είτε γιατί κολλάνε σε ανέφικτες φαντασιώσεις είτε εξαιτίας της αδυναμίας τους να αντιμετωπίσουν τις πρακτικές υποχρεώσεις τους μετά το πρώτο κύμα του έρωτα.
Το μήνυμα του σύγχρονου κόσμου είναι ότι μπορούμε να έχουμε οτιδήποτε αρκεί να το απαιτήσουμε επίμονα, επιβάλλοντας αδίστακτα τη θέλησή μας πάνω στους άλλους. Σε αυτό το σκληρό και εχθρικό περιβάλλον οι ευγενικοί και πράοι Ιχθύες δεν αισθάνονται άνετα. Ωστόσο, διαθέτουν μοναδική διαίσθηση και βαθιά πνευματικότητα, από την οποία αντλούν τις λύσεις. Το σχοινί που ενώνει τα δύο ψάρια στο σύμβολο του ζωδίου δείχνει ότι μολονότι οι Ιχθύες είναι ανοιχτοί σε μια τεράστια γκάμα αισθημάτων και ψυχικών εντυπώσεων, εντούτοις είναι για πάντα δεμένοι ώστε να επικεντρώνονται στον εαυτό τους, αλλά και για να δημιουργούν ισορροπία στη ζωή τους και στη ζωή των άλλων.
Είναι τρομακτικά δύσκολο για έναν Ιχθύ να είναι ο Γιος της Μητέρας σε ένα πολιτισμό ορθολογισμού, γιατί ο διαμελισμός αποτελεί σταθερά ένα ενδεχόμενο. Υπάρχουν πολλοί Ιχθύες που προσπαθούν να γίνουν υπερ-λογικοί, που προσπαθούν να διανοητικοποιούν τα πάντα. Όμως κάτι τέτοιο μοιάζει «φάλτσο», καθώς κάτω από την επιφάνεια υπάρχει πάντα ένας παράλογος κόσμος. Συχνά αυτοί οι Ιχθύες συνδέονται μοιραία με ανθρώπους που εκφράζουν τη Μεγάλη Μητέρα και το χάος. Έτσι, έρχονται αντιμέτωποι με ό,τι αποφεύγουν, και γίνονται οι «νοσοκόμοι» κάποιου ατόμου.
Ο Ιχθύς Αϊνστάιν, που συνεισέφερε τα μέγιστα στον κόσμο των μαθηματικών και της επιστήμης, ήταν ένας μυστικιστής που δεν το έκρυβε. Ήξερε πολύ καλά πού οφειλόταν η διαίσθηση, η ενόραση και η οξυδέρκειά του. Ζώντας ωστόσο σε τέτοιο βάθος δεμένος με τη Μητέρα, δεν έζησε μια εύκολη ζωή. Οι γυναίκες Ιχθύες είναι ευκολότερο να ταυτιστούν με τη Μητέρα, που περιθάλπει το «θύμα» (τον άντρα, το σύζυγο που έχει ζοριστεί από τη ζωή, τον άρρωστο, τον καταθλιπτικό, τον εξαρτημένο, όποιον χρειάζεται βοήθεια). Η τρομακτική πλευρά αυτού του σεναρίου είναι ότι η «σωτήρας» μπορεί υποσυνείδητα να θέλει να κρατήσει τον «ασθενή» άρρωστο.
Ακόμα κι αν η ταύτιση δεν είναι τόσο επιτυχής, υπάρχει σταθερά η τάση να καταβροχθίζει τον εραστή - γιο της. Το μυαλό μας πηγαίνει στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ, Ιχθύ, που τον 20ο αιώνα εξέφρασε σχεδόν αρχετυπικά το ζώδιο – παντρεύτηκε οχτώ συζύγους, αναζητώντας κάθε φορά αυτόν που θα την «έσωζε».
Δίας, ο παραδοσιακός κυβερνήτης των Ιχθύων
Τι συμβαίνει λοιπόν με τους Ιχθύς, κοιτάζοντας τους μύθους που τους αφορούν; Κατ’ αρχάς είδαμε ότι οι δύο ιχθύες δεν μπορούν να χωρίσουν. Για τους Ιχθύς ο χαοτικός κόσμος της Μητέρας είναι πάντα παρών. Από αυτά τα βάθη, όπως και ο Καρκίνος, μπορεί να δημιουργήσουν. Τρίτο στη σειρά υδάτινο ζώδιο, μετά τον Καρκίνο και τον Σκορπιό, οι Ιχθύες είναι το λιγότερο προσωπικό και περισσότερο συλλογικό ζώδιο.
Ο παραδοσιακός κυβερνήτης των Ιχθύων, ο Δίας, χαρίζει στο ζώδιο φρόνηση, συμπόνια, ενσυναίσθηση και συναισθηματική θέρμη. Προσθέτει ιερότητα στα συναισθήματα, τονίζει τη λαχτάρα για πνευματικότητα, προσφέρει έντονη φαντασία και ισχυρή διαίσθηση, και το προικίζει με την ικανότητα, μέσω του διαλογισμού και της σπουδής, να φτάσει στη φώτιση. Διόλου τυχαία, οι Ιχθύες μπορούν να εκφραστούν δημιουργικά σε κάθε είδους τέχνη, ιδιαίτερα όπου δεν χρειάζεται η λεκτική επικοινωνία (χορός, μουσική, ζωγραφική). Ακόμα, με την ικανότητά τους να μπαίνουν στην ψυχή των άλλων, μπορούν να εκφραστούν και μέσω της ηθοποιίας. Πολλοί από όσους δημιουργούν έχουν υποφέρει πολύ στην προσωπική τους ζωή.
Ο Δίας, ως παραδοσιακός κυβερνήτης των Ιχθύων, εκφράζει την επιθυμία για ελευθερία και την υπέρβαση των ορίων της καθημερινότητας. Όμως ο Δίας στους Ιχθύς δυσκολεύεται να εκφραστεί, αφού η έμφαση δίνεται στην πίστη και όχι στη λογική, όπως και στην απελευθέρωση της ψυχής από τους γήινους περιορισμούς. Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι οι Ιχθύες έχουν τεράστια δυσκολία στο να δώσουν μορφή στη δημιουργικότητά τους, που υποβόσκει χωρίς να εκφράζεται. Οι Ιχθύες είναι εξαιρετικοί στην εκκίνηση σχεδίων, στην έκφραση ιδεών, στο ξεκίνημα διαφόρων projects, αλλά πολύ κακοί στην πρακτική εκτέλεσή τους.
Οι Ιχθύες σε συνδυασμό με τον Δία διαθέτουν γονιμότητα. Ο Δίας είναι δείκτης μιας συνεχούς ανθοφορίας, μιας χειμαρρώδους έμπνευσης, μιας αφθονίας ιδεών. Όπως τα ψάρια γεννάνε πολλά αυγά, οι Ιχθύες διαθέτουν απεριόριστες δημιουργικές δυνατότητες. Πάντα όμως σκοντάφτουν στην πρακτικότητα, αυτή είναι άλλωστε η αχίλλειος πτέρνα τους. Έτσι, αυτή η δυσκολία να υλοποιήσουν τις ιδέες τους εκφράζεται ως ανησυχία, αναξιοπιστία και ανευθυνότητα. Οι περισσότεροι Ιχθύες χρειάζονται μια επαγγελματική ζωή που να τους προσφέρει ευελιξία και σταθερά τη δυνατότητα για εξερεύνηση νέων δρόμων, και, φυσικά, να τους κινητοποιεί συναισθηματικά. Μπορεί να είναι άριστοι στο σχεδιασμό και την ανάπτυξη, αλλά προβληματικοί στη διαχείριση και την εκτέλεση. Συνήθως διακρίνονται στο πεδίο της τέχνης ή στους τομείς της περίθαλψης, της εκπαίδευσης, της κοινωνικής μέριμνας και της ιατρικής.
Ποσειδώνας Ο σύγχρονος κυβερνήτης
Ο Ποσειδώνας εκφράζει τη μυστικιστική, γεμάτη αφοσίωση πλευρά των Ιχθύων. Δηλώνει τη διάλυση του εγώ μέσα στο συλλογικό. Μολονότι ο Ποσειδώνας εκθειάζεται ως ο πλανήτης της πνευματικότητας, εντούτοις δεχόμαστε ότι ένα μέρος της επιρροής του αποδυναμώνει τη ζωτικότητά μας και στοχεύει σε μια συλλογικότητα στην οποία όλοι είμαστε ίσοι, δεν υπάρχει κανενός είδους διαχωρισμός μεταξύ των ατόμων. Ο Ποσειδώνας μπορεί να προκαλέσει θλίψη και κατάθλιψη, και οι Ιχθύες είναι γνωστό ότι έχουν χαμηλή ζωτικότητα, που πλησιάζει το λήθαργο. Το ταμπεραμέντο τους χαρακτηρίζεται «φλεγματικό», είναι συνδυασμός δηλαδή απάθειας και καλής διάθεσης. Η «πραγματικότητα», ενώ αποτελεί μια απαγορευμένη λέξη, είναι αυτή που πέφτουν πάντα πάνω της. Εξού και το ότι ο Ποσειδώνας ως κυβερνήτης συνδέεται με τα ναρκωτικά και το αλκοόλ ή άλλους βλαβερούς εθισμούς που επιτρέπουν στους Ιχθύς να δραπετεύουν από το παρόν. Και το υπέροχο να είσαι Ιχθύς; Έχεις κυβερνήτη τον Ποσειδώνα, κι αυτό σημαίνει ότι μέσα στο μυαλό σου κολυμπάει ένα τεράστιο πλήθος από ψάρια. Μερικά είναι χαριτωμένα, άλλα είναι συγκλονιστικής ομορφιάς. Υπάρχουν δελφίνια που είναι ιδιαίτερα εξελιγμένα. Είναι αυτά που θα μείνουν με τα άρρωστα ή τραυματισμένα μέλη της ομάδας, που θα τα βοηθήσουν να κολυμπήσουν, που προστατεύουν κολυμβητές από καρχαρίες κάνοντας κύκλους γύρω τους, που βοηθούν τις φάλαινες που έχουν εξοκείλει να ξαναβρούν το δρόμο προς τα ανοιχτά. Υπάρχουν και καρχαρίες και πιράνχας, που μπορούν να καταβροχθίσουν κάποιον χωρίς να πάθουν λόξιγκα!
Ναι. Έχεις δεκάδες ταυτότητες και, ναι, θα τις ζήσεις ΟΛΕΣ στη διάρκεια της ζωής σου.
Από τον Γιώργο Πανόπουλο (fb/ www.cosmictelegram.gr )
Πηγή: Astra & Orama
