Με την έκθεση των εγκαταστάσεων της Νατάσα Σαντρ Χαγκιγκιάν και του Μάικλ Λάντυ, που πραγματοποιείται με πρωτοβουλία και χορηγία του ΔΗΜΕΡΓΟΝ Ίδρυμα Πολιτισμού και Ανάπτυξης Δασκαλόπουλου στην Πειραιώς 260 (Α), υπό το γενικό τίτλο Ευρώπη — κρίση ή δύση, καλούμαστε να έρθουμε αντιμέτωποι με τον ίδιο μας τον εαυτό έτσι όπως αυτός έχει διαμορφωθεί στη σύγχρονη δυτική κοινωνία.
Ο Μάικλ Λάντυ είναι ένας από τους πιο διάσημους άγγλους καλλιτέχνες, ισόβιο μέλος της Royal Academy of Arts. Με την εγκατάσταση Μηχάνημα που καταστρέφει πιστωτικές κάρτες (2010), που παρουσιάζει στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών, μας καλεί να καταστρέψουμε την πιστωτική μας κάρτα, ένα από τα αντικείμενα που μας προσδιορίζουν σήμερα και σε αντάλλαγμα μας προσφέρει ένα υπογεγραμμένο από τον ίδιο έργο, που δημιουργείται επί τόπου.
Το Μηχάνημα που Καταστρέφει Πιστωτικές Κάρτες αποτελείται από γρανάζια, κούκλες, μηχανικά εξαρτήματα, τροχαλίες, σκουπίδια, ένα θρυμματιστή ξύλου κι ένα χέρι που σχεδιάζει Έργα αφηρημένης Τέχνης. Πρόκειται για ένα σχόλιο στην κοινωνία, που αντιμετωπίζει τους ανθρώπους με βάση την οικονομική τους δυνατότητα και το οποίο μας θέτει μπροστά σε ένα ουσιαστικό ερώτημα: πόσο μας αποζημιώνει ένα μηχανικό σχέδιο με την υπογραφή ενός καλλιτέχνη για την απώλεια της χρηματοπιστωτικής μας ικανότητας;
Το έργο της Νατάσα Σαντρ Χαγκιγκιάν Οι Καρποί της Εργασίας (2008), είναι ένα εξαιρετικά επίκαιρο σχόλιο για την Ευρωπαϊκή Ένωση και τον κεντρικό ρόλο που δίνει στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η εγκατάσταση που παρουσιάζει, διαιρείται σε δύο χώρους που οριοθετούνται από ένα τζαμένιο χώρισμα. Στον ένα χώρο που είναι προσβάσιμος στους θεατές, βρίσκεται μια σόμπα πολυκαυσίμου, που καίει μια στοίβα περίπου 400 κύβων πολτοποιημένων χαρτονομισμάτων ευρώ, που αποσύρονται από τις κεντρικές τράπεζες όταν παλιώσουν. Το μπουρί της σόμπας καταλήγει στον πίσω χώρο μέσα από μια τρύπα στο τζάμι. Εκεί εκτοξεύει υπό τους ήχους techno μουσικής ένα σύννεφο από πλαστικά πράσινα μήλα made in China, τα οποία φωτίζονται από μπλε και κίτρινους προβολείς –τα χρώματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο μπροστινό χώρο ακούγεται ο υπόκωφος βόμβος του μπάσου, που ηχεί σαν προειδοποίηση, σαν τις καρδιές των Ευρωπαίων πολιτών που αγωνιούν για το τι θα καταφέρουν τελικά να διατηρήσουν…
Όπως λέει ο πρόεδρος του ΔΗΜΕΡΓΟΝ, Δημήτρης Δασκαλόπουλος, εξηγώντας την επιλογή των δύο αυτών έργων σε σχέση με τη σημερινή, ευρωπαϊκή και ελληνική συγκυρία «η εγκατάσταση της Χαγκιγκιάν αποτίει ένα μάλλον σαρδόνιο φόρο τιμής σε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που μοιάζει να αρχίζει και να τελειώνει …στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Το όνειρο της ένωσης των λαών και του ενιαίου νομίσματος συνυπάρχει πλέον με τα χρέη, τις περικοπές και την ανεργία, αποσαθρώνεται από τα πλήγματα των αγορών και την κοινωνική δυσφορία».
Τι είναι λοιπόν η Ευρώπη – πατρίδα μας, αναρωτιέται η Νατάσα Χαγκιγκιάν. Μήπως μια χρηματοπιστωτική «φούσκα» που έφτασε στα όριά της;
Ο Μάικλ Λάντυ θέτει ένα πιο υπαρξιακό ερώτημα: Τι είναι ο σημερινός άνθρωπος χωρίς την πιστωτική του κάρτα; Το Μηχάνημά του προκαλεί τους αιφνιδιασμένους θεατές να την αποχωριστούν, να τη θυσιάσουν –σαν να εγκαταλείπουν μια αλλοτριωτική ταυτότητα… Είναι μια σύγχρονη, γκροτέσκα Σφίγγα που περιμένει την απάντησή μας, την επανάστασή μας απέναντι σ’ ένα σύστημα που ιεραρχεί τους ανθρώπους με κριτήριο την πιστοληπτική τους ικανότητα.
Η σύγχρονη Τέχνη μας κάνει να συνειδητοποιούμε τα σύγχρονα ερωτήματα. Αλλά οι απαντήσεις μπορούν να δοθούν μόνο από τους συνειδητούς πολίτες…»
Η έκθεση είναι ανοικτή για το κοινό καθημερινά από τις 19:00 – 23:00, εκτός από τις μέρες των παραστάσεων του Δημήτρη Παπαϊωάννου που κλείνει στις 21.00.
Ευρώπη — κρίση ή δύση;
Νατάσα Σαντρ Χαγκιγκιάν, Μάικλ Λάντυ
ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ
8 Ιουνίου - 18 Ιουλίου
Πειραιώς 260, Κτίριο Α
Είσοδος ελεύθερη
