«Δεν είμαι το/η/ο _____ μου»: Αυτήν την πρόταση ζήτησε να συμπληρώσουν ο φωτογράφος Στιβ Ρόσενφιλντ (Steve Rosenfield) από ανθρώπους διαφορετικών εθνικοτήτων, φύλων και κοινωνικών ομάδων. Προέτρεψε μάλιστα τους συμμετέχοντες να συμπληρώσουν το κενό με την μεγαλύτερη ανασφάλεια τους, οδηγώντας τους να φέρουν στο φώς θέματα που αφορούν σεξουαλικότητα, την εικόνα σώματος, την ψυχική υγεία, την εθνικότητα, την κατάχρηση ουσιών κλπ.

Τα αποτελέσματα του κοινωνικού αυτού πειράματος παρουσιάστηκαν με τη μορφή φωτογραφιών που έλαβαν την ονομασία «The what I be Project». Σ΄ αυτές ο φωτογράφος απαθανάτισε τους συμμετέχοντες σε απλές πόζες πορτρέτου, αφού πρώτα σημάδεψε τα πρόσωπα, τα χέρια ή το στήθος τους με κάποιες λέξεις της επιλογής τους.

Από τον Σεπτέμβριο του 2010 περισσότεροι από 1100 άνθρωποι έχουν φωτογραφηθεί προβάλλοντας τους φόβους, τις αγωνίες, τις κρυφές πτυχές του χαρακτήρα τους ή ότι τους απασχολεί.

«Η ουσία της προσπάθειας είναι η τιμιότητα..» λέει ο Ρόσενφιλντ, συμπληρώνοντας ότι «στη σημερινή κοινωνία μάς επιβάλλεται να ενεργούμε ή να δείχνουμε με συγκεκριμένο τρόπο. Αν παρεκκλίνουμε από αυτά τα πρότυπα, τότε καταδικαζόμαστε, λοιδωρούμεθα ή ακόμα και καταδικαζόμαστε σε θάνατο. Ξεκίνησα το πρότζεκτ με σκοπό να ανοίξω κάποιους διαύλους επικοινωνίας, ώστε να βοηθήσω τον καθένα να αποδεχτεί τη διαφορετικότητα με ανοιχτό μυαλό και καρδιά»

Τι συμπλήρωσαν τα «μοντέλα»:
1. "I am not my gender." (Δεν είμαι το φύλο μου)
2. "I am not my amputation." Δεν είμαι ο ακρωτηριασμός μου
3. "I am not my turban." (Δεν είμαι το τουρμπάνι μου)
4. "I am not my bulimia." (Δεν είμαι η βουλιμία μου)
5. "I am not my number." (Δεν είμαι το νούμερό μου)
6. "I am not my abortion." (Δεν είμαι η έκτρωσή μου)
7. "I am not my adoption." (Δεν είμαι η υιοθεσία μου)
8. "I am not my thoughts." (Δεν είμαι οι σκέψεις μου)

Γ.Οικονόμου