Το τέλος του κόσμου θα είναι κάπως... έτσι;

04.03.2014
Κάποιοι ίσως φαντάζονται μια κατακλυσμιαία φυσική καταστροφή που θα αφανίσει μονομιάς την ανθρωπότητα. Άλλοι μπορεί να ακολουθούν μια πιο σταδιακή... προσέγγιση μέσα από μια αργή κατάρρευση της κοινωνίας. Αυτές τις μακάβριες σκέψεις μετουσίωσε σε τέχνη ο Ισαάκ Κόρνταλ (Isaac Cordal), δημιουργώντας μια πόλη σε μικρή κλίμακα με την ονομασία «Ακολούθησε τους Αρχηγούς» ("Follow the Leaders"). Μετά από τρείς μήνες σκληρής δουλειάς ο Κόρνταλ κατασκεύασε 2000 φιγούρες και άλλα κτίρια από τσιμέντο, με διάθεση να χλευάσει το καπιταλιστικό σύστημα κάνοντας μια απεικόνιση του πως θα έμοιαζε ο «κόσμος με τους χαρτοφύλακες» στην περίπτωση που το οικονομικό σύστημα κατέρρεε. Στην πόλη του Κόρνταλ κατοικούν μόνο φαλακροί άνδρες με γραβάτες και γκρίζα κοστούμια, οι οποίοι αντιδρούν αμήχανα καθώς ο κόσμος τους χάνεται μπροστά στα μάτια τους. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης αναφέρει στο προσωπικό του site ότι το πρότζεκτ του είναι μια δεικτική αντανάκλαση της αδράνειας μας ως κοινωνική μάζα και ταυτόχρονα μια μεταφορά της κατάρρευσης του καπιταλισμού και των αποτελεσμάτων της προόδου. Γ.Οικονόμου

Κάποιοι ίσως φαντάζονται μια κατακλυσμιαία φυσική καταστροφή που θα αφανίσει μονομιάς την ανθρωπότητα. Άλλοι μπορεί να ακολουθούν μια πιο σταδιακή... προσέγγιση μέσα από μια αργή κατάρρευση της κοινωνίας. Αυτές τις μακάβριες σκέψεις μετουσίωσε σε τέχνη ο Ισαάκ Κόρνταλ (Isaac Cordal), δημιουργώντας μια πόλη σε μικρή κλίμακα με την ονομασία «Ακολούθησε τους Αρχηγούς» ("Follow the Leaders").

Μετά από τρείς μήνες σκληρής δουλειάς ο Κόρνταλ κατασκεύασε 2000 φιγούρες και άλλα κτίρια από τσιμέντο με διάθεση να χλευάσει το καπιταλιστικό σύστημα κάνοντας μια απεικόνιση του πως θα έμοιαζε ο «κόσμος με τους χαρτοφύλακες» στην περίπτωση που το οικονομικό σύστημα κατέρρεε. Στην πόλη του Κόρνταλ κατοικούν μόνο φαλακροί άνδρες με γραβάτες και γκρίζα κοστούμια, οι οποίοι αντιδρούν αμήχανα καθώς ο κόσμος τους χάνεται μπροστά στα μάτια τους. Ο ίδιος ο καλλιτέχνης αναφέρει στο προσωπικό του site ότι το πρότζεκτ του είναι μια δεικτική αντανάκλαση της αδράνειας μας ως κοινωνική μάζα και ταυτόχρονα μια μεταφορά της κατάρρευσης του καπιταλισμού και των αποτελεσμάτων της προόδου.