Είδαμε όσα η Λίλα λέει [και δε χάσαμε λέξη]

22.03.2015
Σ' ένα προάστιο του Παρισιού ο Σιμώ ερωτεύεται τη Λίλα κι αρχίζει να γεμίζει άπειρα χαρτιά με λέξεις που ακούγονται από το στόμα της και στροβιλίζονται συνεχώς στο μυαλό του. Σα να έχει βουτήξει μέσα σ' ένα καλειδοσκόπιο. Δεν τον αφήνουν ήσυχο ποτέ και τον παρασύρουν συνεχώς σε μέρη εκτός της μίζερης πραγματικοτητας του.

Σε μία εποχή, όπως η σημερινή που το σεξ πλασάρεται σαν ένα φθηνό junk food το οποίο βρίσκεις στην πιο ωμή μορφή του όπου θες και ό,τι ώρα θες και η έννοια του αληθινού ερωτισμού έχει παρεξηγηθεί, το κείμενο του μυστήριου Γάλλου συγγραφέα, χρησιμοποιεί τις πρόστυχες φαντασιώσεις και όσα μπορεί να θεωρούνται ταμπού, για να πει κάτι κάτι πέρα από το προφανές. Κι εκεί ακριβώς κρύβεται η μεγάλη γοητεία του έργου. Εισχωρεί στο μυαλό ενός εφήβου την περίοδο του “ξυπνήματος της άνοιξης” και με φόντο ένα βρώμικο και αγριεμένο γκέτο, βρίσκει την ομορφιά στο πρόσωπο ενός κοριτσιού πολύ διαφορετικού από όσα κυκλοφορούν δίπλα του.

Η Μαριάννα Κάλμπαρη και ο Βασίλης Μαυρογεωργίου μ' ένα πολύ λιτό σκηνικό, δημιούργησαν μία άκρως ερωτική παράσταση από την πλευρά της αθωότητας και της ακατέργαστης, εφηβικής ανησυχίας χωρίς καμία επιτήδευση και κανένα προβλεπόμενο στοιχείο πετυχαίνοντας την κινηματογραφική αισθητική και την ατμόσφαιρα που βρίσκεις σε κλασσικά, γαλλικά σελουλόιντ. Από τις ονειρικές σκηνές υπό τους ήχους του “Playground Love” των Air, περνούν στις σκοτεινές στιγμές της ηρωίδας της με τη συνοδεία ψαλμωδιών σατυρίζοντας εύστοχα τα εκκλησιαστικά κηρύγματα και σε μεταφέρουν στους αφιλόξενους δρόμους γεμάτους με μαύρες σακούλες σκουπιδιών με όλες τις ελπίδες και τα όνειρα των νέων που συναντάς στα προάστια. Σ' αυτή τη νοητή μάχη περι ηθικής και καθωσπρεπισμού δεν ανακηρύσσουν κανέναν νικητή αλλά ρίχνουν το βάρος στην προσωπική κρίση του καθενός για το τι θεωρεί σωστό και λάθος.

Η Λένα Δροσάκη είναι η ιδανική προσωποποίηση μιας αυθεντικής λολίτας που δεν κάνει καμία παραπάνω προσπάθεια να φανεί σέξι για να σαγηνεύσει όποιον βρίσκεται δίπλα της. Αέρινη και ταυτόχρονα δυναμική, πήρε στα χέρια ένα έξυπνο και πολυεπίπεδο κείμενο με την ταμπέλα του πορνογραφικού και το έκανε να μοιάζει κάτι εντελώς καθημερινό τονίζοντας όσα πρέπει να είναι στην επιφάνεια. Βλέποντας την σου δίνει την εντύπωση πως ερμηνέυει μέχρι και το τελευταίο άκρο του κορμιού της ενώ λέξεις όπως μ****ι και π*****ς, αλλά κι εκφράσεις με ένα μεγάλο κόκκινο x να τις καταδιώκει, επαναλαμβάνονται γεμάτες νάζι και συνωμοτικά χαμόγελα συνεχώς όχι με στόχο να σε σοκάρουν αλλά για να ταρακουνήσει τον περιττό συντηρητισμό σου.

Με τον Βασίλη Μαυρογεωργίου έχουν την απόλυτη ισορροπία. Εκείνος άγαρμπος, μαζεμένος και πιο συνεσταλμένος, είναι έτοιμος να εκραγεί καθε φορά που οι σκέψεις του ακούγονται από το στόμα του αγγέλου που μπορεί να έχει και την ουρά του διαβόλου. Είναι τρομερά συγκινητικός στην προσπάθεια του να ελέγξει όσα συμβαίνουν πραγματικά και όσα χάνονται στη φαντασία του κι έχει πετύχει να αποδόσει με απόλυτη ακρίβεια όλα τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα ενός προβληματισμένου εφήβου που θέλει να ξεφύγει από τα πάντα κι αντιμετωπίσει το χτύπημα του άρωτα με έναν παιδικό ρομαντισμό παραμένοντας αγκιστρωμένος σε μία δυσάρεστη κατάσταση.

Jusqu' ici tout va bien? Η ιστορία τους αφορά το σημέρα, το αύριο, το χθες και για θα σε αγγίξει σε όλα τα επίπεδα.

Κική Παπαδοπούλου