Οι ταινίες πολεμικών τεχνών στην πλειοψηφία τους δεν βασίζουν την επιτυχία στο σενάριό τους. Η δράση, οι χορογραφημένες σκηνές μαχών και ο «φανατισμός» του θεατή υπέρ και κατά των δισδιάστατων, σχεδόν καρτουνίστικων χαρακτήρων είναι η χρυσή συνταγή του είδους. Και αυτό δεν είναι καθόλου μεμπτό, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις, όπως το σκηνοθετικό ντεμπούτο του σεναριογράφου και παραγωγού Πράτσια Πικνάγιου. Η περίληψη της υπόθεσης σύντομη, όσο και η ενασχόληση της ίδιας της ταινίας με αυτή. Νεαρός επαρχιώτης, άριστα εκπαιδευμένος στην πολεμική τέχνη του Μουάι Τάι, αναγκάζεται να πάει στην Μπανκόγκ, προς αναζήτηση του κεφαλιού της προτομής του Βούδα που κλάπηκε από το χωριό του.
Με αφορμή αυτή τη μελοδραματική και χιλιοιδωμένη ιστορία, ξεκινά μία από τις πιο ενδιαφέρουσες ταινίες πολεμικών τεχνών των τελευταίων χρόνων. Κι αυτό ισχύει για πολλούς λόγους. Πρώτος, και θεμελιώδης για την παγκόσμια διαφημιστική καμπάνια της, το γεγονός ότι, στην εποχή των οπτικών εφέ, η ταινία δεν χρησιμοποιεί κανένα, ενώ δεν χρησιμοποιήθηκαν κασκαντέρ, ούτε και καλώδια προστασίας των ηθοποιών. Μοναδική βοήθεια, τα εφέ των πολλαπλών γωνιών και λήψεων της κάμερας. Η τεχνική αυτή γυρίζει την ταινία τρεις δεκαετίες πίσω, στην εποχή της «βασιλείας» του Μπρους Λι στο είδος. Εκτός από την έλλειψη ψηφιακών εφέ, το Ong Bak είναι ένας ξεκάθαρος φόρος τιμής στον Λι και το Κίτρινος Πράκτορας Του Χονγκ Κονγκ, τόσο στους χρωματισμούς της φωτογραφίας όσο και στην τεχνική της πολλαπλής επανάληψης στιγμών μιας μάχης από διαφορετικές λήψεις. «Η Ασία σας στέλνει το νέο της δράκο», ανακοινώνει το tagline του trailer της ταινίας. Ο πρωταγωνιστής της Τόνι Τζάα προσομοιάζει φυσιογνωμικά στο αδικοχαμένο ίνδαλμα, ενώ δεν υστερεί σε γνώσεις πολεμικών τεχνών, καθώς είναι ακροβάτης, κασκαντέρ και καθηγητής της τέχνης του Μουάι Τάι, παλαιότερα γνωστός με το όνομα Πάνομ Γίρουμ. Συνδυασμός της στωικότητας και της μελαγχολίας του Μπρους Λι και των ανελέητων, ακατάπαυστων και συχνά χιουμοριστικών σκηνών μάχης του Τσάκι Τσαν, ο Τζάα μπορεί εύκολα να αναδειχτεί στον επόμενο σουπερστάρ των ταινιών του είδους.
Δεύτερος λόγος ενδιαφέροντος της ταινίας, η χώρα προέλευσής της. Ακολουθώντας τη λαμπρή ιστορία του Χονγκ Κονγκ, πρόκειται για την πρώτη ταϊλανδέζικη ταινία πολεμικών τεχνών που βγήκε στην παγκόσμια αγορά και το αποτέλεσμα δεν την αδικεί. Αν και η συχνά βιντεοκλιπίστικη σκηνοθεσία της ξεφεύγει από το αίσθημα της επιστροφής στις θρυλικές ταινίες των 70ς, το Ong Bak συστήνεται ανεπιφύλακτα στους λάτρεις του είδους.
Κατερίνα Ανδρεάκου
