«Στη ζωή μου πάντοτε πρωταρχικό ρόλο έπαιζε ο έρωτας. Ήξερα όμως πως δεν κρατάει για πάντα. Δεν ήθελα, λοιπόν, μια τέτοια δέσμευση σαν τον γάμο. Τον θεωρούσα πάντοτε μια κοινωνική σύμβαση. Συνήθως έβλεπα γύρω μου γάμους αποτυχημένους, ανθρώπους εγκλωβισμένους μέσα σε ένα πρέπει. Είτε επειδή υπήρχαν παιδιά, είτε επειδή υπήρχε η οικονομική εξάρτηση του ενός από τον άλλον. Έτσι, υπήρχαν και παράλληλες ζωές, μυστικά και ψέματα, μια δυστυχία. Εγώ αυτού του τύπου τη ζωή δεν την ήθελα για τον εαυτό μου. Ήθελα να μπορώ να κοιτάζω τον αγαπημένο μου στα μάτια και να μην του κρύβω τίποτε. Το ίδιο κι εκείνος. Όταν, λοιπόν, τελείωνε ο έρωτας δεν είχε νόημα να συνεχιστεί η σχέση. Άρα κι έναν γάμο αν είχα κάνει, θα τον διέλυα εγώ η ίδια. Οπότε, γιατί να παντρευτώ; Να τρέχω μετά και στους δικηγόρους; Το ήξερα πως τίποτε δεν κρατάει για πάντα, ότι όλα είναι ρευστά», εξήγησε η γνωστή ηθοποιός.