Σε ποιόν ειδικό να απευθυνθεί ο σύντροφός μου;

Όπως επισημαίνει ο Δρ Kωνσταντίνος Kωνσταντινίδης Xειρουργός Oυρολόγος,

Aνδρολόγος, Πρόεδρος της E.M.A.Σ (Εταιρία Μελέτης Ανθρώπινης Σεξουαλικότητας): «Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση μιας σεξουαλικής δυσλειτουργίας είναι να μιλήσετε γι αυτήν στον κατάλληλο ειδικό . Εάν π.χ ένας άνδρας έχει μειωμένη ερωτική επιθυμία πρόβλημα στύσης ή πρόωρης εκσπερμάτισης, το καλύτερο είναι να απευθυνθεί σε έναν ουρολόγο – ανδρολόγο. Αυτός με τη λήψη ενός ιατρικού-σεξουαλικού ιστορικού και τις κατάλληλες εξετάσεις που θα κάνει στον ενδιαφερόμενο, θα έχει μια καλή εικόνα για το αν τα αίτια του προβλήματος είναι οργανικά ή ψυχογενή. Εάν τα αίτια είναι οργανικά θα υποδείξει την ανάλογη θεραπεία (π.χ κάποιο από τα γνωστά χάπια ή κάποια συνδυασμένη θεραπεία, η οποία θα συστηθεί ανάλογα με το είδος και την πολυπλοκότητα της σεξουαλικής διαταραχής). Εάν όμως κρίνει ότι τα αίτια είναι ψυχογενή τότε θα παραπέμψει τον ενδιαφερόμενο στον ειδικό ψυχοθεραπευτή».

Στυτική δυσλειτουργία

Σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Ουρολογίας (EAU), σήμερα πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία περίπου 30 εκατομμύρια Ευρωπαίοι και παγκοσμίως 340 εκατομμύρια άνδρες όλων των ηλικιών. Επίσης, τουλάχιστον οι μισοί άντρες άνω των 40 ετών αντιμετωπίζουν κάποιο μικρό ή μεγαλύτερο πρόβλημα με τη στύση τους, κυρίως επειδή σε αυτή την ηλικία αρχίζουν μια σειρά από μεταβολές στην αντρική λίμπιντο, που αυξάνονται με την πάροδο της ηλικίας.

Οι κατάλληλες εξετάσεις

Επειδή στο 30% των ανδρών ηλικίας μεταξύ 40 και 70 εμφανίζονται παθήσεις που προκαλούν στυτική δυσλειτουργία (όπως π.χ ο σακχαρώδης διαβήτης, η αρτηριακή υπέρταση, η αυξημένη χοληστερίνη), το πιθανότερο είναι ο γιατρός να ξεκινήσει από μερικές εργαστηριακές εξετάσεις που θα αποκλείουν ή θα επιβεβαιώνουν κάποια από τα παραπάνω προβλήματα.

Γενικά, η διαγνωστική προσέγγιση περιλαμβάνει:

• Eργαστηριακό έλεγχο με γενικές εξετάσεις αίματος (σάκχαρο, λιπίδια) και ειδικές, όπως η μέτρηση συγκεκριμένων ορμονών (FSH, LH, Προλακτίνη, Τεστοστερόνη). Σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι οι τιμές ορισμένων ορμονών (όπως π.χ της τεστοστερόνης κ. α) είναι χαμηλές, τότε συστήνονται οι λεγόμενες δοκιμασίες στυτικής δυσλειτουργίας. Αυτές είναι:
• Tο Doppler υπερηχογράφημα των πεϊκών αρτηριών. Κατά την εξέταση με τη βοήθεια των υπερήχων ελέγχεται η ανατομία του πέους και παρακολουθούνται η διόγκωση των αγγείων και η πίεση του αίματος στο εσωτερικό τους.
• Έλεγχος των νυκτερινών στύσεων (NPT), των αντανακλαστικών, δηλαδή, στυτικών επεισοδίων που συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του ύπνου. Αυτές οι στύσεις, έχοντας συγκεκριμένα χαρακτηριστικά (αριθμό, διάρκεια, σκληρότητα) και εκφράζοντας την ομαλή ή όχι λειτουργία του στυτικού μηχανισμού ανεξαρτήτως ψυχογενών ερεθισμάτων, μπορούν να προσδιορίσουν εάν πρόκειται για ψυχογενή ή οργανική διαταραχή.

Και μετά τι;

Για την αντιμετώπιση της στυτικής δυσλειτουργίας μπορεί να βοηθήσει η θεραπεία με φάρμακα ή κάποια συνδυασμένη θεραπεία, η οποία θα συστηθεί ανάλογα με την περίπτωση από το γιατρό.

Προσοχή: Αν εξαιρεθούν οι περιπτώσεις κάποιου οργανικού προβλήματος, τότε η αδυναμία στύσης είναι κατά κανόνα παροδική και τις περισσότερες φορές οφείλεται σε ψυχολογικούς λόγους. Σε αυτή την περίπτωση ο ειδικός ψυχοθεραπευτής έχει το λόγο.

Πρόωρη εκσπερμάτιση

Εμφανίζεται σε όλες τις ηλικίες και περισσότερο στους νέους. Τα αίτια που την προκαλούν είναι κυρίως ψυχολογικά και σπάνια μπορούν να συνυπάρχουν και κάποια οργανικά όπως προστατίτιδα, ουρηθρίτιδα, νευρολογικές παθήσεις. Επίσης αρκετές φορές άτομα με στυτική δυσλειτουργία μπορούν ταυτόχρονα να εμφανίσουν και πρόωρη εκσπερμάτιση, γιατί υποσυνείδητα βιάζονται να ολοκληρώσουν πριν χάσουν τη στύση τους. Στην περίπτωση αυτή αν θεραπευθεί η στυτική δυσλειτουργία θεραπεύεται και η πρόωρη εκσπερμάτιση.

Οι κατάλληλες εξετάσεις

Η διάγνωση της πρόωρης εκσπερμάτισης γίνεται από τη στιγμή που ένας άντρας εκσπερματίζει συστηματικά, πριν ή αμέσως μετά τη είσοδο το πέους στον γυναικείο κόλπο. Η αντιμετώπιση της λοιπόν περιλαμβάνει διάφορες τεχνικές που σαν στόχο έχουν να μπορέσει ο ενδιαφερόμενος να θέσει σε έλεγχο τη διέγερση που βιώνει.

Μια από αυτές είναι η τεχνική του start-stop κατά την οποία ο ασθενής λίγο πριν φθάσει στην οργασμική κορύφωση σταματά τον ερεθισμό. Η τεχνική αυτή βελτιώθηκε από τους Masters και Johnson ως εξής: κατά τη διακοπή της διέγερσης η βάλανος του ασθενούς πιέζεται γρήγορα από τη σύντροφο και με αυτό τον τρόπο μειώνονται τα επίπεδα διέγερσης. Για τον έλεγχο της εκσπερμάτισης μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί διπλό προφυλακτικό , με το σκεπτικό ότι μειώνει τη διέγερση και βοηθά στον έλεγχο.

Και μετά τι;

Εάν οι διάφορες τεχνικές αυτοελέγχου δεν επιφέρουν το επιθυμητό αποτέλεσμα, συχνά απαιτείται η συμβολή ενός ειδικού ψυχολόγου. Στην ψυχολογική θεραπεία μπορούν να ενταχθούν και θεραπείες που αφορούν το ζευγάρι (συμβουλευτική ψυχοθεραπεία ζευγαριού).

Προσοχή: Για τη θεραπεία της πρόωρης εκσπερμάτισης οι λύσεις εξατομικεύονται, με βάση το προφίλ του κάθε ασθενή.

Κονδυλώματα

Τα κονδυλώματα που προκαλούνται από τον ιό του ανθρώπινου θηλώματος (ιός HPV) είναι το πιο συχνό σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα και απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και ετοιμότητα. Πρόκειται για μικρά εξογκώματα (σε μέγεθος φακής ή μεγαλύτερα) που προσβάλουν το δέρμα στην περιοχή των γεννητικών οργάνων ή του πρωκτού. Επίσης, μπορούν να εντοπιστούν μέσα στον κόλπο ή στον τράχηλο της μήτρας στη γυναίκα, καθώς και στη βάλανο του πέους ή στο στόμιο της ουρήθρας στον άνδρα. . Πολύ σπάνια εμφανίζονται στα χείλη ή στη γλώσσα μετά από στοματικό sex με μολυσμένο άτομο.

Οι κατάλληλες εξετάσεις

Η διάγνωση στους άνδρες γίνεται μόνο με κλινική εξέταση. Ομως αν η μόνιμη σύντροφος ενός άνδρα βρεθεί να έχει HPV, τότε θεωρείται ότι και ο άνδρας έχει μολυνθεί ακόμη κι αν δεν έχει εμφανίσει κανένα σύμπτωμα. Συχνά ο γιατρός μπορεί να ζητήσει επιπλέον εξετάσεις, για να βεβαιωθεί ότι δεν συνυπάρχουν κι άλλα σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα.

Και μετά τι;

Ο γιατρός μπορεί να εφαρμόσει τοπική θεραπεία απ' ευθείας επάνω στα κονδυλώματα (κρυοπηξία, χρήση laser, loop κ.ά) ή να δώσει φάρμακα. Οι τοπικές θεραπείες συνήθως απαιτούν ολική νάρκωση λίγων μόνο λεπτών.

Προσοχή: Τα κονδυλώματα ακόμα και όταν θεραπευτούν συχνά υποτροπιάζουν. Η τακτική λοιπόν παρακολούθηση μετά την θεραπεία είναι απαραίτητη.

ΑΠΟ ΤΗ ΡΙΤΑ ΒΕΛΩΝΗ

Πρώτη δημοσίευση: Περιοδικό Αρμονία, τεύχος 93

Update: Ιούλιος 2016.