"Δεν μπορούσα να κάνω αλλιώς"
"Μακάρι να μπορούσα να το γεννήσω αλλά..."
"Οι συνθήκες με αναγκάζουν"
Οι παραπάνω είναι μερικές από τις πιο συχνές σκέψεις μιας γυναίκας που οδηγείται στο χειρουργείο για να ρίξει ένα παιδί. Η φόρτιση όμως δε σταματάει εκεί. Μετά τη χειρουργική επέμβαση το γεγονός έρχεται να επιτείνει τη συναισθηματική φόρτιση.
Θυμός και θλίψη συνυπάρχουν μαζί με την άρνηση - την προσπάθεια αυτή του οργανισμού να αμυνθεί. Από τη μια οι σκέψεις που προσπαθούν να πείσουν πως δνε υπήρχε άλλη λύση και πως όλα θα είναι τέλεια κι από την άλλη σκέψεις που προσπαθούν να καταλαγιάσουν ενοχές.
Όσο κι αν η επιλογή της έκτρωσης είναι συνειδητή, τα συναισθήματα είναι έντονα όπως επίσης και οι αντιδράσεις που ακολουθούν τις επόμενες ημέρες, κάτι που στη διεθνή βιβλιογραφία ονομάζεται ως μεταεκτρωτικό σύνδτρομο.
Στην επόμενη σελίδα: Τα συμπτώματα και τα στάδια του μεταεκτρωτικού συνδρόμου. Πότε χρειάζεται επίσκεψη σε Ψυχολόγο;
Τα στάδια είναι ανάλογα με αυτά του πένθους και η διαδικασία επώδυνη. Σε πρώτο πλάνο έρχεται η ανακούφιση για ν΄ακολουθήσει το μούδιασμα και η έντονη ανησυχία. Δεν είναι σπάνιες ακόμη και οι διαταραχές του ύπνου και της διατροφής μέσα σε αυτή την πορεία όπως επίσης και η έλλειψη ερωτικής διάθεσης και η άρνηση κάθε είδους ερωτικής επαφής. Τα συμπτώματα αυτά μπορούν μάλιστα να διαρκέσουν έως και 3 μήνες μετά την έκτρωση.
Όπως σε όλες τις περιπτώσεις βέβαια η ένταση των συμπτωμάτων και η διάρκειά τους έχουν να κάνουν με πολλούς εξωτερικούς παράγοντες όπως για παράδειγμα η οικογένεια ή η στήριξη του συντρόφου, η ηλικία της γυναίκας και η γενικόττερη ψυχολογία της.
Σε κάθε περίπτωση πάντως πρέπει να έχουμε κατά νου πως η έκτρωση πέρα από την πράξη καθεαυτή προκαλεί έντονες συναισθηματικές μεταπτώσεις και σε πολλές περιπτώσεις απαιτεί τη βοήθεια ειδικών. Υπάρχουν γυναίκες που εκτός από το θυμό και τη θλίψη, πέφτουν σε βαθιά κατάθλιψη κι αυτό είναι κάτι που οφείλουν ν΄αντιμετωπίσουν τόσο οι ίδιες όσο και το περιβάλλον τους.
