Μέχρι τις 11 Μαρτίου παρατείνεται η έκθεση της Μαριέλα Σιμόνι «Μετάξι του φυτού, μετάξι της πέτρας, 2011-1978» σε επιμέλεια Ντένη Ζαχαρόπουλου.
Η Μαριέλα Σιμόνι έρχεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1977 και έκτοτε επιστρέφει συστηματικά. Το 1979 θα κάνει μια σειρά από έργα στην Αθήνα, που θα παρουσιαστούν στη συνέχεια στην γκαλερί Bernier με θεωρητικά κείμενα του Ντένη Ζαχαρόπουλου και θα αποτελέσουν μια αρχή για συστηματική συνεργασία για αρκετά χρόνια. Από τότε έρχεται στην Ελλάδα συχνά, έχει ζήσει και δουλέψει για μεγάλες περιόδους, έχει συνεργαστεί έκτοτε με την γκαλερί Επίκεντρο στην Πάτρα και την Batagianni Gallery στην Αθήνα. Έργα της βρίσκονται σε πολλές αθηναϊκές συλλογές και οι σχέσεις της με Έλληνες καλλιτέχνες συμπεριλαμβάνουν κάποιους σημαντικούς ιστορικούς καλλιτέχνες όπως ο Κουνέλης ή ο Ακριθάκης, για να αναπτυχθεί ιδιαίτερα και με καλλιτέχνες της γενιάς της όπως ο Νίκος Μπάικας, ο Γιώργος Χατζημιχάλης, ο Απόστολος Γεωργίου και να επεκταθεί σε ένα συστηματικό διάλογο με την νεότερη γενιά.
Τα έργα που εκτίθενται στην παρούσα έκθεση έχουν γίνει όλα στην Ελλάδα με την συνεργασία και την στήριξη του Γαβριήλ Μιχάλη, με τον οποίο η Μιαριέλα Σιμόνι ξεκινά να συνεργάζεται από το 1979. Η έκθεση είναι αφιερωμένη στην Κατερίνα Καφοπούλου που από την πρώτη έκθεση παρακολούθησε με οξυδέρκεια και γενναιοδωρία το έργο της Σιμόνι και υποστήριξε το ιδιαίτερο πνεύμα και την αντισυμβατική της στάση.
Όπως αναφέρει ο επιμελητής της έκθεσης Ντένης Ζαχαρόπουλος: «Και οι καλύτερες ακόμα προθέσεις δεν μπορούν να αποκλείσουν το ερώτημα το οποίο τίθεται πριν ακόμα αναφερθεί κανείς στο ποια είναι η «θέση της ζωγραφικής» σήμερα. Αυτό είναι ένα ερώτημα που αφορά τον κόσμο μέσα στον οποίο η τέχνη και η ζωγραφική μπορούν να υπάρχουν ή και να μην υπάρχουν. Τα νήματα που πλέκουν και ξεπλέκουν αυτό τον κόσμο απλώνουν σύγχρονα μια χαοτική διασπορά πάνω σε έναν δομικό ιστό. Σε αυτό τον ιστό η κατεύθυνση του νήματος που δένει τα πράγματα μεταξύ τους και η μορφή του χρόνου που ξεδιπλώνει την τάξη των γεγονότων συνιστούν τη μορφή της τέχνης και το νόημα των παραστάσεών μας. Αυτή η κατασκευή δεν είναι τίποτα παραπάνω από τις συνθήκες των ίδιων μας των δυνατοτήτων. Γιατί η τέχνη πρέπει πάντα να αγγίζει τις ρίζες της ίδιας της ύπαρξης, αλλιώς παραμένει απλώς ένα κατασκεύασμα».
Στη διάρκεια της καριέρας της, η Μαριέλα Σιμόνι έχει ασχοληθεί με αυτό το ερώτημα και έχει ακολουθήσει αυτό το στενό μονοπάτι, μαζεύοντας τα ωραιότερα λουλούδια και τα πιο ώριμα φρούτα. Το έργο της είναι γεμάτο από γενναιοδωρία, μια γενναιοδωρία που τα χρώματα και οι γεύσεις της είναι απαλλαγμένα από πολυτέλεια και ματαιοδοξία, και μας προσφέρεται με την υπόσχεση της ευτυχίας. Αυτή η ευτυχία βρίσκεται πέρα από το αντικείμενο και παρουσιάζεται στο υποκείμενο: είναι η ευτυχία του να νιώθεις ζωντανός, να νιώθεις ότι όλα είναι πιθανά και να συμμετέχεις σε μια παγκόσμια αναταραχή, όπως ένα φυτό που δωρίζεται στον ήλιο, όπως ένα παιδί χαίρεται τον κόσμο.
Η Μαριέλα Σιμόνι είναι μια προφητική καλλιτέχνης, μια ζωγράφος άπειρης κίνησης και παρήγορης σκέψης. Σε μια εποχή που ο κόσμος μοιάζει να καταρρέει, το έργο της υψώνεται μπροστά μας και τρυφερά μας κρατάει το βλέμμα, πριν αυτό φτάσει στον ορίζοντα του τέλους».
Την έκθεση συνοδεύει το δοκίμιο ενός βιβλίου σε επιμέλεια της ιστορικού τέχνης Cornelia Lauf, με κείμενα του Ντένη Ζαχαρόπουλου και της Cornelia Lauf, η υλοποίηση του οποίου οφείλεται στην ευγενική υποστήριξη του Institute for Contemporary Art and Thought ITYS.
Μουσείο Άλεξ Μυλωνά -
Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης
www.mmca-mam.gr
Πλ. Αγίων Ασωμάτων 5, Θησείο
10554 Αθήνα, T: 210 3215717
