Ο μονόλογος αυτός, είναι ουσιαστικά μια μαρτυρία, βασισμένη στην αληθινή ιστορία της κρατούμενης στη φυλακή, παιδοκτόνου και αποτυχημένης αυτόχειρα, Σίρλεϊ Τζόουνς. Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι πως η Τζόουνς αποκάλυψε την ιστορία της στη συγγραφέα Άννα Ρέυνολντς, όταν οι δυό τους ήταν συγκρατούμενες (η Ρέυνολντς είχε καταδικαστεί σε ισόβια κάθειρξη, για φόνο με σφυρί, της κοιμισμένης μητέρας της).
Το γεγονός της δολοφονίας ενός βρέφους από τη μητέρα του, που συντάραξε -ως αστυνομικό, δικαστικό και κοινωνιολογικό ρεπορτάζ- την κοινή γνώμη της Μ. Βρετανίας, κατά τη δεκαετία του ’80, μετουσιώθηκε στον σπαρακτικό θεατρικό μονόλογο του Τζόρνταν.
Ο Νίκος Μαστοράκης σκηνοθέτησε με ξεχωριστή ευαισθησία και διακριτικότητα την ιστορία της Ρέυνολντς. Χωρίς σκηνοθετισμούς, ευρήματα, παράλογες ή εξεζητημένες κινησιολογικές απαιτήσεις και περιττά εφέ, έδωσε τον κύριο ρόλο στο λόγο του κειμένου, εμπιστευόμενος απόλυτα την υποκριτική δεινότητα της Ασλάνογλου. Σύμμαχός του στην προσπάθεια του αυτή το εξαιρετικό σκηνικό του Μανώλη Παντελιδάκη που με τις πολλαπλές του προεκτάσεις δημιουργούσε διάφορα συναισθήματα, αλλά και οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί του Αντώνη Τσεβά.
Η Μαρίνα Ασλάνογλου έθεσε από την αρχή ένα μεγάλο στοίχημα με τον εαυτό της και μάλλον έπραξε πολύ καλά, καθώς κατάφερε να ακροβατήσει και τελικά να ισορροπήσει με επιτυχία στις πολλαπλές ψυχολογικές διακυμάνσεις του ρόλου της ηρωίδας. Δεν υπέπεσε σε υποκριτικές ευκολίες και μανιέρες, δεν προσπάθησε να προσδώσει στην ερμηνεία της περίσσια τραγικότητα και συναισθηματικότητα, αλλά εξέπνευσε μία ωμή ρεαλιστικότητα και ειλικρινή ευαισθησία. Και αυτό ήταν ίσως το πιο σημαντικό και ενδιαφέρον σημείο της παράστασης, το ότι δηλαδή δεν προσπάθησε να εξωραΐσει καταστάσεις ή να κρίνει την ηρωίδα της. Απλώς εξέθεσε τα γεγονότα, έβαλε το θεατή μέσα στα άδυτα της κακοποιημένης ψυχής μιας γυναίκας που επιτέλεσε το πιο απεχθές έγκλημα και τον άφησε να την κρίνει μόνος του.
Αξίζει να δει κάποιος την παράσταση αυτή; Και βέβαια, αρκεί να έχει γερό στομάχι, γιατί μια παιδοκτονία δεν είναι και το πιο εύπεπτο ψυχαγωγικό θέαμα. Είναι ωστόσο τρομερά ενδιαφέρον να δει κάποιος πως ακόμη και τα πιο απεχθή εγκλήματα ιδωμένα διαφορετικές οπτικές γωνίες αποκτούν διαφορετικές αποχρώσεις….
Γεωργία Οικονόμου
[email protected]
