Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η έκθεση Greatest kitsch 2009, που διοργάνωσε το δωρεάν διανεμόμενο περιοδικό Parallaxi σε συνεργασία με το Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης στον χώρο του ΚΣΤ στην αποθήκη Β1 στο λιμάνι Θεσσαλονίκης. Η έκθεση διήρκεσε από τις 15 Απριλίου μέχρι τις 10 Μαΐου.
Η έκθεση αποτελούνταν από 113 φωτογραφίες αναγνωστών της Parallaxi και από την πλούσια συλλογή αντικειμένων kitsch των συλλεκτών Χρήστου Καλού και Κλειούς Τανταλίδου. Οι αναγνώστες της Parallaxi αποτύπωσαν με τον φωτογραφικό τους φακό εικόνες kitsch του δημόσιου και ιδιωτικού χώρου από τη Θεσσαλονίκη και από περιοχές της υπόλοιπης Ελλάδας.
Η προσέλευση του κόσμου ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Σύγχρονης Τέχνης την έκθεση Greatest Kitsch 2009 επισκέφθηκαν 5.000 άτομα. Το κοινό συμμετείχε ενεργά στην εξέλιξη της έκθεσης ψηφίζοντας τις πέντε «καλύτερες» φωτογραφίες.
Οι νικητές με σειρά κατάταξης είναι οι:
1. Παναγιώτης Οικονομίδης
2. Αλέξανδρος Αβραμίδης
3. Βασίλης Παπαποστόλου
4. Φανή Χατζηδιονυσίου
5. Απόστολος Φασιανός
Στο πλαίσιο της έκθεσης, ανατρέχοντας στις απαρχές του κιτς, η διευθύντρια του Κ.Σ.Τ.Θ, Συραγώ Τσιάρα εξηγεί:
«Το κιτς ως πολιτισμικό φαινόμενο αναδύεται στη βιομηχανική δύση παράλληλα με την τέχνη της πρωτοπορίας. Σύμφωνα με τον Αμερικανό ιστορικό του μοντερνισμού, Clement Greenberg, ο γερμανικής καταγωγής όρος Kitsch που προέρχεται ενδεχομένως από το ρήμα verkitschen (φτηναίνω) αναφέρεται σε πολλαπλές εκφάνσεις της μαζικής κουλτούρας όπως η τέχνη των χρωμολιθογραφιών, τα εικονογραφημένα λαϊκά αναγνώσματα, η ελαφρολαϊκή μουσική, τα κινούμενα σχέδια, οι χολιγουντιανές ταινίες, οι εμπορικές διαφημίσεις και συνδέεται με την εισαγωγή της καθολικής εγγραματοσύνης».
Η ίδια διευκρινίζει: «Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της μαζικής εξάπλωσης του κιτς στις αστικές κοινωνίες του 20ού αιώνα; Η διεισδυτική ανάλυση του Γκρίνμπεργκ παραμένει χρήσιμη και σήμερα:
Το κιτς είναι μηχανικό και λειτουργεί με συνταγές.
Το κιτς είναι η κατ’ εξουσιοδότηση εμπειρία και η πλαστή αίσθηση.
Το κιτς αλλάζει σύμφωνα με τον συρμό αλλά παραμένει πάντοτε το ίδιο.
Το κιτς είναι η επιτομή όλων όσα είναι κίβδηλα στη σύγχρονη ζωή. »
Την επιμέλεια της έκθεσης είχαν η Δόμνα Γούναρη και η Συραγώ Τσιάρα.
