Επισκέψεις και Παιχνίδια Σφαγής

25.08.2009
Η εταιρεία θεάτρου Άσκηση θα παρουσιάσει την προσεχή χειμερινή περίοδο, στο ομώνυμο θέατρό της (πίσω από το Πάντειο Παν/μιο), την καινούργια της θεατρική παραγωγή "Επισκέψεις" (προγραμματισμένη πρεμιέρα Παρασκευή 2 Οκτωβρίου).
Η εταιρεία θεάτρου Άσκηση θα παρουσιάσει την προσεχή χειμερινή περίοδο, στο ομώνυμο θέατρό της (πίσω από το Πάντειο Παν/μιο), την καινούργια της θεατρική παραγωγή "Επισκέψεις" (προγραμματισμένη πρεμιέρα Παρασκευή 2 Οκτωβρίου).

Η παράσταση "Επισκέψεις", μέσα από δομημένους σωματικούς αυτοσχεδιασμούς, εστιάζει στον έρωτα, το σώμα και τον έρωτα στη φιλοσοφία, το ψεύδος, το μίσος, τη ζήλεια, την ερωτική επιθυμία, τον πόθο, την ικανοποίηση, τη φιλία, το Θεό. Τα κείμενα είναι του καθηγητή φιλοσοφίας στα πανεπιστήμια Σορβόνης και Σικάγου Ζαν Λικ Μαριόν απ’το βιβλίο του "To ερωτικό φαινόμενο" ( μτφ. Χρήστου Μαρσέλλου, εκδ. Πόλις) και του Ανδρέα Εμπειρίκου από την ποιητική του συλλογή "Οκτάνα" το ποίημα "Πολλές φορές την νύκτα".

Η σκηνοθεσία είναι του Περικλή Μουστάκη, σκηνικά κοστούμια του Άγγελου Αγγελή, μουσική επιμέλεια της ομάδας Άσκηση και οι φωτισμοί του Παναγιώτη Μανούση.

Ερμηνεύουν οι ηθοποιοί: Περικλής Μουστάκης - Γιάννης Μπόγρης - Μάριος Παναγιώτου - Κωνσταντίνος Παπαθεοδώρου - Ματίνα Περιουδάκη - Ελίνα Σηφάκη - Δώρα Στυλιανέση - Φιντέλ Ταλαμπούκας - Έφη Τσαρουχά.

Σε εναλλασσόμενο ρεπερτόριο θα παρουσιάσει για δεύτερη χρονιά και την περσινή της θεατρική παραγωγή "Παιχνίδια Σφαγής" του Ευγένιου Ιονέσκο (προγραμματισμένη πρεμιέρα Πέμπτη 8 Οκτωβρίου).

Μία επιδημία αποδεκατίζει την πόλη. Οι άνθρωποι πεθαίνουν έτσι στην τύχη, ο ένας μετά τον άλλον, ξαφνικά, χωρίς καμία προειδοποίηση.

Ιδεολογίες, επιστήμη, ο έρωτας, η πολιτική αδυνατούν να τον αντιμετωπίσουν . Φαντάζουν γελοίοι λαμβάνοντας μέτρα κατά του θανάτου ελπίζοντας να μην πεθάνουν και καταναλώνουν, προσπαθούν να εκλογικεύσουν, να ερωτευτούν, να πολιτικοποιήσουν τον θάνατο.

Αδυνατούν να κατανοήσουν, να επικοινωνήσουν, αναπτύσσουν την μικροαστική τους αντίληψη και ρητορεύουν, δρουν, τρέχουν για να ξεχάσουν ότι θα πεθάνουν.
Όλα αυτά σε μία άλλη πόλη, όχι τη δική μας, μακριά, πολύ μακριά από εμάς .

Και εμείς απλώς σαρκάζουμε, αυτοσαρκαζόμαστε, παίζουμε με τον θάνατο σε ένα παιχνίδι επικίνδυνο ίσως καμιά φορά και ελπίζουμε, όπως ο Ιονέσκο, να μην πεθάνουμε από θάνατο, αλλά ..από οτιδήποτε άλλο. .

Ένα έργο γραμμένο το 1970 με 17 σπονδυλωτές σκηνές που τις συνδέει η παρουσία του θανάτου και 90 ρόλους ερμηνευμένους από 9 ηθοποιούς - εξορκιστές θανάτου .

Η μετάφραση είναι της Σοφίας Διονυσοπούλου και η σκηνοθεσία του Περικλή Μουστάκη . Σκηνικά - κοστούμια Άγγελου Αγγελή, μουσική επιμέλεια Μάνου Περγιουδάκη και φωτισμούς Παναγιώτη Μανούση.